“เออดี ๆ ไว้เจอกันเว้ย เดี๋ยวกูไปซ้อมก่อน” มันบอกลาในจังหวะที่เดินมาถึงด้านล่างพอดี
“อืม เจอกัน” ผมตอบกลับสั้น ๆ แล้วมองดูมันเดินออกจากประตูจนลับตาไป
ที่ด้านนอกพระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำแต่แดดยังแรงกล้าไม่เปลี่ยน ผมเลยยกข้อมือขึ้นมาดูเวลา ตอนนี้ก็เกือบห้าโมงแล้วเลยกะว่าจะเดินไปที่คณะมนุษยศาสตร์สักหน่อย น่าจะยังไม่เลิกคลาสนะ วัดดวงดูเผื่อฟลุ๊กเจอ และโชคชะตาก็เข้าข้างผม เพราะเดินยังไม่ทันจะถึงตึกก็เจอวีว่าเดินดุ่ม ๆ ไปที่ไหนสักแห่ง ผมเลยเดินตามไปห่าง ๆ ปรากฏว่าเธอเดินเข้าไปที่...
ห้องสมุดตึก MT
มหา’ลัยของลุงผมค่อนข้างแปลกครับ ปกติมหา’ลัยทั่วไปจะมีห้องสมุดใหญ่แค่เพียงที่เดียว แต่ที่นี่จะมีห้องสมุดย่อยตามคณะต่าง ๆ ด้วย ไม่น่าเชื่อว่าลุงผมจะเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับการศึกษามากขนาดนี้ สงสัยตอนหนุ่ม ๆ คงเป็นพวกเด็กเนิร์ดแน่ ๆ แต่ช่างลุงผมเหอะ
วีว่าเดินเข้าไปในชั้นหนังสืออะไรสักอย่าง ก่อนจะเดินกล
