แสงอ่อนของดวงตะวันยามเช้าสาดส่องเข้ามาเยือน สายลมอ่อนเย็นเพราะฝนตกเมื่อคืนทำให้วันนี้บรรยากาศชุ่มฉ่ำกว่าทุกวัน เสียงนกน้อยเกาะบนกิ่งไม้กำลังขับขานท่วงทำนองหยอกเย้ากันนอกหน้าต่างชวนน่าฟัง ม่านกั้นผืนบางที่คอยกันสายตาและแมลงบนเตียงปลิวไสวเผยให้เห็นสองร่างกำลังนอนหลับใหลคลอเคลีย
"เช้าแล้วเพคะ" อิงฟ้าลืมตาตื่นในอ้อมแขนของผู้เป็นสามี
"อือ" เซี่ยหยางกระชับหญิงสาวเข้ามากอดไว้แนบแน่นข้างกาย
"ตื่นได้แล้วเพคะ สายแล้ว" เธอบอกกับชายหนุ่ม
"ข้ายังรู้สึกง่วงอยู่เลย" ชายหนุ่มพูดพลางส่งสายตาเจ้าเล่ห์ให้หญิงสาว
"ไม่นะเพคะ" หญิงสาวผละตัวออกจากอ้อมแขนอันแข็งแกร่ง
ก่อนจะทันได้ขัดขืนก็ถูกท่านอ๋องรวบตัวซะแล้ว
เขากดหญิงสาวลงกับเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมบนร่างขอเธอ มืออีกข้าปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกอย่างชำนาญรวดเร็ว ใบหน้าเย็นชาเปลี่ยนเป็นซุกซน เขาบดจูบลงบนริมฝีปากของหญิงสาวอย่างร้อนเร้ารุนแรง ตามอารมณ์ความต้องการมือ
