AUBREY
Isang plano ang nabuo sa isip ko ng pumasok kami sa bahay ni Dexon. Sinimulan ko ito nang buksan niya ang pintuan ng silid namin at walang pasabi na basta ko na lang siya niyakap, bagay na alam kong hindi niya inaasahan dahil natigilan pa siya at hindi agad nakapagsalita.
"Thank you sa pagsama mo sa akin kanina sa sementeryo. Sobrang na miss ko na si mama, ang tagal na nating hindi man lang pumunta doon simula ng mailibing sila," mahinang bulong ko.
Narinig ko ang malalim na buntong-hininga na pinakawalan ni Dexon bago pumulupot ang mga braso niya sa bewang ko at gumanti rin ng yakap sa akin.
"Anything for you, sweetie, gagawin ko, basta maging masaya ka. Sabihin mo lang," malambing na sagot nito at hinalikan pa ako sa ulo.
Nakasubsob kasi ang mukha ko sa dibdib niya kaya mal
