เด็กเสี่ยหมี

บทที่ 4 อยากได้เมียไม่ใช่ลูก..2nc

“ครั้งแรกรึเปล่า”ภวิศเอ่ยถามคนตรงหน้า

“คะ?”ขวัญจิราตอบเสียงสั่น เหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจคำถาม

ตอนนี้หนูเมาทั้งเหล้าเมาทั้งจูบของเสี่ยเลยค่ะ

“ถอดออก”เสียงแข็งออกกำสั่ง ก่อนที่ภวิศจะลุกขึ้นถอดกางเกงของเขาออกเผยให้เห็นท่อนเอ็นที่ผงาดเด้งขึ้นแทบจะดีดหน้าของคนที่นั่งอยู่ในอ่าง

“คะ?”คำถามแรกก็ยังคงมึน เจอเขาเอ่ยสั่งอีกครั้งแถมยังแก้ผ้าต่อหน้าเธอโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนี้ ขวัญจิราได้แต่นิ่งอึ้งอ้าปากค้าง กะพริบตาถี่มองร่างกายตรงหน้าด้วยความตื่นตะลึง

“จะถอดเองหรือให้ฉันถอดให้”เสียงทุ้มต่ำทำให้ขวัญจิราได้สติ ละสายตาออกจากส่วนกลางลำตัวของชายหนุ่มที่มันตั้งตรงชี้หน้าเธออยู่ ลุกขึ้นมาถอดกางเกงของตัวเองออกตามคำสั่ง ทว่าสติที่หลุดไปชั่วครู่เหมือนจะกลับมาทำให้เธอยั้งมือไว้ได้เสียก่อน

“ไข่หวานว่าหนูจำทางกลับบ้านได้แล้ว เดี๋ยวไข่หวานไปบอกให้พี่เอกไปส่งดีกว่า”

“จะไปไหนยัยตัวดี จะกลับตอนนี้มันสายไปแล้ว เธอเห็นร่างกายที่เพอร์เฟคของฉันจนหมดทุกส่วน แล้วจะมาทิ้งกันไปแบบนี้เหรอ แบบนั้นฉันจะดูเสียเปรียบนะ”

“งั้นไข่หวานจะถอดให้เสี่ยดูก่อนกลับก็ได้ แบบนั้นเสี่ยจะได้ไม่เสียเปรียบดีมั้ยคะ”

“ก็ดี…เอาสิฉันรอดูอยู่”

“เสี่ยหันไปก่อนไม่ได้เหรอ ยืนจ้องกันแบบนี้ไข่หวานก็อายเป็นเหมือนกันนะ”ขวัญจิราอายแทบจะแทรกอ่างอาบน้ำหนี ยามถูกสายตาคมนั้นจ้องมองไม่วางตา เธอที่คิดว่าอีกฝ่ายเสียเปรียบอยู่จึงไม่อาจนิ่งนอนใจได้

“ฉันไม่เห็นจะอายเลย เธอจะอายทำไม”

“แค่นี้พอมั้ยคะ”ร่างกายเปลือยเปล่าที่เหลือเพียงชุดชั้นในสองชิ้น สองมือโอบกอดตัวเองด้วยความเขินอาย ใบหน้าสวยเห่อร้อนจนแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัดทั้งที่เธอยืนอยู่ในน้ำที่เย็นเฉียบแท้ๆ

“ฉันถอดหมดขนาดนี้เธอคิดว่าพอมั้ยหละ”

“แค่นี้ไข่หวานก็อายจะแย่อยู่แล้ว วันหลังค่อยดูใหม่ได้มั้ยคะ”

“ไม่ได้! ถอด…ซะ”เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอก ตอนนี้ความอดทนของเขาใกล้หมดเต็มที หากหญิงสาวยังคงลีลาอยู่ มีหวังเขาได้เข้าไปกระชากชุดชั้นในลูกไม้สีหวานนั้นแทน

“ก็ได้ค่ะ”ขวัญจิราเอ่ยบอก ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลล์ที่ยังเหลืออยู่ทำให้สติของเธอเตลิดจนไม่สามารถจะควบคุมยางอายที่มีอยู่ในตัวได้

“ช้ามาก!”อารมณ์ที่พลุ่งพล่านราวกับวัยรุ่นที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มของภวิศไม่อาจทนรออีกฝ่ายได้อีกต่อไป เขาเดินเข้าหาเธอด้วยความเร็วฉุดกระชากคว้าคอของเธอให้เข้าหาก่อนจะฉกฉวยเอาริมฝีปากอวบอิ่มให้แนบชิดกับริมฝีปากของเขา

