1:ใจถึงพึ่งได้

1430 Words

*คำเตือนการเล่นพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมายและไม่ใช่เรื่องที่ต้องเลียนแบบ* #เฮียมาเก็บดอก 1: ใจถึง พึ่งได้ วัดบ้านท่าจะห้าว รถกระบะสี่ประตูสีแดงเข้ามาจอดในวัดชายฉกรรจ์ที่แต่งตัวเหมือนกับคนที่มาร่วมงานศพทั่วไปก้าวลงมา ร่างสูงออกเดินนำหน้ามีลูกน้องอีกสองคนเดินตามหลังการมาของเขาทำให้คนในงานต่างพากันให้ความสนใจ 'เสี่ยหมี' ที่ใครๆ ในจังหวัดก็รู้จักบุคลิกภายนอกโคฟมาจากยุคซิกตี้ เสี่ยหมีชอบใส่เสื้อเชิ้ตปกใหญ่ๆ ตั้งๆ แหวกให้ลึกด้วยการปลดกระดุมลงมาจนเห็นกล้ามท้องนิดๆ ผมต้องเวทลุคเซ็ทแบบเสยไปข้างหลังตีโป่งๆ เบาๆ พอให้มันดูมีวอลลุ่มเก็บด้านข้างให้เรียบร้อยวันไหนอารมณ์ดีก็จะปล่อยปอยหวานลงมา ปอยหวาน? หมายถึงปอยผมเล็กๆ ด้านหน้าที่ดึงลงมาจากเวทลุคตีโป่งไง อีกความโด่ดเด่นคือที่คอต้องมีทองเส้นใหญ่ๆ มีครบทุกอย่างที่ว่ามาเสี่ยหมีถึงกล้าออกจากบ้าน คนที่มีความมั่นใจเดินตรงไปที่ศาลามองบอร์ดหน้างานอ่านชื่อผู้ตายก็มั่นใจว่าคือตาปั่น ว่าแต่ยายจื้นอยู่ไหนกันล่ะ? กำลังจะหันไปทางโรงครัวแต่ก็มาสะดุดหูกับเสียงเฮบนศาลาเสียก่อน งานศพตามต่างจังหวัดมันต้องคู่กับอะไรถ้าไม่มีวงเหล้าก็ต้องมีวงพนันถูกไหมเพราะงั้นเสี่ยหมีเลยถอดรองเท้าหนังมันวาวเดินขึ้นไปบนศาลา หยุดยืนยกมือไหว้โลงศพตาปั่นตามมารยาทยิ้มบางให้กับญาติๆ ที่กำลังงงว่าเสี่ยหมีมาทำไมป่านนี้ ร่างสูงเดินตรงไปที่กลุ่มคนนับสิบที่ล้อมวงกันได้ยินเสียงตะโกนสูงๆ ต่ำๆ รู้แล้วล่ะว่าวงนั้นเล่นอะไรแต่ที่เสี่ยหมีสนใจคือยายจื้นขานั้นเขาก็ชอบเดินสายวัดดวงตามอีเว้นต์เช่นกัน พูดไม่ขาดคำเสี่ยหมีก็เห็นหญิงชรานั่งอยู่กลางวงเสื้อลายดอกฉลุสีน้ำเงินแมทกับผ้าถุงลายดอกพิกุลพื้นเหลืองอมส้ม คนแก่ลืมวัยไปชั่วคราวเพราะกำลังลุ้นลูกเต๋าที่เจ้ามือกำลังเปิด “ต่ำ ต่ำ ต่ำ” ยายจื้นตะโกนซ้ำๆ ในมือกำแบงค์ยี่สิบไว้ “หก สี่ สี่ เต็งสูง” “โห่…” หญิงชราตบเข่าฉาดด้วยความเสียดายมีทั้งคนที่ิยู่ในอารมณ์เดียวกันและคนที่กำลังหัวเราะดีใจ เสี่ยหมีแหวกวงเข้าไปนั่งใกล้ยายจื้น “อ้าวเสี่ยหมีมาไงครับเนี่ย?” เจ้ามือทักทาย “ลาบปากละเว้ยงานนี้เอ้าเร็วๆ แทงมาๆ …” เสี่ยหมีวางแบงค์ร้อยที่เลข11เห็นแล้วแหล่ะว่าเจ้ามือยิ้มคงคิดแล้วว่าวันนี้กินเงินเสี่ยหมีจนอิ่มแปล้แต่เสี่ยเป็นคนชอบความท้าทายรู้ดีว่าการที่จะให้เต๋าสามลูกมีแต้มรวมสิบเอ็ดแต้มมันไม่ง่ายเลย มองยายจื้นที่วางเดิมพันตาละยี่สิบลงไปพร้อมกับยกมือไหว้พึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ลุ้นเจ้ามือที่เขย่าหนึ่งเกร๊งเสียงตะโกนลุ้นสูงๆ ต่ำๆ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง “สอง หนึ่ง สี่” “โห่…” เสี่ยหมีหันไปมองยายจื้นที่ลุกออกไปเขารีบลุกตามหลังติดๆ อย่าคิดจะเบี้ยวเสี่ยหมี “หมดตัวแล้วเหรอยาย” “อย่าพึ่งทวงเงินนะเสี่ยข้ากำลังรมไม่ดี” พูดไปมือก็ขยับผ้าถุงมานุ่งใหม่ให้เรียบร้อย “สามวันแล้วนะดอกสามพันเก้ายายจะเอาไง” “พรุ่งนี้ได้ไหม” “ยาย!” “งั้นก็ยืมก่อนสักพันสองพันจะเอาไปต่อทุน” “ยังกล้ายืมอีกนะ” “ข้ากล้ายืมเอ็งกล้าให้ไหมล่ะ” “หมดแล้วจริงอ่ะ?” “ก็พอมีแต่อันนี้ของไอ้ต่ายมัน” ยายจื้นตบนมข้างซ้ายซึ่งยัดตังไว้ ไอ้ต่ายที่ว่าเป็นใครไม่เคยได้ยิน “ใคร? ไอ้ต่ายน่ะอย่าบอกนะว่าไปกู้เจ้าอื่น” “ที่ไหนเล่าไอ้ต่ายหลานข้าไง” พยักหน้าเข้าใจเพราะจำได้ว่ายายมีหลานชายกับเขาหนึ่งคนแต่ตัวเสี่ยหมีไม่ค่อยได้เจอหรอกเคยได้ยินคนในตลาดเขาพูดกันว่าหลานยายจื้นหล่อเหมือนเจมส์จิ มันจะสักแค่ไหนกัน? ช้างเผือกในบ้านท่าจะห้าวมันจะรอดสายตาเสี่ยหมีไปได้ยังไงคนคงลือกันไป ตัดความคิดเรื่องหลานหันมาสนใจยายก่อนเปิดกระเป๋าควักตังให้ยายจื้นสองพัน “อันนี้ให้ยืมนะยายต้องคืนฉันวันนี้” “โอเช…ไม่มีปัญหา” ยายจื้นยิ้มร่ามองเงินสองพันในมือด้วยประกายตาวาวเปี่ยมความหวัง “ย่า!” “ตาเถรหกยายชี! ..อะไรของมึงไอ้ต่าย!” ยายจื้นโวยวายใส่เด็กผู้ชายที่กำลังหัวเราะสะใจมือทั้งสองเกาะแขนคนแก่แน่น จะว่าไปเสี่ยหมีเองก็ตกใจเช่นกันเล่นโผล่มาเงียบๆ คนกำลังคุยธุระกันอยู่ มองเจมส์จิแห่งบ้านท่าจะห้าวยอมรับว่าโครโมโซมหรือพันธุกรรมของเด็กสมัยนี้เขาพัฒนาไปมากบางคนหน้าตาดีผิดพ่อผิดแม่ ไอ้ต่ายของยายจื้นก็น่าจะเป็นหนึ่งในนั้น หน้าตาจัดอยู่ในหมวดช้างเผือกสำหรับเสี่ยหมีปากนิดจมูกหน่อยตากลมโตดูมีแววว่าจะแสบไม่เบา แต่… มันเอามุมไหนมาหล่อวะ เสี่ยหมีเห็นต่างจากชาวบ้านเพราะยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกว่าไอ้ต่ายของยายจื้นมันน่ารักน่าเอ็นดูแต่จะรักไม่ลงก็ตรงแฟชั่นที่ชวนให้สงสัย มองเด็กหนุ่มรูปร่างผอมบางซึ่งสูงกว่าไหล่เขานิดหน่อยไล่ไปตั้งหัวจรดเท้าพร้อมกับพยายามทำความเข้าใจคำว่าแฟชั่น เขาว่ากันว่าแฟชั่นมันไม่มีผิดถูกแต่ถ้าใส่แบบเดียวกับไอ้ต่ายก็ขอเลือกแก้ผ้าจะดีกว่า ทำไมเหรอ? มองเสื้อยืดตัวโคร่งสกรีนลายหัวกะโหลกโหดๆ เหมือนเด็กพั้งค์เสริมความผอมแห้งให้มันเด่นชัดขึ้นอยากจะถามยายจื้นว่าหลานยายเป็นหนึ่งในสมาคมสายเขียวรึเปล่าก็เกรงใจ ชายเสื้อยืดถูกยัดเข้ากางเกงยีนส์ขาสั้นพอดีเข่าแอบคิดว่าถ้าเป็นขายาวยังพอช่วยได้ ไอ้เด็กนี่มันไม่มีเซ้นต์ด้านแฟชั่น คนที่โคฟแฟชั่นยุคซิกตี้จนเชี่ยวชาญเริ่มวิจารณ์ต่อไปในใจ เข็มขัดหนังตอกหมุดทั้งเส้นแถมหัวเข็มขัดเป็นนกอินทรีย์มึงจับมาแมทได้ไงโซ่คล้องกระเป๋าสตางค์อีกคล้องไว้เพื่ออะไรมันทำให้ดูรกดูเยอะมากกว่าจะทำให้ดูดี น้อยแต่มากเคยรู้จักคำนี้ไหม ถ้าไม่ได้เบ้าหน้าช่วยไว้รับรองได้ว่าตายสนิทอีกเรื่องที่เสี่ยหมีขัดใจคือทรงผม อะไรคือการไว้ผมยาวรากไทรแต่ดันไถอันเดอคัทเปิดผมด้านข้างไปเอาแรงบันดาลใจมาจากไหนทำตัวตามวงร็อค แร็ปเปอร์ที่ชื่นชอบหรือมันเป็นแฟชั่นเด็กแซ้บเด็กแว้นที่ต้องการความแตกต่างต้องตัดผมขัดใจแม่เท่านั้นโลกถึงจำมึงได้ งานวัดกับงานกาชาดเจอตัวนี้เดินเที่ยวอยู่นี่รับรองไม่รอดตีนหรอกนะ ไม่ดิ…ต้องบอกว่าออกจากหมู่บ้านก็ไม่น่ารอดแล้วล่ะนับถือที่มันยังเอาตัวรอดมาได้ผมไล่สำรวจแฟชั่นและร่างกายของเด็กแปลกตรงหน้าตาแต่ใจ ค่อยๆ ไล่มองต่ำลงไป... ต่ำลงไป... เหมือนกับกำลังค้นหาอะไรบางอย่างแต่ที่แน่ๆ ผมอยากหยุมผมตรงท้ายทอยมัน อยากลองกระชากให้หน้าหงายสักครั้ง อยากรู้ว่ามันจะมีปฏิกิริยาตอบรับยังไง เดี๋ยวๆ!! ผมดึงความคิดตัวเองกลับมาเผลอใช้จินตนาการไปกับรสนิยมความชอบส่วนตัวจนได้ "..." แกล้งมองไปทางอื่นทำเป็นไม่สนใจแต่สุดท้ายสายตาผมมันก็หันกลับไปสนใจมันอยู่ดี กลืนน้ำลาย... ขณะที่เริ่มกดสายตาลงต่ำสมองบอกว่าผมจะไปเสียมารยาทแอบสำรวจจุดยุทธศาสตร์ของมันไม่ได้ นิ่งไว้... ต้องนิ่งไว้... อย่าให้เด็กมันด่าได้ว่าเป็นไอ้แก่ลามก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more