LIVING IN A LIE

Chapter 8

Nakalabas sa Tinuloyan kong Silid halos malag-lag ang aking Panga sa Ganda na aking nakikita. Napakalaki naman nang bahay na ito.Oh mas Tamang sabihin na Mansyon.Halos Malula ako ang Ilibot ko ang Aking Pangin Mula sa Ding-ding Na kulay Creama at Ginto kaya Maaliwalas sa mata.Ang magagandang Vase na Naka Display na Siguro ako na hinde Basta-basta ang Presyo.Ngayon ko lamang napagtanto na Nasa Ikalawang Palapag ako dahil nang Sumilip ako ay Sala na ang aking nakita sa Baba.Namangha pa nga ako sa ganda nang disenyo nang chandelier Nila na nakatapat sa Living Are.Hinde ko alam kong san ako Baba dahil sa Lawak nang bahay ni Lola panigurado maliligaw ako wala pa naman katao-tao akong nadada-anan.

"Señorita Pinapatawag na po kayo ni Madam.kaya napatingin ako sa aking likuran at nagtataka siyang tiningnan dahil Dalawa lang naman kami dito.Nagpalinga-linga pa ako para hanapin ang Tintawag nitong Señorita.

""Señorita ikaw po ang kausap ko.wala pong ibang tao dito tayo lamang pong Dalawa.kakamot-kamot nitong paliwanag.

"Naku Ate wag nyo na po akong tawagin na Señorita.Cristal na lamang po hinde nyo naman ako Amo.nahihiya kong sagot dito sabay yuko nang Ulo..

""Pasinsya na Señorita bilen iyon ni Madam.Baka mawalan ako nang Trabaho pag hinde ako sumonod.Nakaka-unawa ko naman itong Tinanguan at sumang-ayon.Dahil ayaw ko naman itong Mawalan nang Trabaho dahil sa Akin.

"Sige kayo po bahala.Ikaw po Anong Pangalan mo?? tingin ko magkakasundo kami dahil Muka naman siyang Mabait.Medyo may kaidadan na ito siguro hinde naglalayo ang Edad nila ni Lola.

"Shiela Señorita.Mang Shiela na lamang ang Itawag mo sa akin.

""Sige po Manang Shiela.. Manang san Po ba ang Daan pababa hinde ko po Kasi mahanap kanina pa ko Pauli-uli dito.Nahihiya kong tanong sa Matanda.na ikinangite lamang nito.

""May Hagdan sa Right-Side Senorita.Dito naman sa Left-Side ay may Elavator.Halos hinde ako makapaniwala sa Sinabi nang Ginang.May ganon ba talagang bahay na may Elevator..

"" Wow!Talaga Manang May Elivater po itong bahay ni Lola.Grabe akala ko sa mga Teleserye lang meron.Dito pala sa lugar natin ay Meron. Bigla tulong akong na Excite na Sumakay nang Elvator kaya hinila kona si Manang na ngiteng -ngite sa akin.

Nang bumungad sa akin ang First- flour ay lalo pa akong namangha sa ganda nang Pagkaka desinyo nito.Halatang ginastusan talaga nang Malaki. Mula sa mga Painting's na nakasabit na Mabibile lang sa Ibang Bansa.Maging ang Napaka-gandang Fiano sa Gilid nang Hagdan. Ilang Ektarya kaya ang Lupa na Kinatatayuan nang Mansyon na ito? curious kong tanong sa aking Isip.

Hinde ko alam kong Ilang Beses na ba akong napa-Wow.Lalo nang Nagawi ang tingin ko sa Kanilang Leaving-room.Halos.mapapanga-nga ako nang Masilayan ang Katulad nang Supa na napapanood ko lamang sa Tv.At sa mga palabas na may Kaharian lamang may ganitong Upuan na parang sa Isang Hari.Pero ngayon leteral na nasa Harapan ko ito..Kamag -anak siguro nila ang Hari kaya ganon.Pangu-ngumbinse ko sa aking Sarile..Naghanay ang mga katulong nang Bilangin ko ito ay Nasa Kinse katao.Hinde na ako magtataka sa Lawak ba naman nang Bahay nila.

"Iha andito kana pala.Malapad akong napa -ngite nang Makita si Lola. ano nga Uli ang Pangalan niya nakalimutan ko pa lang itanong.Kakamot-kamot ako sa Ulong Nilapitan ang matanda.Bakas sa muka nito ang Saya nang Makita ako.Hinde ko maintindehan ngunit ganon din ako.Parang napaka-gaan nang pakiramdam ko sa Ginang.

