เฮียมาเก็บดอก
16: สงครามเย็น
เวลาเฮียโกรธแม่งโคตรอึดอัด...
นอกจากจะปิดปากเงียบแล้วยังยื่นบทอากาศธาตุให้ผมเล่นแบบไม่ถามกันเลยด้วยว่าผมเต็มใจเป็นอากาศธาตุสำหรับเขามั้ย?
แต่ละนาทีที่ผ่านไปมันยาวนานเหมือนแม่งผ่านไปเป็นปีๆ ผมไม่ชอบท่าทางเย็นชาห่างเหินราวกับว่าเราไม่รู้จักกันและไม่เป็นอะไรกัน
มันเหมือนเด็กๆเขาทำกันครับ
เสี่ยไม่พอใจตรงไหนก็ควรบอกผมตรงๆถ้าเรื่องที่ผมหนีออกมากินหมูกระทะผมก็พร้อมจะให้เขาทำโทษนะ
เครียดว่ะ!
เพราะผมไม่รู้ว่าจะต้องง้อเขายังไงไอ้ขอโทษน่ะผมขอโทษเสี่ยเขาไปแล้วครับ
"นี่เฮียจะไม่พูดกับผมจริงดิ?" ผมหันไปคุยลองพยายามดูอีกครั้ง
เงียบครับ...
"เฮีย..."
"กูขับรถอยู่" ขอตอบเหมือนบอกให้ผมช่วยอยู่เงียบๆ
ผมก็เงียบอย่างที่เขาต้องการนั่งบีบมือตัวเองพร้อมกับหันไปมองนอกรถจนกระทั่งถึงบ้าน
ยืนรอเพื่อจะได้ขึ้นบ้านพร้อมกันแต่เขาก็เดินผ่านผมไป จะโกรธอะไรขนาดนั้นผมไม่ได้หนีกลับบ้า
