ซ่าๆ เสียงของสายลมโชยมาเป็นระยะพัดมากระทบต้นไม้ใหญ่จนสั่นคลอน ต้นหญ้าเล็กๆ ข้างทางต่างลู่ลมเอนไหวตามแรง
(ทำไมท่านไม่อ่อนโยนเหมือนองค์รัชทายาทบ้างนะท่านอ๋อง หญิงสาวคิดเศร้าภายในใจ)
"โอ๊ะ! โอ๊ะ! ตรงนั้นมีกว้างด้วยเพคะ" หญิงสาวกล่าวอย่างตื่นเต้นพลันลืมความเศร้าไปชั่วขณะ
เธอค่อยๆ ควบม้าเข้าไปใกล้ๆ อย่างเบาๆ
"เบาๆ นะเอ่อฉิง" องค์รัชทายาทยกมือหยิบคันธนูง้างออก
พลันสายตาของหญิงสาวก็มองไปเห็นแสงวิบวับที่บดบังอยู่หลังต้นไม้ใหญ่
"ระวังเพคะองค์รัชทายาท" ไม่พูดเปล่าตอนนี้อิงฟ้าพาร่างกายของเธอเข้าไปใกล้วังผลักชายหนุ่มออกให้พ้นทาง
ฟิ้ว....ฉึก...(เสียงลูกธนูหมุนวนแหวกว่ายผ่านอากาศด้วยความเร็วละแรงจนเกิดเสียงดังอื้ออึง)
ก่อนที่หญิงสาวจะทันรู้ตัวว่าทำอะไรลงไปตอนนี้ลูกธนูก็ปักทะลุอกข้างซ้ายไปแล้ว
"เอ่อฉิง" องค์รัชทายาทตะโกนก้องด้วยความตกใจ
มือที่กำบังเ**ยนของอิงฟ้าค่อยๆ คลายออกก่อนที่ร่างบางจะร่