Sinabayan ako nito Patungo sa Kusina.Hinde kona nga matandaan ang Saan kami Sumoot bago makarating sa kusina.Panigurado na Pag ako lamang ay maliligaw ako at mauubos lamang ang aking Oras sa kakahanap nang Daan patungo dito.

Nang Makarating sa Lamesa.Halos Lumuwa ang Aking mga mata sa Dami nang Pagkain na nakahayin na akala mo ay fiestahan. siguro madami itong kasama sa bahay kaya ganito na lamang karami ang pagkain. Oo tama hinde lamang siya ang tao dito.Pangu-ngumbinse ko.Hinila nang Isang katulong ang Upuan sa May katabi nang matanda.Sinenyasan ako ni Lola na Doon ako maupo kaya naman ay agad ko itong Sinunod.Mahirap nga naman na Nakatayo ako habang nag-aantay panigurado mapapagod ako. Nang Maka-upo ako ay nag-umpisa na itong Sumandok at Kumain.kaya nagpalinga-linga ako sa aking Paligid kong may Dadating pa ba.Bakit ang tagal natatakam na din ako sa lahat nang nakahayin sa Lamesa.Tanghalian na ba ito o Umagahan.Hinde ko kasi natingnan kong anong Oras na.Dahil Busy ako sa Pagmamasid hinde ko napansin na nakatingin na pala si Lola.Naagaw lamang nito ang aking Atensyon nang Sunod-sunod itong tumikhim, na ikinabaling ko sa matanda..

"Iha ayaw mo ba nang nakahanda na Pag-Kain?? o may gusto kang Kainin?Tell me at Ipaluluto ko sa aking Kusinera... Mabilis naman akong Umiling.

" Hinde po Ganon Lola.Kasi po akala ko may Inaantay pa tayo kaya hinde pa po ako nakain.

Taka naman itong napatingin sa akin bago marahang tumawa.

"Iha walang ibang tao dito kong hinde tayo lamang Dalawa,at ang Kasama-bahay.Ang nag-iisa kong anak ay Nasa Maynila na nakatira malungkot nitong tinig.

" Kong ganon po bakit subrang daming Pag-kain e tayo lamang po pala ang naririto at kakain?? sabi ko.

Ngumite mona ito bago tinugon ang aking tanong.."" walang mong Isipin ang Pag-kain Iha. Basta kumain ka nang gusto mo dahil Hinde naman iyan masasayang at kakainin yan nang aking Trabahador pagkatapos natin kumain.

Tila nakaka-unawa naman akong Sumang-ayon sa sinabi nito.Una kong Nilantakan ay ang mga Kilala ko lamang na Pagkain.Katulad nang Pretong-isda, Adobong-Baboy, afritada at Seafood.Giliw na giliw sa akin si Lola.pag minsan nahuhuli ko itong nakatingin sa akin habang nakangite na sinusuk-lian ko lamang nang Isa din ngite. Nang matapos Kumain ay halos Hinde kayang talunin nang Daga ang mga balat nang hipon at Alimango sa Aking Harapan.Grabe napasarap ang Kain ko at nasubrahan ata ako dahil hinde na halos ako makatayo..Mahihinang Hagik-hik ni Lola ang nag -paangat nang aking tingin.Namula naman ako nang Makitang sa mga Kinain ko ito nakatingin.

Hinde ko alam na ganado ka pala kumain hinde kasi halata sa katawan mo".Panimula nito.nang siyang muling Ikina-yuko ko.Sorry po ngayon lamang po kasi ako Kumain na Madaming Handa sa Mesa.Sa amin po kasi Swerte na kong may matirang Ulam para sa akin.Pagminalas po na naubosan ay toyo at Mantika na lamang.Agad naman itong nagulat.Bakit paki ko ba kong malaman nya e totoo naman.

Hinde na ako Swerte sa Magulang ay halos Pagkaitan pa ako nang Pagkain.

""Im sorry Iha.Bigla ka tuloy nalungkot sa aking tanong.Don't Worry habang nandito ka sa Puder ko kahit nang ano gusto mo ay Meron dito.Gusto mo nang damit Bibili tayo.Gusto mo nang Pag-kain mag papaluto tayo, Gusto mo mag-aral Paaaralin kita.. Ngunit Base sa Lugar kong saan ka namin natagpuan ay Halos Tatlong Baryo pa ang ating Tatahakin bago ang tahanan nyo.. Paliwanag nito.

" Maraming salamat po. Hinde na po kayo dapat mag-abala na Mamile dahil yong Tulong nyo po sa akin ay Subra-subra na po yon.Naiiyak kong pasalamat sa Ginang.

