#เฮียมาเก็บดอก
6:หลักสูตรเร่งรัด
“ขี้โกง!!”
“ถ้าอยากได้ความยุติธรรมมึงก็หาเงินมาคืนกูดิ”
“เท่าไหร่ว่ามาเลย”
“ต้นแปดหมื่นค้างดอกอีกสามพันเก้า”
“ทะ…ทำไมมันเยอะอย่างนั้นอ่ะ!”
“รู้แล้วก็ทำตัวให้มันดีๆ เผื่อกูจะเมตตาลดต้นให้บ้าง” เสี่ยหมีมองไอ้ต่ายที่ยังช็อคกับมูลค่าหนี้สิน เขาเองก็ช็อคเหมือนกันไม่คิดว่าตัวเองจะใจดีกับยายจื้นขนาดนี้
อาสัยโอกาสตอนอีกฝ่ายกำลังช็อคขยับเข้าไปหาเริ่มขั้นตอนการเก็บดอกงวดแรกโดยไม่สนแล้วว่ามันจะเต็มใจไหม
เป็นหนี้ก็ต้องชดใช้
เสี่ยเริ่มจากสอดมือผ่านแขนเล็กๆ เข้าไปจับที่กระดุมกางเกงเม็ดบนสุด
ปลด…
ออกจากรังดุมแล้วรูดซิปกางเกงลงด้วยความว่องไว
"เสี่ย!"
"ชู่ววว..." จับขอบกางเกงออกแรงดันให้มันหลุดพ้นออกไปจากเอว
“ฮะ…เฮียเดี๋ยวก่อนอย่าพึ่ง!” ไอ้ต่ายตื่นตกใจ
“อยู่เฉยๆ"
"ใครมันจะเฉยได้วะ!"
"ถ้ากลัวก็หลับตา..."
"ห๊ะ?" ไอ้ต่ายเชื่อว่ากำลังโดนเสี่ยหลอด
"ลองดู..." ไอ้ต่ายกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อได้ยินเสียงกระซิบข่มขู่ใกล้ๆ
ยอมรับว่ามันตื่นเต้น ประหม่าและเกร็งจนขนในกายลุกชันสุดท้ายก็จำใจหลับตาอย่างไร้ทางเลือก
แต่...
แม่งก็ยังตื่นเต้นอยู่ดีร่างกายสัมผัสได้ว่าตอนนี้คนตัวหนาเข้ามาเบียดประชิดและดันตัวเขาให้ขยับไปข้างหน้า
"..!!.." สะดุ้งเพราะถูกน้ำเย็นๆ ปะทะเข้าร่างกายที่เลือดลมมันกำลังสูบฉีด
ใจอยากหนีนะแต่ขานี่ดิแม่งไม่ขยับได้ยินเสียงกุกกักก่อนที่จะมีฝ่ามือใหญ่มาสัมผัสร่างกาย ที่ฝ่ามือนั้นมีของเหลวที่ยิ่งลูบไล้ก็ยิ่งเกิดฟอง
“เฮีย!” สะดุ้งอีกครั้งจั๊กจี้แปลกๆ ยามที่มีมือคนอื่นมาลูบตามตัว “ผม…อาบเองดีกว่า" ไอ้ต่ายรีบลืมตาขึ้น
หันไปกดสบู่เหลวจากขวดมาถูวนบนฝ่ามือก่อนจะลูบไปตามตัว หางตาก็คอยเหลียวมองคนที่ยังยืนประกบซ้อนอยู่ข้างหลัง
ระแวงไปหมด!
พยายามขยับถอยเพื่อรักษาระยะห่างแต่้สี่ยก็ยังขยับตามแถมมีอะไรแข็งๆ มาจิ้มก้นอีกต่างหาก
รู้แหล่ะว่าของแข็งคือไร
พยายามไม่โฟกัส พยายามไม่ตกใจทำตัวเนียนๆเหมือนไม่รู้ไม่เห็นไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น
“มึงผอมไปนะ” พูดจบเสี่ยหมีก็ก้มลงมาจูบหัวไหล่อ่อนโยนราวกับใช้สถานะของคนรัก “กูชอบแบบมีเนื้อมีหนัง” กดริมฝีปากย้ำๆไล่จากหัวไหล่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ
“เดี๋ยว!” ไอ้ต่ายจับมือเสี่ยที่ลูบอยู่แถวหน้าท้องกลัวเหลือเกินว่ามันจะลื่นแล้ววุบลงไปที่ตรงจุดยุทธศาสตร์
"อยู่เฉยๆอย่าขัดจังหวะได้ไหม"
“นะ...ไหนว่าอาบน้ำไง”
“แล้วนี่ไม่อาบตรงไหน"
"ก็..."
"ชู่ววว...ในห้องน้ำน่ะทำอะไรได้อีกตั้งเยอะ”
‘เสี่ยเลิกพูดเสียงต่ำๆ สักทีได้ไหมวะแล้วก็เลิกมาพูดใกล้หูด้วย แล้วก็ช่วยถอยออกไปหน่อยได้ไหมผมไม่ชอบเวลาของแข็งของเสี่ยมาจี๋เอว'
'ขนลุก!’ ไอ้ต่ายพูดกับเสี่ยหมีในใจ
ความจริงก็อยากจะพูดออกไปอยู่หรอกนะถ้าไม่กลัวว่าของมันจะวกเข้าตัวซะก่อน
"ระ...รีบอาบรีบออกดีกว่า"
"เดี๋ยว...มึงจะรีบไปไหน"
“มัน...ดึกแล้วไงพรุ่งนี้เฮียต้องไปเก็บดอกแต่เช้าใช่ป่ะ”
“ยังไงคืนนี้มึงก็หนีกูไม่พ้น” เสี่ยหมีไม่ได้ขู่แต่กำลังหว่านล้อมไอ้ต่าย
เขาจะไม่จูบหรือไม่จับตรงจุดที่ทำให้มันไม่สบายใจเพราะไม่ต้องการให้มันต่อต้านจะยอมให้มันค่อยๆเรียนรู้ว่าเพศศึกษาที่อยู่นอกตำราน่ะมันดีแค่ไหน
“ครั้งนี้กูจะอ่อนโยนกูสัญญา…" เสี่ยจ้องหน้าไอ้ต่ายที่ยังเต็มไปด้วยความหวาดระแวง
ยิ้มเล็กๆก่อนจะรวบเอวเด็กแสบให้ขยับเข้ามาใกล้
ค่อยๆ...
ก้มหน้าลงไปหาอีกฝ่ายช้าๆคอยสังเกตปฏิกิริยาตอบรับ มันดูไม่พร้อมสำหรับจูบคิดแล้วเสี่ยก็เปลี่ยนเป้าหมายเบี่ยงหน้าลงไปที่ลำคอ
จูบ...
ทักทายอย่างแผ่วเบาก่อนจะอ้าปาก
งับ...
ลำคอขาวจนขึ้นรอย เสี่ยปลอบด้วยการเลียตรงรอยช้ำและเริ่มบดปากสลับกับขบดูดไล่ไปตามลำคอ
ลาก...
ปลายลิ้นลงมาเลียตรงไหปลาร้ามือก็เริ่มขยับจากแผ่นหลังลงมายังบั้นท้าย นวดเบาๆ ก่อนจะเพิ่มแรงให้หนักขึ้นสอดประสานกับริมฝีปากที่ยังบดไซร้ลากสลับระหว่างลำคอกับสันกราม
“ฮะ…เฮียผมว่า…” ไอ้ต่ายรู้สึกแปลกๆ
ไม่ใช่รังเกียจนะแต่มันแปลกจนอธิบายไม่ถูก มันวูบมันวาบเหมือนกับทรงตัวไม่อยู่ มันเคลิ้ม มันลอยๆราวกับอยู่ในความฝัน
แพ้ความอ่อนโยนของเสี่ยแล้วล่ะมั้ง แค่ไซร้ซอกแคเองนะมันทำให้เคลิ้มตามได้ขนาดนี้เลยเหรอ แถมเขายังพอใจกับน้ำหนักมือตรงบั้นท้ายมันกระตุ้นให้เลือดลมในกายพุ่งพล่าน
เริ่มกลัว...
ว่าตัวเองจะต้านทานอารมณ์ไว้ไม่ได้
“…ถ้ามึงไม่รังเกียจก็อย่าพึ่งพูด” เสี่ยหมีจ้องตาก่อนจะจูบไล่ไปตามสันกราม
เริ่มย้ายริมฝีปากลงต่ำอีกครั้งมือทั้งสองข้างก็ขยับขึ้นมาลูบวนตรงหัวนมสีช็อคโกแลตของไอ้ต่าย
ทำแบบนี้ไม่ได้นะไอ้ต่ายรู้ตัวว่ากำลังจะเสียกรุง!
อีกไม่นานคงโดนแม่ทัพหมีฝ่าวงล้อมเข้ามาทะลวงฟันหัวหมู่นายกองต่ายจนย่อยยับ
เปรียบเทียบเห็นภาพพอไหมครับ
เพราะมันคือความรู้สึกไอ้ต่ายที่ดันเผลอตัวให้แก่ศัตรูผู้รุกราน ยอมรับแมนๆ ว่าตอนนี้รู้สึกดี
เสร็จแน่กู! ...