“..…”ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือแรงปรารถนาในตัว หรือจะเป็นร่างกายของคนตรงหน้ากันแน่ ทำให้ขวัญจิรายากจะถอนตัวออกจากสถานการณ์นี้ได้

“อืออ” ปากร้อนประกบลง ภวิศบดจูบเร่าร้องลงบนริมฝีปากอิ่มด้วยความร้อนแรง ไม่เปิดโอกาสให้ปากนุ่มได้หลบหนี

“อืออ…เสี่ย…อือออ”ช่วงจังหวะที่ขวัญจิรากำลังอ้าปากประท้วง ลิ้นร้อนของภวิศแทรกเข้าไปในโพรงปากหวาน ตวัดพัวพันกับลิ้นนุ่มไม่ยอมปล่อย ต่อให้เธอจะพลิกลิ้นหนีก็ตาม อีกฝ่ายก็ตามไปดูดดึงอย่างเร่าร้อน จูบร้อนแรงที่ขวัญจิราเพิ่งได้รับทำให้เธอเผลอตัวหลงอยู่ในอารมณ์พิศวาสที่เขาก่อขึ้น

มือหนาของภวิศลูบไล้ไปบนแผ่นหลังบอบบางอย่างเร่าร้อน ในขณะที่มืออีกข้างสัมผัสลูบไล้เนินอกขาวเนียน ก่อนจะเลื่อนลงไปจับสัมผัสจุดที่อ่อนไหวภายใต้กางเกงในลายลูกไม้สีหวาน

“เสี่ย…หยุดก่อน…”เธอเอ่ยบอกเสียงสั่น ปล่อยจูบที่แสนเร่าร้อนนั้นออก

“มีอะไร”คนที่โดนขัดอารมณ์เอ่ยถามขึ้นด้วยความหงุดหงิด

“กลัวเหรอ!”

“…..”ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เหมือนจะค่อยๆจางหายไปทำให้ขวัญจิรารู้สึกตื่นกลัวอยู่ไม่น้อย ไม่เพียงแต่เธอไม่เคยทำเรื่องอย่างว่ากับผู้ชาย แต่เธอไม่เคยคิดจะทำเรื่องอย่างว่ากับใครมาก่อนด้วยซ้ำ

“ไม่เคยดูหนังอย่างว่าเหรอ”คนถามขมวดคิ้วมองคนตรงหน้าที่เอาแต่เมินหน้าหนีเขาด้วยความเขินอาย

“หนังอย่างว่าคืออะไรคะ?”ขวัญจิราเอียงคอถาม เธอไม่รู้ว่าเขาพูดถึงหนังแนวไหน

“ไม่น่าถามเลยกู หน้าซื่อๆแบบนี้ก็พอเดาได้ว่าต้องไม่เคย”

“เสี่ยพูดไม่เพราะอีกแล้ว ไข่หวานทำตัวไม่น่ารักเหรอคะ”

“น่ารัก…เดี๋ยวฉันสอนเธอเอง”ใบหน้าหล่อเห่อร้อน ยามเธอใช้เสียงหวานออดอ้อนถาม ยิ่งเห็นร่างกายขาวเนียนตรงหน้าร่างกายของเขาก็ร้อนรุ่มขึ้นมาทันที อารมณ์พลุกพล่านก็ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง

คราวนี้เขามอบจูบที่แสนเร่าร้อนดูดดื่มให้เธอ ดึงร่างเล็กของขวัญจิราให้เข้าหา พลางใช้มือปลดชุดชั้นในลูกไม้สีหวานออกก่อนจะลูบไล้ไปทั่วร่างกายที่นุ่มมือไปทุกส่วน

“เสี่ยขา…”เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเร่งความเร็วขึ้น จนเธอรู้สึกเหมือนจะขาดอากาศหายใจ

“ไข่หวานอย่าดื้อ”เขาผละริมฝีปากนั้นออก เอ่ยบอกเธอเสียงแหบ ผลักอีกฝ่ายให้นั่งลงบนขอบอ่างด้วยความนุ่มนวล

“อืม…อืออ”ริมฝีปากหนาขบเม้นคลอเคลียซอกคอหอม ก่อนจะไต่ไล่ลงไปยังยอดอกสีอ่อนราวกับไม่เคยสัมผัสริมฝีปากใครมาก่อน ขบเม้นเบาๆทำให้ร่างกายของขวัญจิราสะดุ้งตัวเล็กน้อย

