Miara's POV
Sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ay bigla na lamang ako napamulat ng aking mga mata, mabilis akong napalibot ng tingin kung nasaan ako at napagtanto na nasa hospital ako dahil sa kabisado ko ang amoy ng hospital.
What happened to me?
Walang tao sa silid kung nasaan ako kaya naman ay napatitig ako sa puting kisame na nasa harapan ko, inalala ko ang nangyari kanina.
At kusa na lamang tumulo ang luha ko ng biglang bumalik sa aking isipan ang lahat-lahat.
Laurence... He will hate me now, I understand him, it's my fault, naglihim ako sa kaniya una pa lang, kaya may karapatan siyang magtampo sa akin, hindi ko siya masisisi.
Kaya naman ay napagpasiyahan kong bumangon, ngunit dahil sa pakiramdam ko ay mabigat ang buo kong katawan ay hindi ako nakabangon, nasa ganoong posisyon
