นานิลหลังจากที่แยกตัวออกจากโรมแล้วนั้น ร่างบางกลับไปนั่งร่วมกลุ่มปาร์ตี้กับเพื่อนของเธอนานิลนั่งลงไม่ทันไรนั้น
“นิลแกหายไปไหนตั้งนานสองนาน ถ้าแกไม่มาฉันกะจะไปตามแกแล้ว” เกลที่เห็นสีหน้าไม่สู้ดี แววตาสวยที่เต็มไปด้วยความเศร้าหมองถึงกับเอ่ยถามด้วยเพื่อนท่าทีเป็นห่วงและไหนจะขอบตาแดงๆ นั้นอีก
“ฉันแค่เข้าห้องน้ำ ปวดท้องเลยนั่งนานไปหน่อย” นานิลเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบและสีหน้าปกติ เธอไม่กล้าบอกเพื่อนว่าไปแอบร้องไห้มากลัวคนอื่นจะหมดสนุก
“เมื่อกี้ฉันก็ไปเข้าห้องน้ำมานะนิล ไม่เห็นเธอ แต่ซวยดันเจอไอ้มิกซ์และเจวา ทะเลาะกันที่หน้าห้องน้ำ กลัวโดนลูกหลงยัยเจวา เลยรีบเผ่นมาก่อน” ยัยพรีนเอ่ยมาพร้อมกับมองหน้าฉัน
“พรีนมึงนี้ยังไง อย่าเอ่ยชื่อนั้นให้ยัยนิลเป็นเสนียดหูนักสิวะ มันอุตส่าห์ลืมละ เดี๋ยวมึงได้ปลอบมันยาว” ลิลลี่ที่นั่งรินบรั่นดียื่นแก้วมาให้กับฉันเอ่ยขึ้นมา
“นิลแกฟังพวกฉันนะ ผัวที่ดีคือผั