ภวิศตวัดเรียวลิ้นโลมเลียขบเม้น ก่อนจะดูดดึง บดขยี้ไปมาราวกับเด็กหิวนม ขณะที่ขวัญจิราเผลอแอ่นอกเข้าหาริมฝีปากร้อนอย่างลืมตัว ปล่อยให้อีกฝ่ายดูดดึงจนกว่าจะพอใจ

“อืมมม”เสียงเข้มครางอย่างพอใจ เมื่อเห็นท่าทางที่ร่วมมือเป็นอย่างดีของหญิงสาวเขายิ่งได้ใจ ใช้มือที่ว่างอยู่สอดแทรกนิ้วเรียวเข้าไปในกลีบกุหลาบที่ปิดสนิท เขี่ยจุดที่อ่อนไหวของเธอ จนทำให้มีน้ำใสไหลเยิ้มออกมา

ประสบการณ์แปลกใหม่สร้างความเสียวสะท้านให้คนที่โดนกระทำไม่น้อย จนต้องเชิดหน้าครางเสียงหวานออกมาด้วยความเสียว

“อาาาา…เสี่ยขา ไข่หวานรู้สึกแปลกๆ”ขวัญจิราครางเสียงหวาน ยามถูกริมฝีปากร้อนของภวิศจูบสัมผัสหน้าตั้งแต่ท้อง ไล่ลงไปเรื่อยจนถึงเนินสวาทของเธอที่กำลังมีนิ้วเรียวยาวสอดแทรกอยู่ ลิ้นเรียวตวัดเลียจุดที่อ่อนไหวไปมาด้วยความแผ่วเบาแต่แฝงความเร่าร้อนอยู่ที่ปลายลิ้นนั้น

“ปล่อยมันออกมาไข่หวาน”ภวิศเงยหน้ามองเจ้าของเสียงที่ครางอย่างเสียวซ่าน ใบหน้าสวยเหยเก๋ดูท่าแล้วคงจะเสียวน่าดู เขาจึงขยับนิ้วเรียวเข้าออกในช่องทางคับแคบนั้นเร็วขึ้นอีก

“อะ…อ๊ะ…อาส์”ขวัญจิราที่ถูกนิ้วเรียวขยับเข้าออกในร่องรักถี่ๆ เริ่มส่งเสียงร้องครางดังขึ้น พร้อมกับมือบางจับกลุ่มผมของชายหนุ่มไว้แน่นกระทั่งไม่อาจทนความเสียวซ่านนั้นไหว จึงปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาจนเอ่อล้นชโลมนิ้วเรียว ก่อนจะนั่งหอบหายใจอย่างหมดแรง

“จะไปไหน”ขวัญจิราเบี่ยงตัวจะเดินออกจากอ่างอาบน้ำใบใหญ่ ก่อนจะถูกมือแกร่งดักคร่อมร่างของเธอเอาไว้กับฝาผนัง

“กลับบ้านค่ะ เสี่ยเห็นของไข่หวานหมดแล้วถือว่าเราหายกันแล้วนะคะ”ขวัญจิราเอ่ยตอบ เธอเม้นปากเข้าหากันแน่นไม่รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไรจากเธออีก

“คิดว่าคืนนี้เธอจะได้กลับเหรอไข่หวาน”

“ทำไมคะ?”

“เธอกำลังเอาเปรียบฉันอยู่ เห็นมั้ยว่าลูกชายฉันปวดไปหมดแล้ว”เขาชี้ให้เธอเห็นท่อนเอ็นที่ขยายตัวใหญ่ จนเธอต้องอ้าปากค้างกะพริบตาถี่มองความใหญ่โตตรงหน้าอีกครั้ง

มันเหมือนจะใหญ่กว่าเมื่อกี้อีกค่ะ

ด้วยความไม่ประสีประสา ทำให้เธอรู้สึกกลัวอยู่ไม่น้อย ผิดกับเขาที่มองเธอตาเยิ้ม เหมือนต้องการความช่วยเหลือพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่เธอไม่เคยเห็นมันมาก่อน

“ไข่หวานช่วยอะไรลูกชายเสี่ยได้บ้างมั้ยคะ”เธอถามออกไปด้วยความใคร่รู้ ทำให้อีกฝ่ายกลับยกยิ้มพอใจ

“ได้อยู่แล้ว”

“ยังไงคะ”