หลับตาลงเมื่อยอมรับว่าตอนนี้ตัวเองตกเป็นผู้พ่ายแพ้
เสี่ยหมีรู้สึกว่าร่างกายของไอ้ต่ายมันตอบรับคนที่ใช้ชีวิตมาไม่กี่สิบปีมันจะไปเก่งกาจสู้เสี่ยที่ใช้ชีวิตจนจะเข้าหลักสี่ได้ไง
เป็นอีกครั้งที่ภูมิใจกับความแก่
เสี่ยเอื้อมมือไปกดสบู่อีกครั้งเอาหลังมือปิดน้ำจากฝักบัวส่งมือที่มีสบู่ในฝ่ามือมาถูตัวไอ้ต่าย ไม่ได้จะอาบน้ำให้แต่ใช้ฟองขาวๆ นี่กระตุ้นให้ไอ้ต่ายมันปฏิเสธเขาไม่ได้ต่างหาก เริ่มลูบจากคอลงมาถูวนตรงหัวนมรู้แล้วว่าจุดนี้อาจทำให้ไอ้ต่ายเสียผู้เสียคนได้
บดๆ บี้ๆ ยีหัวนมสีช็อคโกแลตตามแต่ใจเพราะเจ้าของร่างกายมีกำลังต่อต้านได้แค่เอามือมาจับมือเขาไว้เท่านั้นแรงจะฝืนห้ามยังไม่มี หูเสี่ยหมีเริ่มได้ยินเสียงหายใจที่ขาดช่วง
'ขอฟังเสียงครางสักนิดได้ไหมวะแล้วกูสัญญาว่าจะย้ายมือไปที่จุดอื่น' เสี่ยหมีพยายามกระตุ้นแต่ไอ้ต่ายก็ดื้อดึงไม่ยอมส่งเสียงครางซ้ำยังกัดปากพยายามกักห้ามเสียงลามกของตัวเองไว้
เสียดายแต่ไม่ท้อ...
เสี่ยจำต้องย้ายมือลงสู่ที่ต่ำใจน่ะอยากไปที่อวัยวะที่กำลังตื่นตัวเต็มที่แต่กติกาคือกติกาในเมื่อบอกกับตัวเองแล้วว่าจะไม่ทำให้ไอ้ต่ายต่อต้านมือที่ควรจะพุ่งไปด้านหน้าก็เลยเลี้ยวอ้อมไปข้างหลัง
นวดๆ คลึงๆ บีบขยำสลับกันอีกหลายครั้งเพิ่มความคุ้นชินก่อนจะสอดนิ้วไล่ถูไปตามร่องก้น
ถูวนอยู่ตรงนั้น
ลอบสังเกตอาการต่อต้านแต่เมื่อเห็นว่ามันยังเคลิ้มตามเสี่ยก็ตัดสินใจ
สอด...
นิ้วเข้าไปยังช่องทางรัก
“อ่ะ…” ไอ้ต่ายสะดุ้งตกใจแต่มันไม่โวยวายเลือกจะทิ้งตัวมาซบตัวเสี่ยไว้พร้อมกับพ่นลมหายใจระบายความอึดอัดออกมาช้าๆ
“ชอบใช่ไหม? ...บอกกูให้ชื่นใจหน่อยว่ามึงรู้สึกดี”
ไอ้ต่ายส่ายหน้าก่อนจะพูดแบบติดๆ ขัดๆ ว่า…
“มะ…ไม่”
“มึงนี่มันเด็กดื้อจริงๆ นะ” เสี่ยหมียิ้มมองตากลมที่ฉ่ำวาวของไอ้ต่าย
ยกขาขวาเบียดแทรกไปตรงกลางหว่างขาของเด็กดื้อใช้หัวเข่านวดคลึงตรงจุดยุทธศาสตร์ที่อ่อนไหวในขณะที่มือก็ยังขยับเข้าออกเพื่อขยายช่องทางรัก
ได้ยินเสียงหายใจของไอ้ต่ายแรงขึ้น…
แรงขึ้น...
เสี่ยยิ้ม…
รู้สึกพึงพอใจจูบหนักๆ ตรงแก้มสากแล้วก็ย้ายมาข้างหูยินดีเซอร์วิสทุกอย่างที่จะทำให้ไอ้ต่ายรู้สึกดีขึ้น
ขบติ่งหูเบาๆ...
ก่อนจะเริ่มใช้ปลายลิ้นละเลียดชิมจนทั่ว
“ซืดดด…” เสียงซืดเดียวจากไอ้ต่ายทำให้เสี่ยแทบจะจุดพลุฉลอง
“ดีมากเด็กดี…” สิ้นเสียงชมเสี่ยก็ลากปลายลิ้นจากใบหูมาที่ลำคอ
จูบ...
อย่างอ่อนโยนตามด้วย
ดูด…
จนกว่าจะเกิดวงสีแดงช้ำนี่ถือเป็นของขวัญที่เสี่ยมอบให้แต่สิ่งที่อยากมากกว่าคืออยากจะละเมิดกติกาฝากรอยคมเขี้ยวทั่วๆตัวให้สาแก่ใจ
หมันเขี้ยวชิยหาย
กูจะทนไม่ขย้ำมึงได้นานแค่ไหนกันวะ?