บทที่ 2 เริ่มงานใหม่วันแรก..1
1274 Words
บทที่ 2 เริ่มงานใหม่วันแรก
“ไข่หวานเมื่อวานหนีกลับไม่บอกกันเลย ปล่อยให้ลูกชุบเดินหาไปทั่ว”
“ขอโทษที ไข่หวานง่วงนะเลยรีบกลับ”แค่คิดถึงเรื่องเมื่อวานใบหน้าของเธอก็เห่อร้อนขึ้นมานิดหน่อย เมื่อเผลอไปคิดถึงเสน่ห์อันเย้ายวนของเจ้านายสาว
อือออ หนูโดนความสวยของเจ้านายตกเข้าไปเต็มๆเลยค่ะ
“แล้วเป็นไงบ้าง เจ๊รับไข่หวานเข้าทำงานรึเปล่า”
“อืม”
“เป็นอะไรไข่หวาน เธอเหมือนกำลังเขินอยู่นะ แล้วนี่หน้าเป็นอะไร…ร้อนเหรอ”ชิรญาเอ่ยถามอย่างงุนงง เมื่อเพื่อนสาวตัวน้อยเอาแต่นั่งเขินหน้าแดง
“เอ่อ..ใช่ๆ ร้อนมากเลย นี่แดดหรือไฟในนรกก็ไม่รู้เนอะลูกชุบว่าไหม”เธอพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด
“มาช้านะมึงไอ้เทียนวันนี้ แล้วนั่นมึงไปอดนอนที่ไหนมา”
“อย่าให้พูดเลย”
“งั้นเราไปเรียนกันเถอะ”เมื่อเพื่อนบอกว่าอย่าพูดเลย ไข่หวานก็แค่ชวนไปเรียนแค่นั้นเอง
แล้วหนูพูดผิดตรงไหน เพื่อนถึงได้หันมามองหน้าหนูกันพร้อมเพรียงอย่างนี้
“ฟังกูเล่าก๊อน”
เรื่องเล่าชวนเหลือเชื่อของเธียร ทำพวกเราสองคนขนหัวลุกไปตามๆกัน ผีที่ตามเขาอยู่ หรือที่มันเรียกว่าผีหน้าสวยเต้นยั่วมันทั้งคืนแถมพอมันไม่สนใจผีก็ยังเอานมมาถูตัวมัน แต่ที่น่าแปลกใจไปกว่านั้นคือมันดันสัมผัสผีตัวนั้นได้แบบเนื้อแนบเนื้อ นี่มันบ้าเกินไปแล้ว หรือว่าเธียรแค่หลอกพวกเธอสองคนกันแน่
“เหลือจะเชื่อไปรึเปล่าแบบว่ามึงกับผีนั้น…”
“ยัง!กูกับผียังไม่ได้ทำอะไรกันขนาดนั้น”
“โล่งอก…กูนึกว่ามึงจะข่มขืนผีซะแล้ว”
“ผีนะสิจะข่มขืนกู”เธียรสวนกลับ เขาคงไม่ได้ข่มขืนเธอหรอกแต่เป็นเธอมากกว่าที่พยายามข่มขืนเขา นอกจากยัยนั่นจะความจำเสื่อมแล้วยังขี้ยั่วอีกต่างหาก
สองสาวหัวเราะกับท่าทีเหมือนกลัวของเธียร แต่ความเป็นจริงแล้วกลับมีรอยยิ้มมุมปากแห่งความเจ้าเล่ห์ที่เผยให้เห็น หากไม่สังเกตก็คงไม่รู้ หลังจากทั้งสามคนเรียนเสร็จในช่วงเช้าก็พากันแยกย้ายกลับที่พัก
ขวัญจิราคิดทบทวนตั้งแต่เมื่อคืน หลังกลับถึงที่พักเธอจะลองหยุดขายบัวลอยไข่หวานชั่วคราวแล้วไปทำงานที่คลับดู แต่ใช่ว่าเธอจะทิ้งการปั่นจักรยานขายบัวลอยไข่หวานซะทีเดียว ยังไงอาชีพนี้ก็เลี้ยงดูชีวิตของเธอมาตั้งหลายปี
สองทุ่มตรง ตามเวลาเข้างาน ขวัญจิรายืนรอชิรญาอยู่หน้าคลับเหมือนเดิม เพราะไม่กล้าย่างเท้าเข้าไปเพียงคนเดียว หากแต่มีใครบางคนทักเขาจากด้านหลังเสียก่อน
“ไข่หวานมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้ไม่เข้าไปล่ะ”พระพายลงจากรถหรู เธอปรายตามองเด็กสาวที่ยืนอยู่หน้าร้านก็รับรู้ได้เลยว่าเจ้าของร่างนั้นเป็นใคร
“เจ๊…สวัสดีค่ะ”ขวัญจิรายกมือขึ้นไหว้ แต่อีกฝ่ายจับมือที่กำลังพนมอยู่ไว้แน่นพร้อมจ้องเข้าไปในดวงตาใสอย่างมีเลศนัย
“เอ่อ…”ขวัญจิราชักมือคู่สวยออกด้วยความเขินอาย เธอทำตัวไม่ถูกทุกครั้งที่อยู่ใกล้คนคนนี้ ไม่รู้ว่าเพราะใบหน้าสวยๆนั่นหรือท่าทางที่ดูอบอุ่นของอีกฝ่ายกันแน่
“จะเข้าไปพร้อมเจ๊มั้ย กำลังรอลูกชุบอยู่เหรอ”พระพายทำทีมองซ้ายขวา
“ใช่ค่ะ ไข่หวานรอลูกชุบอยู่ ไม่กล้าเข้าไปคนเดียว”
“มาแล้วๆ โทษทีรถติด…หวัดดีค่ะเจ๊พาย”ชิรญาเอ่ยทักเพื่อนสนิทก่อนจะหันไปยกมือไหว้อีกฝ่ายด้วยความเคารพ
ทั้งสามเดินเข้าไปในคลับ เมื่อได้เวลาทำงานสองเพื่อนสนิทแยกตัวเพื่อไปเตรียมตัว ก่อนจะเดินขึ้นไปยืนเรียงแถวกับคนอื่น พร้อมป้ายชื่ออย่างดีที่ถูกเตรียมเอาไว้ติดตรงที่หน้าอกขวา
เสียงเพลงด้านในคลับครึกครื้น แต่ทว่าวันนี้ขวัญจิราได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมดูแลแขกวีไอพีท่านหนึ่ง แต่ก็ยังไม่รู้ว่าเธอจะได้เลือกให้ดูแลเขาในคืนนี้มั้ย ขวัญจิราเพิ่งเคยยืนต่อหน้าสายตาคนที่จ้องมองมายังเธอราวกับกำลังเลือกสิ่งของตามร้านหรูภายในห้างแบบนี้เป็นครั้งแรก รู้สึกตื่นเต้นจนมือทั้งสองข้างชุ่มไปด้วยเหงื่อ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็พยายามยิ้มเหมือนที่ชิรญาเคยบอกก่อนหน้า
“ลูกชุบ ไข่หวานตื่นเต้น”
“ใจเย็น ครั้งแรกก็แบบนี้แหละ เดี๋ยวพอไข่หวานเห็นเงินความตื่นเต้นทั้งหมดก็จะหายไปเอง”
“วันนี้มีน้องมาใหม่สองคนนะครับคุณธาม นี่ไข่หวาน ส่วนนั่นซี”ธามนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงลูกครึ่งไทยสิงคโปร์ เขาเป็นเพื่อนของพระพายและเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ด้วย
“ฉันเอาลูกชุบเหมือนเดิม”
“ได้ครับ”
“เอ่อ คุณธามค่ะ จะเป็นอะไรมั้ยถ้าให้เพื่อนลูกชุบอีกคนมานั่งดูแลด้วย พอดีเธอเพิ่งมาทำงานวันนี้วันแรก”
ธามปรายตามองยังสาวๆที่ยืนอยู่อีกครั้ง หลังชิรญากระซิบบอกเด็กสาวที่ถูกชี้ก็ดูสวยไม่น้อย แต่ดูท่าทางเขินอายบวกกับชุดที่สวมใส่คงไม่ชิน ทำให้เธอเอาแต่ดึงชุดสั้นๆนั้นลงตลอดเวลาจนดูเสียบุคลิก ความจริงเขาไม่ชอบเด็กอ่อนหัดแบบนี้ด้วยซ้ำ แต่หากเป็นคำขอของสาวน้อยข้างๆเขาก็จะยอมทำตามที่เธอขอดูสักครั้ง
“เดี๋ยว!”
“ครับ คุณธาม”ระหว่างที่คนเชียร์เด็กกำลังจะพาสาวๆที่ไม่ถูกเลือกออกไปธามก็เรียกเอาไว้เสียก่อน
“ฉันขอเด็กคนนั้นด้วย…”
“คนไหนครับคุณธาม”สาวๆที่จ้องมองมายังชายหนุ่ม มองเขาตาเยิ้มอย่างมีหวังก็ใครจะไม่อยากนั่งกับคนกระเป๋าหนักบ้างล่ะ
“เพื่อนเธอชื่ออะไร”
“ไข่หวานค่ะ”
“อ่อ น้องไข่หวานนี่เอง…เธอโชคดีแล้วนะวันนี้ทำตัวดีๆล่ะ”
“ค่ะ”ขวัญจิรายังคงเกร็งๆทำตัวไม่ถูกเดินเข้าไปนั่งใกล้เพื่อน
“ฝั่งนู้นไข่หวาน”
“ไข่หวานนั่งใกล้ลูกชุบไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้!”
ชิรญายกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นดื่มพร้อมส่งต่อมาให้เธอ
“ดื่มสิ” ขวัญจิรายกขึ้นดื่มพร้อมอาการสำลักทันที เธอไม่เคยดื่มเหล้าเพียวๆแบบนี้มาก่อน มันทั้งขมทั้งบาดคอ แต่มีความนุ่มลิ้นในเวลาเดียวกัน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก
ประเด็นหลักคือตอนนี้มีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมาที่เธอด้วยท่าทางเย็นชา สีหน้าเรียบเฉยเดาอารมณ์ไม่ได้ ส่วนเพื่อนสาวอย่างชิรญาก็เอาแต่ยิ้มเหมือนคนบ้ามองมาที่เธอ
“ดูใสซื่อขนาดนี้จะอยู่รอดเหรอ”น้ำเสียงที่เยือกเย็นฟังแล้วเสียวสันหลังวาบอย่างบอกไม่ถูก
“ไข่หวานแค่อยากหารายได้พิเศษค่ะคุณธาม”ชิรญาที่เห็นเพื่อนนั่งเกร็ง เอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่กล้าแม้แต่จะสบตาคนเย็นชาตรงหน้าจึงเอ่ยตอบแทน
คนนี้เหรอคุณธามที่ทุกคนพูดถึงเมื่อวาน จะว่าไปเขาก็ดูน่ากลัวอย่างที่ได้ฟังมาจริงๆ
- Writer
