บทที่ 6 ความลับ
“ใคร!!”ภวิศเอ่ยถามด้วยความหงุดหงิดเมื่อมีคนมาขัดจังหวะ มองใบหน้าหวานแล้วรู้สึกเสียดาย แต่เด็กสาวกลับยกยิ้มอย่างมีความสุขที่มีคนเข้ามาขัดจังหวะ
“พาตัวลูกหนี้มาแล้วครับเสี่ย”
“เอามันไปขังไว้ก่อน”
“เสี่ยควรไปตอนนี้นะครับ เหมือนทางนั้นจะพาลูกสาวมาด้วย พวกเราพยายามแยกแล้ว แต่ลูกสาวไม่ยอมปล่อยพ่อเลย”
“กลับไปที่ห้องก่อน เดี๋ยวฉันจัดการธุระเสร็จจะตามไปนอนด้วย”เมื่อเลี่ยงไม่ได้ภวิศจึงหันมาเอ่ยบอกคนตัวเล็กแทน
“เอ่อ…คือไข่หวานขอใช้เครื่องปริ๊นได้มั้ยคะ พอดีรายงานมัน…”
“ใช้ได้ตามสบายเลย”ว่าจบอีกฝ่ายก็เดินออกไป ไม่รอให้เธอได้เอ่ยคำขอบคุณ
มีเรื่องตึงเครียดอะไรขนาดนั้นนะ ขวัญจิราไหวไหล่ไม่ใช่เรื่องของเธอเพราะงั้นเธอก็ไม่ควรเข้าไปยุ่ง แต่จะว่าไปก็อดสงสัยไม่ได้เหมือนกัน เสี่ยจะทวงหนี้เหมือนในละครที่เธอเคยดูมั้ยนะ หรือจะแอบไปดูสักหน่อยดี
“ไม่เอาดีกว่าอย่าเข้าไปยุ่งเลยไข่หวาน”คิดได้เ
