บทที่ 2 เริ่มงานใหม่วันแรก..3
1233 Words
ขวัญจิราที่เต้นมานานราวนับชั่วโมงก็เริ่มปวดขา แต่ไม่มีทีท่าว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะบอกให้เธอหยุดง่ายๆ จนชิรญาต้องเอ่ยปากขออีกครั้ง
“คุณธามให้ไข่หวานมานั่งพักเถอะค่ะ นะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปสิงคโปร์ลูกชุบจะดูแลคุณธามอย่างดี”มือเรียวที่เลื้อยไปเรื่อยตามแผงอกทำให้อีกฝ่ายยกยิ้มพอใจ
“ก็ได้ มานั่งสิ”
“ฉันจะสอนอะไรให้นะไข่หวาน โลกนี้นะมีทั้งความสบายและความลำบาก แล้วแต่เธอจะเลือกใช้ชีวิต”
“ทำงานที่นี่ไม่จำเป็นต้องเรียนเธอก็มีชีวิตดีได้ การเรียนมันไม่ใช่ทุกสิ่ง เธอจะรักเรียนฉันก็ไม่ว่า แต่บนโลกนี้มีอะไรที่มากกว่าการเรียนในห้องเรียนเยอะ ออกมาใช้ชีวิตบ้างนะ เด็กไร้เดียงสามันก็ดีอยู่หรอกแต่ถ้ามันมากไปก็ดูน่ารำคาญ”
“ค่ะ ไข่หวานจะจำเอาไว้”ขวัญจิราปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งที่ชายหนุ่มพูดเป็นความจริง เธอจึงลองสังเกตว่าชิรญาทำอะไรบ้างและพยายามทำให้ได้แบบนั้นเพื่อเรียนรู้
“เก่งขึ้นแล้วหนิ เวลาอยู่กับลูกค้าเธอก็ปล่อยจอยแบบนี้แหละเอ็นจอยกับชีวิต เพราะลูกค้าที่เข้ามาล้วนแต่ต้องการการปรนนิบัติดุจเจ้าหญิงเจ้าชาย”
“…ค่ะ”
“ขอโทษเรื่องเมื่อกี้ด้วยที่ฉันใจร้อนไปหน่อย ฉันชอบคนเจนโลก ถึงแม้ความไร้เดียงสาของเธอมันจะน่าดึงดูดก็ตาม”
“เอานี่ ดื่มให้หมดแล้วเอาเงินนี่ไป”
“คะ?”ชิรญายิ้มกริ่มส่งให้เพื่อนสนิท แบงก์พันที่พันอยู่รอบแก้วนับสิบใบคือเวลาทำเงินดีๆนี่เอง ลูกค้ามักจะใช้เงินสดพันรอบแก้วเหล้าหรือเรียกง่ายๆว่ารายได้พิเศษนอกจากค่าดื่มก่อนหน้าที่ลูกค้าได้เสียไป
“ฉันให้ทั้งหมดนี่ถ้าเธอยกหมดขวดในทีเดียว”หลังจากที่เธอดื่มไปแล้วราวสามแก้ว เขาก็เสนอขึ้นอีกครั้ง
“ทีเดียวเลยเหรอคะ”แค่สามแก้วเธอก็มึนสุดๆแล้ว นี่จะให้ยกที่เหลือทั้งขวดเธอไม่น็อคคาโต๊ะไปเลยเหรอ
“เอาน๊าไข่หวาน ถ้าแกหลับคาโต๊ะเดี๋ยวลูกชุบหิ้วไปส่งห้องเอง ”
โอ๊ย! หนูอยากจะบ้าตาย เงินทั้งปึกที่วางอยู่ตรงหน้าช่างล่อตาล่อใจซะมี ปั่นจักรยานขายบัวลอยจนปวดขายังไม่รู้ว่าหนูจะได้จับเงินเยอะขนาดนี้มั้ย
“ว่าไงหรือแค่นี้ยังน้อยไป”
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ”ขวัญจิรารีบปฏิเสธ ถ้านี่น้อยไปเงินที่เธอขายบัวลอยได้ทุกวันต้องเรียกว่าอะไร
“ยกเลยๆ”เสียงเชียร์ของชิรญาสร้างบรรยากาศให้ครึกครื้นขึ้นมาใหม่หลังจากตึงเครียดมาครู่หนึ่ง
ขวัญจิราที่ได้รับเสียงเชียร์เต็มเปี่ยม พร้อมกับมือหนาของชายหนุ่มกำลังหยิบเงินออกจากกระเป๋าขึ้นมานับต่อหน้าเพิ่มอีก ยิ่งทำให้เธอฮึกเหิมขึ้นจนยกขวดเหล้าที่เหลืออยู่ประมาณแล้วคงไม่เกินแก้วหนึ่งขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด
ปัง!
ก่อนที่ขวดเหล้าจะวางลงบนโต๊ะพร้อมร่างที่โยกเยกไปมาด้วยความมึนงงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
“เก่งมากเด็กดี เอาเงินไป ส่วนนี่ของเธอวันนี้ฉันสนุกมาก”ธามยกเงินให้สองสาวเท่าๆกัน
“จะกลับแล้วเหรอคะให้ลูกชุบไปส่งมั้ย”
“ไม่ต้องเจอกันพรุ่งนี้เลย เอาเพื่อนเธอกลับบ้านเถอะ คืนนี้ไม่ต้องทำงานแล้ว และก็ฉันว่าเพื่อนเธอไม่เหมาะกับงานนี้หรอก ให้เธอหางานใหม่ซะเถอะ”ธามลุกขึ้นก่อนที่เขาจะชักเงินในมือให้ชิรญาอีกหนึ่งหมื่นแล้วเดินจากไป
“ค่ะ”
“เป็นไงบ้างไข่หวาน”
“โห่! ลูกชุบดูเงินนั่นสิ นั่นเงินไข่หวานจริงเหรอ”
“จริงสิ นี่ยังไม่รวมดื่มที่คุณธามเขาซื้อให้ก่อนหน้านะ”
“แบบนี้ไข่หวานก็รวยแล้ว ไม่ต้องไปปั่นจักรยานขายบัวลอยก็ได้สิ”
“แน่นอน แต่ไข่หวานต้องเอาใจลูกค้าให้ดีกว่านี้นะ อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก ถ้าลูกชุบไม่อยู่ด้วยเดี๋ยวจะแย่เอา”
“ลูกค้าที่ดีก็มีเยอะนะ แต่บางคนเขาก็ชอบใช้ความรุนแรงบางครั้งไข่หวานก็อาจโดนลวนลามด้วย จำไว้ว่าอย่าไปเล่นด้วยเด็ดขาดทุกอย่างคือธุรกิจมองแค่เงินในมือก็พอ ยิ่งไข่หวานเอาใจเก่งเงินในมือจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ”
“ไข่หวานจะจำไว้ แต่วันนี้เรากลับกันก่อนได้มั้ย ไข่หวานมึนมากเลย เมื่อยขาด้วย”
“ไข่หวาน ลูกชุบว่าไข่หวานอย่าทำงานนี้อีกเลย ลูกชุบเป็นห่วง”
“ไข่หวานก็ว่าจะทำแค่แป๊บเดียว ขอไข่หวานเก็บเงินสักก้อนนะลูกชุบ”
“ตามใจแกก็แล้วกัน อย่าลืมที่ลูกชุบบอก แล้วก็ต้องดูแลตัวเองด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
ก่อนกลับบ้านสองสาวถูกเรียกตัวให้ไปหาที่ห้องทำงานของเจ้านายสาว ทันทีที่พวกเธอได้รับอนุญาตภายในห้องก็มองมายังผู้มาใหม่เป็นตาเดียว
“เกิดอะไรขึ้นลูกชุบทำไมคุณธามถึงเดือดขึ้นมา”
“คือ…”ชิรญาจับมือของเพื่อนสนิทไว้เพื่อให้เงียบ เธอจะเป็นคนพูดมันออกไปเอง
“เป็นความเข้าใจผิดกันค่ะ ลูกชุบเคลียร์เรียบร้อยแล้วพี่เชนกับเจ๊ไม่ต้องเป็นห่วง”
“ดี! รู้ใช่มั้ยว่าเจ๊ไม่อยากมีปัญหากับธาม”ธามเป็นเหมือนคู่ค้าทางธุรกิจของพระพายที่เธอไม่อยากจะเสียหรือมีปัญหาด้วย เนื่องจากอีกฝ่ายเป็นมาเฟียใหญ่ที่มีอิทธิพลเอามากๆซึ่งเป็นตัวช่วยให้ทางเดินของเธอเรียบง่ายขึ้น
“ค่ะ ลูกชุบรู้ดี”ชิรญาที่คลุกคลีกับทั้งสองฝ่ายมาพอสมควรโดยเฉพาะกับคุณธามเธอย่อมรู้เรื่องทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับทั้งสองฝ่ายเป็นอย่างดี
“เธอล่ะไข่หวาน ทำได้มั้ย มาทำงานวันแรกก็เจอกับคุณธามเลย แต่คืนนี้เธอสองคนก็ได้หนักอยู่เหมือนกันนะ”
“ได้ค่ะ ถึงจะติดขัดแต่ไข่หวานจะพยายามเรียนรู้ค่ะ”ร่างบางที่โยกเยกไปมาจนชิรญาต้องจับตัวเพื่อนสนิทไว้เอ่ยตอบ
“ไข่หวานค่อนข้างเมาแล้ว เราสองคนขอตัวกลับก่อนดีกว่าค่ะ”
“เดี๋ยวพี่โอนเงินให้ แล้วจะไปนั่งกับลูกค้าคนอื่นเพิ่มมั้ย”
“ไม่แล้วค่ะ ลูกชุบขอพาไข่หวานกลับไปพักก่อน”
“ก็ได้ รีบกลับเถอะ”
“สวัสดีค่ะพี่เชน สวัสดีค่ะเจ๊”สองสาวยกมือขึ้นไหว้ก่อนจะเดินออกไป
“มึงว่าเด็กนั้นจะไหวเหรอว่ะ กูว่าต้นเหตุวันนี้ก็มาจากเธอ”หลังจากสองสาวออกไปผู้จัดการหนุ่มก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“รอดูไปก่อนเด็กมันมีของดีอยู่ เมื่อวานกูทดสอบมาแล้ว แค่ต้องรอเวลาสักหน่อย”
“ทดสอบหรือแอบอ่อยกันแน่ สเปกมึงเลยหนิหน้าตาแบบนั้น ความไร้เดียงสาที่ดูหลอกง่าย”
“หึ!ก็ต้องรอดูกันต่อไป”
- Writer
