CHAPTER 91

1473 Words

"Nakakailang bote na ba ko?" "Tatlo," nakangiting sagot ni Leonardo. "Bakit umiiyak ka diyang mag-isa?" Tinignan ko si Leonardo na nakasandal sa malaking batong nakakubli sa akin. Umiwas ako ng tingin noong ngumiti siya saka ko in-straight ang isang bote ng beer na hawak ko ngayon. "Hindi ka ba masaya na ikakasal ka sa tamang tao?" Umupo siya sa tabi ko at pinalitan ng bagong beer ang tangan ko. "Makikita kitang ikasal bago ako mawala. Hindi na ko makapaghintay," masaya niyang sabi. "'Wag mo kong iwan muna," malambing kong sagot sabay sandal sa balikat niya. "Pero darating ang araw na kailangan." Mapait siyang ngumiti nang sulyapan ko siya. "Nandiyan naman si Sebastian. May tiwala na ko sa kanya. Mumultohin ko na lang siya kapag sinaktan ka niya ulit." "Ayokong mawala ka pa," seryo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD