10:อย่านะคร๊าบ

1662 Words

#เฮียมาเก็บดอก 10 : อย่านะคร๊าบ ผมเข้ามาอยู่ในห้องแต่งตัวของเสี่ยเหตุเพราะอาบน้ำเสร็จแล้วมันไม่มีอะไรจะใส่เสื้อที่ซื้อมาวันนี้หายไปเสี่ยบอกว่าเอาไปซักแต่ผมว่าเขาแกล้งเอาชุดไปซ่อนแล้วต้อนผมเข้ามาเล่นในนี้มากกว่า ร้อนๆหนาวๆเพราะมีแค่ผ้าขนหนูพันเอวไว้เท่านั้นเลือกเสื้อไปก็ต้องคอยระวังข้างหลังถ้าเสื้อเข้ามากระตุกผ้าขนหนูนี่จบกันเลยนะ “เลือกได้รึยัง?” เสี่ยเข้ามาแล้วครับ “ใส่อยู่บ้านจะเลือกอะไรนักหนาหรือว่าจะให้กูเลือกให้” พูดจบเขาก็เดินเข้ามายืนใกล้ๆผม “ไม่เป็นไรผมเลือกเอง” ขยับหนีทำเป็นไปเลือกดูตรงอื่นแต่ในใจนี่มันเริ่มตื่นเต้นแล้วครับ ยอมรับว่าเสี่ยไว้ใจไม่ได้ "ไหน?...ตัวนั้นเป็นไง" เขาก็ไม่ละความพยายามเดินตามผมมาอีก เอาตัวมาเบียดพยายามจะหยิบเสื้อที่แขวนอยู่ตรงหน้าผม "เฮีย..." ผมหันไปมองเขา "อะไร?" "ใกล้เกินไปแล้วป่ะ" "ก็มึงช้าตัดสินใจไม่ได้ซะที" "ได้แล้วผม...จะใส่ตัวนี้" ยื่นมือไปคว้าเสื้อที่อยู่ถัดจากตัวที่เขาจะหยิบ หมับ!... "..!.." "กูหยิบให้" มือเสี่ยมันขยับจากไม้แขวนเสื้อลงมาวางที่หลังมือผมแทน เอาแล้วไง!... ผมกำเสื้อในมืิอแน่นไม่กล้าหันไปมองผมดูมาเยอะไอ้พวกฉากในละครที่บังเอิญหันไปมองหน้ากันแล้วกลายเป็นปากแตะปากกันอ่ะ จ้องมือเขาที่เริ่มลูบจากหลังมือลงมาที่แขนผมช้าๆแอบกลืนน้ำลายรู้ดีว่ากำลังจะมีอะไรเกิดขึ้น เริ่มจากการรู้สึกถึงหน้าอกเขาที่เบียดชิดติดกับแผ่นหลังผมมากไปเริ่มรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆตรงต้นคอข้างซ้าย “หอมจัง…” เขาไม่ได้ชมอย่างเดียวแต่ดันกดประทับริมฝีปากลงมาตรงไหล่ “เฮีย…” อยู่ไม่ได้แล้วครับ! กำลังจะขยับหนีแต่เสีี่ยเขาเร็วกว่าคว้าตัวผมไว้ทันก้มลงไปมองมือเขาที่กำปมผ้าขนหนูผมไว้เป็นตัวประกัน ถ้าผมขยับก็คือโป๊ถูกมั้ย? “มึง…ไม่ได้กำลังยั่วกูเหรอ?” “ยั่วอะไร! ผมยั่วใครเป็นที่ไหน!” พยายามแกะมือเขาออก “เหรอ? ก็ดี…แล้วอย่าให้กูเห็นว่ามึงไปยั่วใครที่ไหนล่ะ” "เฮีย!..." ร้องเสียงหลงเมื่อมืออีกข้างของเขากำลังจะสอดเข้าไปในผ้าขนหนู เสียเปรียบทุกอย่างเลยกูไม่รู้แล้วว่าจะหนีรอดไปได้ยังไง เอียงคอหลบเมื่อถูกเขาไซร้ซอกคอมือที่พยายามจะมุดกายเข้าไปในผ้าก็เปลี่ยนมาลูบหน้าท้องผมแทน “เฮีย…เดียวก่อน!” ผมพยายามหยุดเค้าแม้เสียงจะฟังดูไม่ค่อยหนักแน่นนัก “ใครใช้ให้มึงหอมขนาดนี้ล่ะ” เสี่ยเริ่มใช้น้ำเสียงโทนต่ำแถมยังหายใจรดต้นคอ "อะ...อาบน้ำก็ต้องตัวหอมดิ" "อืม...