ไวเท่าปาก! หมายถึงมือเขาน่ะ ทันทีที่พูดจบมือหนานุ่มก็จับเข้าที่ข้างแขนแล้วดึงเข้าไปกอดไว้ก่อนจะลูบไล้เบา ๆ ฉันพยายามดึงแล้วกลับแต่ชาลีกอดไว้แน่น แถมยังซบศีรษะลงมาประหนึ่งแขนฉันเป็นหมอนข้างนุ่มนิ่ม อยากให้มาเห็นหน้าหมอนี่ตอนนี้จังว่าโรคจิตขนาดไหน ตานี่พริ้มเชียว เหมือนคนกำลังฟินแต่ฉันนี่สิไม่ได้ฟินหรืออินอะไรด้วยเลย รู้สึกขนลุกขนพองเหมือนโดนตาลุงหื่นลวนลามอยู่!
“นี่นายปล่อยเดี๋ยวนี้ ผิดข้อตกลงแล้วนะ!” ฉันเริ่มจิกทึ้งเนื้อที่แขนหนา แต่ทว่าเจ้าของท่อนแขนนั้นไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยเปลี่ยนเป้าหมาย ๆ ไปที่เส้นผมเขาแทน
"โอ๊ยยย" ชาลีร้องเสียงหลงเมื่อโดนฉันดึงกระชากเส้นผมอย่างแรง แต่คนดื้อดึงก็ไม่ยอมคลายอ้อมกอดออกจากแขนฉัน "เจ็บนะเธอ"
"ก็ทำให้เจ็บไง ปล่อยสักทีสิ" ฉันดึงรั้งเพิ่มมากขึ้นตามแรงกอด จนในที่สุดเขาก็ทนไม่ไหวผละออกไปแล้วยกมือขึ้นขยุ้มผมที่ถูกทึ้งจนยุ่งเหยิบไปหมด "หนังหัวเราแทบหลุด" ชาล
