"อืม..ไม่.แจ๊บ น้ำตาลปั้น" อิงฟ้าพลิกตัวไปมาตอนนี้มาหยุดอยู่บนอ้อมแขนของชายหนุ่ม
"อือ"
"อร่อยจังเลย อืม" (เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนนะ นี่ฉันไม่ได้ฝันใช่ไหมเนี่ย) เมื่อนึกขึ้นได้เธอก็ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ
"กรี๊ด! ไอ้โรคจิต" ผลัวะ! มือที่กำแน่นชกเข้าที่แก้มของชายหนุ่ม
"โอ๊ย! นี่ข้าเองเจ้าพอได้แล้ว" เซี่ยหยางพยายามรวบมือหญิงสาวไว้
ผลัวะ! แต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะยังไม่หยุด
"อืม..เจ้าจะไม่หยุดใช่ไหม" น้ำเสียงของเขาดูเริ่มโมโหขึ้นเขารวบตัวของหญิงสาวเข้ามากอดไว้
หมับ! อิงฟ้าหยุดนิ่งอยู่ในอ้อมแขนของผู้เป็นสามี ใบหน้าเนียนแนบชิดกับอกกว้าง เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับสายตาเหยี่ยวที่กำลังจ้องเธอเขม็ง ตึกตัก..ตึกตัก.. (ทำไมต้องใจเต้นแรงด้วยเนี่ย)
เซี่ยหยางประทับจูบแสนหวานกับหญิงสาว ก่อนจะค่อยๆ ถอนจูบคืน เพียงชั่วครู่แต่เธอกับรู้สึกว่าสายตาที่เคยเย็นชาที่เคยมองมา กลับอ่อนโยนอย่างบอกไม่ถูก อิงฟ้าได้แต่จ้องช
