Pagkababa ko pa lang sa lugar ay natulala na ko. Ito na yata ang pinakamagandang venue na napuntahan ko.
"Ariel," tawag ni Simon, nakasilip sa may bintana ng kotse.
Nakangiti akong humarap at tumanaw din sa kanya. "Bakit?"
"Naiwan mo 'to." Pag-abot niya sa dala kong cellphone.
Kunyari na lang akong natawa dahil sa katangahan ko. Kinuha ko 'yon sa kanya at pinagmasdan siyang umalis palayo. Sabi niya nandito na raw si Sebastian pero hindi niya man lang ako sinalubong.
Proud akong lumakad, suot ang napili ni Sebastian na black long dress.
Oo, ito nga ang sinuot ko ngayong gabi para hindi na lumala pa ang away naming dalawa. Alam kong nagalit siya dahil sa nakita niya sa kusina.
Napabuga ko ng hangin bago lumakad sa magarang entrance ng lugar. Napapalibutan ito ng kumukundap-kundap
