chapter 1
1151 Words
" BRIAN SANDOVAL!"
nagulat ako nang lahat sila ay napatigil pati na din si Brian ay napatigil sa paglalakad at lahat sila ay napatingin saakin Hala bakit sila nakatingin sa akin don't tell me na naisigaw ko yung pangalan niya naku naman
" why???huh ? Sabi nito habang nakatingin sa akin pinagmasdan ko ito kasi malapit siya saakin ih Hindi niya kaya ako nakikilala eh halos buong year o highschool Hanggang college eh mag kaklase kami nan kaya ang destiny kami ih napangiti na lang ako ng Malala ko yon
lub-lub dub, lub dub-dub
napahawak ako sa dipdip ko kasi naman Ang lakas Ng t***k Mga Beshi
"tsk, back to work" ani ni Brian mas mabilis pa sa the flash ang pagkilos Ng mga tauhan dito maliban na lang saamin ni cherry kasi ay secretary tapos siya ay assistant ko o mas tawagin natin na assistant secretary Siya at tinalikudan na kami nito at ng punta na sa elevator Nako Nako Ang gwapo naman ng CEO namin future husband ko yan tapos madami kaming mga ana–
"hoy mezil para kang Tanga alam mo ba na pinagtitinginan ka kanina " ani nito
"Ang epal mo alam mo Naman na nagiimagine ako dito " ani ko panira talaga ng moment itong si cherry
"Ewan ko sayo Nakita mo lang naman yang si Brian Ang long time crush mo eh para ka na nakalutang Jan" ani nito
"cloud nine Beshi kailan ko kaya malalasap ang langit heaven" ani ko dito habang iniimagine si Brian at ako hehehe
"ewww anong langit at heaven ka Jan ?? Tara na baka Magalit si Mr. CEO bahala ka Jan " ani nito at naglakad na palapit sa elevator kaya Naman ito ako ngayon tumatakbo papalapit sa kanya kahit naka heels ako salamat Naman at Hindi kami napagalitan ng future husband ko
kinabukasan....
nandito kami ngayon sa aming office kaming dalawa lang ni cherry dito tapos sa Isang side naman yung ibang workers bali glass wall yung harang kaya Kita namin lahat Yung Kay future husband lang Ang Hindi kasi office na office talaga ang peg ng kanyang opisina kala mo Naman ay vampire siya dahil Wala man lang ako makita dahil na kasara lahat as in lahat talaga sayang naman nakakaingit naman yung lalaki na kakalabas lang sa office ni boss
"Ms. senshi pinapatawag po kayo ng CEO natin" Sabi nito
"Sige Sige " ani ko dito sabay naglakad ng mabilis eto na nasa tapat na ko ng pinto ng opisina nya wahhhh omygoshhh eto na saglit baka ang pangit ko wahhhh mabuti na lang may cellphone ako nag ayos muna ako ng mukha ok na siguro ito Hindi na ko kakatok kasi future husband ko naman sya hehe
grabe ang lawak ng opisina niya kinabig pa ang buong Bahay Ng kapitbahay namin ah omg meron picture ni Brian dito nanakawin ko na ito promise Wala Naman makakakita saakin eh Wala Naman Siya dito baka na sa Cr pagkakataon ko na ito eto na Mga beshi asaan Ang upuan
"ayon meron pala " ani ko kinuha ko na yung upuan akmang tatangalin ko na yung picture sa wall ng may biglan–
"what are you doing here?"ani ng tao sa likodan ko hindi maaari nakakahiya to
"hey" Sabi nito at pilit na pinapaharap ako sa kanya naka yuko kasi ako
"pag hindi ka pa humarap saakin tatangalin Kita sa trabaho mo" Sabi nito
napa angat ako ng di Oras dahil sa sinabi nito
"sorry inaayos ko lang yung picture mo hehe" ani ko kinakabahan ako
"follow me" ani nito at naglakad papunta sa Isang magarang pinto sumunod Naman ako dito baka mapagalitan na Naman ako
"kaya Kita pinatawag dito dahil hindi ko gusto nga mga pinaggagawa mo sa Oras ng trabaho mo kaya naman m–" baka Hindi niya nagustuhan Ang aking performance omygofdd baka tanggalin niya ako sa trabaho bawal yon
" NO!!!" ani ko dito Nakita ko naman na medyo Siya nagulat
"anong no? ms.senshi may karapatan ako na tanggalin ka sa position mo ngayon dahil pag sa Oras ng trabaho lagi ka na lang tulala sa akin pag tinatanong ka Wala kang maisagot .. Hindi ako kumuha Ng secretary na tutunganga na lang Jan " ani nito at bakas sa mukha nito ang pag ka galit
"sorry future hus– Este sorry boss Hindi na po mauulit promise " ani ko dito kailangan ko itong trabaho na ito para makalapit kaming dalawa wahhhh Ang pogi niya pag galit sereppp hehehe
"puro na lang sorry Ang naririnig ko sayo pano sa susunod gagawin mo na Naman " ani to
napa tungo na lang ako Wala na Kong masabi baka kasi tanggalin na ko Ng lubusan
"meron ka na lang 20 days para itama mo ang mga trabaho mo kailangan mo mag focus Hindi Yung saakin ka na ka focus . ILANG BESES KO NANG SINASABI SAYO NA HINDI KITA GUSTO OR MAS SABIHIN NATING KAHIT ANONG MANGYARI HINDING HINDI AKO MAGKAKAGUSTO SAYO NEVER " ani nito at iniwan ako dito sa loob Ng office niya Ang sakit naman mag salita ni future husband Hindi ko na Malayan may natulo na pala Ang luha ko .
Brian pov.
haaaaayyy Hindi ko na alam ang gagawin sa babaeng yon nung highschool Hanggang ngayon Hindi pa rin nagbabago despera pa din tsk mga babae nga naman tanda ko pa nung first day of school namin nung highschool
flashback....
nakaupo ako dito sa likod nasa unahan ko ay yung mga ka tropa ko
nagulat ako ng yung bago naming classmate tumabi saakin nang tumingin ako sa buong room halata sa kanilang lahat na nagulat sila dahil may tumabi saakin . Alam kasi ni lang lahat na ayaw ko na may katabi
"hi I'm mezil Senshi "Sabi nito sabay lahad ng kanyang kamay
Hindi ko na lang siya pinansin
"Crush na Kita ha kasi Ang sungit mo tapos ang pogi mo pa " Sabi nito saakin na medyo pa bulong nagtuturo kasi ang teacher namin ngayon .
ano yon unang Kita pa lang crush na niya ako whatthefuck alam ba niya Ang sinasabi niya kababaeng tao kala mo naman Hindi Siya babae
...
"Brian , eto nga pala yung love letter ko sayo" sabay abot nito ng pink na envelope
"basura na naman yan " ani ko dito nang tignan ko ito ay nakayuko ito bahala Siya diyan nilagay ko na lang sa locker ko yung binigay niya Wala akong time na basahin yon
...
"Brian sabay Tayo mag lunch " Sabi ni mezil
napaka kulit pa ulit ulit na lang lagi
"..."
"Brian , manonood ako ng laban ninyo Mamaya" Sabi pa nito
umalis na lang ako sa room at nang punta na sa court Hindi ako titigilan ng babaeng yon
end of flashback
Hindi ko na maintindihan lahat Ng babae bat napaka despera nila Hindi pa nila alam Ang salitang "Hindi sila gusto ng minamahal nila".
haaaaayyy
- Writer
