Miara's POV
Kasalukuyan akong nasa harapan ng salamin, nakatulalang nag-aayos ng mukha.
Kaunti na lamang at matatapos na ako, ngunit hindi ko alam kung bakit parang ang bagal kong kumilos.
Days has passed since Xavier came, of course I am happy, sino ba naman ang hindi magiging masaya, hindi ba? He's here with me.
Pero hindi mawala sa isip ko ang asawa niya, ano na naman kaya ang kasinungalingan ang paalam niya para hayaan siya nito? Hays!
Hindi ko magawang maging masaya ng genuine, kahit anong gawin ko, there's always a heaviness I always feel on my chest.
Tama bang maging masaya ngunit mali naman? Or mali ba na hindi maging masaya ngunit nasa katotohanan ka naman?
Lagi kong naiisip iyan, god knows how much I wanted to stay away from Xavier, pero syempre tao lang din naman ako, ma
