ด้านโรมหลังจากที่นานิลลงจากรถไปแล้วนั้นร่างสูงลงมาจากรถก็เจอกับรามและมอสที่ยืนสะพายกระเป๋าเป้แต่นั้นสายตากับไม่ได้สนใจน้องชายและเพื่อนสนิทนัยน์ตาคมเข้มกับจับจ้องไปยังใครอีกคนที่เดินลากกระเป๋าไปพร้อมกับเพื่อนๆ ของเธอ
“เอ้า...ครับเชี่ยโรม กระเป๋ามึง ไม่สนใจของตัวเองเลยนะสัส เอาแต่เหล่สาว พวกกูเห็นนะในรถเกิดอะไรขึ้น” มอสที่นั่งเบาะถัดจากโรมมีหรือวะ ไอ้เพื่อนตัวดีมันแอบล้อสาว และสายตาที่มันมองนานิลนั่นอีกธรรมดาที่ไหน
แต่นั่นใช่ว่าคนมาดนิ่งหน้าหยิ่งที่โดนเพื่อนล่อมาเช่นนั้นจะยอมรับ หางตาคมตวัดมองหน้าเพื่อน
“ไม่เสือกสักเรื่องคงไม่ตายห่านะกูว่า” โรมเอ่ยจบร่างสูงก็เดินลากกระเป๋าเดินทางเข้าที่พัก
ด้านคนที่ถูกเพื่อนแขวะหาว่าเราสอดเรื่องของมัน มอสถึงกับหน้าเหวอ จุกชิบหายไอ้เพื่อนรักของกู
“เหอะ กูบอกมึงแล้ว ไอ้โรมมันชอบอะไรที่เงียบๆ ไม่หวือหวา มึงเล่นถามมันแบบนี้ดีเท่าไหร่แล้วครับไม่ถูกตีนมัน
