"เจ้าว่าอย่างไรนะ!" เสียงดังเกรี้ยวกราดของเซี่ยหยางดังขึ้นจนทหารรอบข้างตกใจหน้าซีด
"นักฆ่าพลีชีพ ตอนที่ถูกจับได้พ่ะย่ะค่ะ" องครักษ์ฮ้าวตอบ
"บัดซบ" เสียงสบถพลางขบกรามด้วยความโกรธ
"แต่ยังไม่หมดแค่นั้นพ่ะย่ะค่ะ ก่อนหน้าสายของเรายังรายงานอีกว่าเร็วๆ นี้จะมีการนัดพบกันที่หอหรูอี้ พ่ะย่ะค่ะ"
"เจ้าให้สายเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด เราต้องสืบให้รู้ความจริงให้ได้ใครกล้าลอบปลงพระชนองค์รัชทายาท ใครเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง"
"พ่ะย่ะค่ะ"
"ยังมีอีกเรื่องพ่ะย่ะค่ะ เรื่องที่ให้กระหม่อมไปสืบก่อนหน้า" องครักษ์ฮ้าวขยับตัวเข้ามากระซิบที่ข้างหูเซี่ยหยาง
"อืม! เจ้าได้ความว่าเช่นไร"
องครักษ์ฮ้าวรายงานเรื่องที่ท่านอ๋องให้ไปสืบก่อนหน้า
"เจ้าว่าอย่างไรนะ ส่งคนที่ไว้ใจได้ไปสืบโดยเร็วข้าต้องการรู้ความจริงทั้งหมดโดยเร็ว"
เมื่อได้ฟังเรื่องที่องครักษ์คนสนิทรายงานตอนนี้เซี่ยหยาง เริ่มเครียดขึ้นมาอีกครั้ง หลายวันแล้วที่