หอมจริงงั้นกูขอดมอีกทีนะ..." "..." ผมว่าไม่ใช่แล้วล่ะ เสี่ยเริ่มจูบลำคอผมอีกครั้งค่อยๆลากริมฝีปากและปลายจมูกขึ้นมาที่ซอกหูช้าๆ พ่นลมหายใจอุ่นๆพร้อมกับอ้าปากงับติ่งหูผมเบาๆ ขนลุกซู่จังหวะที่เขาใช้ลิ้นค่อยๆละเลียดชิมแล้วก็ขยับริมฝีปากมางับคอผมไม่ได้กัดแรงเรียกว่าขบเบาๆพอให้เลือดลมสูบฉีด "อ่ะ!..." หลุดเสียงประหลาดๆเมื่อโดนดูดคอ รู้ตัวอีกทีก็โดนต้อนมายืนมุมตู้แล้วครับโดนกักไว้ในวงแขนขยับหนีไปไหนไม่ได้ ถูกเสี่ยเล้าโลมตามแต่ใจ ผมจะทำอะไรได้นอกจากเคลิ้มไปกับเขาความรู้สึกข้างในมันก็ต้องการมากขึ้น หลับตา… ดื่มด่ำไปกับริมฝีปากที่ไล่บดขยี้ตามสันกรามผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเผลอเอียงหน้าเข้าไปหาเขาตั้งแต่ตอนไหนรู้แต่ว่าพอใจกับจังหวะบดไซร้นี้มากๆชอบปลายลิ้นชอบริมฝีปาก... จนรู้สึกอยากจูบกับเขา เริ่มยืดตัวเข้าไปใกล้ๆเรียกร้องความต้องการผ่านทางสายตา จ้องปากให้เขารู้ว่าตัวผมน่ะต้องการอะไร เขากอดผมแน่นขึ้นพร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาหาสายตาจดจ้องมาที่ริมฝีปากผมเช่นกัน อีกนิด... เราก็จะจูบกันขยับไปใกล้… ใกล้เข้าไปอีก… รู้สึกถึงมือเสี่ยที่ยึดท้ายทอยผมไว้ก่อนที่จะกดริมฝีปากประทับลงมาบนปากผม ขบเม้มเบาๆไม่ได้จู่โจมรุนแรงจนตกใจตรงกันข้ามมันทำให้ผมรู้สึกดีด้วยซ้ำ เอียงหน้าเข้าหาขยับปากตามจังหวะที่เขาชี้นำไป บดเบียด ละเลียดชิมไปทั่วๆก่อนเสี่ยเขาจะสอดลิ้นเข้ามา "อืม..." แปลกๆนะแต่ก็ยังรู้สึกว่าดีจังหวะที่ปลายลิ้นไล่ต้อนและคลอเคล้ากันในปาก หวานมากเลยครับ... ผมขยับลิ้นตอบรับพร้อมกับจูบหนักขึ้นเริ่มดึงจังหวะเริ่มเข้าใจว่าจะเพิ่มน้ำหนักตรงไหน ริมฝีปากเราทั้งสองคนบดเบียดจนกลายเป็นหนึ่งเดียวกันโหยหาต้องการ ไม่อยากให้อีกฝ่ายขยับห่างไปไหนแต่สุดท้ายเสี่ยก็เป็นฝ่ายถอนริมฝีปากออกไปก่อนเขางับปากล่างของผมเอาไว้แล้วก็เริ่มไซร้ลงมาที่ปลายคาง ขยับลงต่ำมายังลำคอ จุดสุดท้ายก็คือการยึดครองหน้าอกผม ปลายลิ้นอุ่นๆลากวนรอบหัวนมก่อนจะดูดหายเข้าไปในปาก สะ...เสียวมากเลยครับ "อ่าส์..." โคตรดีเลยครับแต่ผมให้มากกว่านี้ไม่ได้มันเสียวเกินไปผมพยายามดันหัวเขาออกไปแต่ไม่ได้ผล “วันนี้ได้แค่ไหน?” เสี่ยเงยหน้าขึ้นถามรีบๆ “ไม่ ไม่รู้…” “งั้นกูตอบให้เอง” พูดจบเสี่ยก็อุ้มผมเข้าเอวทันที "เหี้ย!" ตกใจและทุบไหล่เขาเพื่อให้วางผมลง "เฮียปล่อยผมลง!" “จูบกูหน่อย” “ห๊ะ?” “หรือจะให้กูจูบ” “มันก็เหมือนๆ กันป่ะ” แม้จะเถียงแต่ผมก็ก้มลงไปจูบเขา ไม่ใช่ปากแตะปากเบาๆแต่ผมบดและเอาลิ้นแทรกเข้าไป เราจูบกันขณะที่เสี่ยอุ้มผมเดินออกไปจากห้องแต่งตัวพ้นประตูบานเลื่อนมาได้ไม่กี่ก้าวเสี่ยก็วางผมลงตรงโต๊ะหน้ากระจก “ชอบแบบอ่อนโอนหรือว่า…” "..." ผมไม่ตอบเลือกจะกดหัวเสี่ยลงมาจูบกันใหม่ลิ้นเบียดลิ้นปากบดปากตามอารมณ์ที่มันยังค้างคา มือเสี่ยก็ขยับลงมาวางตรงหน้าขานวดเบาๆและเริ่มเขี่ยชายผ้าให้พ้นทางสอดมือเข้ามาลูบขาผมช้าๆเริ่มนวดเริ่มคลึงสูงขึ้นมาเรื่อยๆ เอาตัวเขามาแทรกตรงกลางบังคับให้ผมต้องกางขาออก ‘เสร็จแน่..’ “เซ็กซี่ชิบหายเด็กใครวะ” เสี่ยชมเมื่อส่งฝ่ามืออุ่นๆมาทักทายกระต่ายน้อยของผม ก้มมองสภาพตัวเองแม้ปมผ้าขนหนูยังอยู่ดีแต่มันไม่สามารถปกปิดร่างกายส่วนล่างผมได้ มอง... มือเสี่ยที่ยึดครองจุดยุทธศาสตร์สำคัญของผมเอาไว้น้ำหนักมือใช้ได้ไม่กำแรงไปจนเจ็บ "ฮู่วว..." เผลอพ่นลมหายใจออกทางปากระบายความอึดอัดออกไปก่อนจะเงยหน้ามาสบตากับเสี่ยที่จ้องผมอยู่ก่อนแล้ว ผมเห็นรอยยิ้มของผู้ชนะ... "ให้...ให้ผมทำให้มั้ย?" ถามด้วยจังหวะหายใจที่ติดขัดใช้สายตาสื่อสารว่าผมกำลังหมายถึงอะไร "ไม่เป็นไร" ปฏิเสธแต่ก็ไม่ปัดมือผมออกจากเป้ากางเกงนะ แข็งมากอ่ะไม่อยากจะคิดว่าข้างในมันจะหน้าตาเป็นยังไง เขาก้มลงมาจูบขอบคุณขณะที่ผมกำลังเคลิ้มก็รู้สึกว่ามีอะไรลื่นๆมาดุนตรงก้นอ่ะครับ “อ่าส์…ทำไมจุกวะเฮีย?” “…จ้องที่กู” “อะไรอยู่ที่ก้นอ่ะ…” "สนใจกูนี่..." เสี่ยจับปลายคางให้ผมเงยหน้าขึ้นมาจ้องตากัน "จูบกูหน่อย..." "ไม่เอาไม่จูบแล้วอ่ะ...อ่าส์" “งั้นก็กอดกูไว้กอดแน่นๆ” เสี่ยจับมือผมมาวางไว้บนบ่าทั้งสองข้าง ก้มลงมาประกบจูบพยายามสอดลิ้นเข้าเหมือนจะสูญวิญญาณผมออกมาด้วย ใช้ความเชี่ยวชาญเฉพาะตัวล่อลวงผมให้หลงใหล นิ้วใช่มั้ย?... ที่ขยับเข้าขยับออกอยู่ตรงก้นผมเนี่ยไม่รู้จะรับมีกับความแปลกใหม่นี้ยังไง "อ่ะ...อ่าส์เฮียมัน..." ผมรู้สึกว่าร่างกายมันวูบวาบแปลกๆ "ครางอีก...ครางดังๆกูอยากฟัง" "อ่าส์...สะ...เสียวสัส!" สงสัยผมคงได้ส่งดอกงวดแรกวันนี้แหล่ะครับ ก๊อก ก๊อก “!!!” ผมสะดุ้งได้ยินเสียงเคาะประตู “อะไร?” เสี่ยผงะเมื่อเห็นผมสะดุ้ง “ได้ยินเสียงไรไหมเฮีย?” “เสียงอะไรที่ไหนกันล่ะ” เขาตัดบทไม่อยากใส่ใจแต่ผมว่าผมได้ยินจริงๆนะ ก๊อกๆ ก๊อกๆ “นั่นไง!” ผมตาโตรีบชี้มือไปในทิศทางของเสียงที่ได้ยิน “เสี่ยครับเสี่ย!” เสียงพี่บุญลอดเข้ามาในห้อง “อะไรของมึงไปให้พ้น!” เสี่ยหมีตะโกนไล่พยายามจะดึงตัวผมให้ขยับเข้ามาใกล้อีกครั้ง “เฮีย…เดี๋ยวก่อนดิ” ผมเอามือดันหน้าท้องเสี่ยไว้ไม่ยอมขยับเข้าไปง่ายๆ เหมือนเก่า ก๊อกๆ ก๊อกๆ “เสี่ยครับขอโทษครับเสี่ย…” “อะไรของมึงวะไอ้บุญ!” เสี่ยหงุดหงิดจำต้องผละออกจากตัวผมไป “ยายจื้นมาครับเสี่ย” “ย่า!” พอได้ยินเท่านั้นล่ะผมก็แทบจะโดดตัวลอยรีบลงจากโต๊ะวิ่งเข้าห้องแต่งตัวไปหาเสื้อผ้ามาใส่ ยิ้มกว้างด้วยความดีใจที่ย่ามาหาผมคิดถึงย่าที่สุด… ตอนนี้คว้าอะไรมาได้ผมก็ใส่แล้วครับ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more