ธารดาราเมื่อขับรถออกมาจากบ้านของเตชินท์ได้สักพัก เธอก็ค่อย ๆ ชะลอรถ ก่อนที่เธอจะขับเข้าไปจอดยังบริเวณข้างทาง เพื่อปรับอารมณ์และรวบรวมสติของตัวเองก่อน
“นี่เราทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย!” ธารดารายิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแย่กับการกระทำของตัวเอง ทำไมเมื่อครู่เธอถึงปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเตชินท์ได้ถึงขนาดนั้น เพราะถึงแม้ว่า...หลังจากนี้เธอกับเด็กหนุ่มจะไม่ได้อยู่ในสถานะของคำว่า ‘ครู’ และ ‘ลูกศิษย์’ กันอีกต่อไป
แต่ทว่า...เธอกับเตชินท์ก็อายุที่ห่างกันเกือบหกปี แล้วไหนจะเรื่องสเปคที่ธารดาราต้องการคู่ชีวิตที่มีนิสัยเหมือนกับพ่อของเธอ นั้นก็คือจะต้องดูเป็นผู้ใหญ่และใจเย็น และที่สำคัญในสายตาของธารดาราเตชินท์ก็อยู่ในสถานะของคำว่า ‘น้องชาย’
แต่ถ้าเธอมองอีกฝ่ายเป็นเพียงแค่น้องชาย ทำไมเธอถึงกล้า...
ธารดาราเริ่มคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างเธอกับเตชินท์อีกครั้ง คงเพราะในวัยเด็กเธอเคยคิดว่าตัวเองมองอีกฝ่ายไม่ต่า