" Ano kaba Wala iyong Iha.Masaya akong nakatulong sa iyo.At kong mangyayari man Uli yon ay Hinde muli akong mag Dadalawang-isip na Tulongan ka Iha dahil alam kong may Mabuti kang Puso.

Nang matapos saglit na makipag-usap sa akin ni Lola ay nag Paalam na itong Aakyat mona sandali. tango lamang ang aking naging Sagot at Hinatid na lamang ito nang tingin.

Nag-presinta pa akong Tumolong ngunit Tumangi sa Manang Shiela. sila na lamang daw at kaya na nila yon.Hinde na ako nag pumilit at nanatili na lamang akong naka-upo. Sa Totoo lang naninibago ako at naiilang sanay kasi ako sa bahay na ako ang Gumagawa at ako ang taga-silbi ngunit kabaliktaran dito. Dahil ako ang Pinag-sisilbihan at May Gumagawa na iba na dapat aking gawain.

Nang mapagod kakamasid sa kanila ay sinundan ko sa Manang Shiela sa Kusina.Siya pa lamang ang aking kilala. ang Iba para silang mga Robot na di-susi.Hinde man lamang marunong ngumite, o kahit magsalita. Parang lahat nang kilos nila ay Kailangang Planado kaya mas naiilang ako.

""Manang Shiela.Tawag ko sa Ginang natagpuan ko itong Abala sa Paglilista kaya LUmapit ako.At umupo sa Isa pang Bakanteng Upuan malapit sa kanya.Nakangite ako nitong Hinarap.

""Bakit Señorita may kailangan kaba??Malunay nitong tanong.

"Wala naman po.Na-iinip lamang ako duon sa Dinneng kaya Hinanap po kita.sabi ko dito na ikinangite naman nito.

""Ganoon ba.Dumito ka mona at tatapusin ko lamang itong Lista nang mga Bibilhin para mamayang Hapunan.Pagktapos ay Sasamahan kitang maglibot sa Buong bahay..

""Mansyon po Manang. Talaga Manang Sasamahan nyo po ako?Hinde po ba kita ma-aabala non? Pagtataong at Pagtatama ko dito dahil hinde naman talaga na ito bahay para na nga itong Mall sa Lawak.Agad naman itong sumang-ayon.. at Bahagyang Hinaplos-Haplos pa ang aking Buhok.Agad naman akong nakaramdam nang Kaginhawaan sa mga Palad niya na Dumampi sa aking Buhok.Kahit kailan ay Hinde ko naranasan sa aking Ina.

""Tapos na ako Señorita tayo na.. Dahil sa busy ang aking mata sa kakalibot sa kanilang Kusina ay hinde ko namalayan tapos na ito at nakatayo na sa aking harapan, habang nakangite..

Nginitean ko din ito bago Sumang -ayon sa Sinabi nito kaninang Ipapasyal nya ako sa Mansyon. Ikinpit ko pa ang aking kamay sa kanyang braso.Natuwa naman ako nang hawakan pa ito nang Ginang at hinde tinanggal.

" Manang Matagal kana po ba na Nag-tatrabaho dito?Panimula kong tanong Habang andito kami sa Garden ni Lola.dahil napili naming sa Labas Unang pumunta.

""Baby pa lamang ang Anak ni Madam Aida Nang mag-trabaho ako sa Kanila.Siguro kong hinde ako nagkakamali ay 18 pa lamang ako noon mga kaidadan mo siguro. sagot nito

"Asan po siya ngayon Bakit mag-isa Lamang po si Lola Aida sa napaka-laking Mansyon na ito?? sumibol nanaman ang pagka-marites ko.hehehe

"" Asa Maynila na sila.Doon nila Ninais na Manirahan dahil sa Kagutohan nang Kanyang Asawa na si Madam Marian.Ramdam sa tugon nito ang Lungkot.

""Alam mo ba Cristal nasubay-bayan kong Lumaki ang anak ni Madam Aida.Ako ang taga-alaga noon sa bata. Nasaksihan ko ang Kanyang Unang paglakad, Pagtawag nang Mommy, at ang una niyang Tawa. kahit ang Una Niyang Pag-ibig ay Alam ko din.Ngunit sa kasamaang Palad ay hinde sila nagkatuloyan.Nang sumulpot si Madam Marian.Malungkot nitong Kwento sa akin.Nadadala ako sa mga kwento nito halatang miss na niya ang Kanyang Alaga noon.Kaya bago pa maiyak ay Iniba ko na lamang ang Usapan. Nang makarating kami sa Gilid nang Swimmeng-fall.Nakaka-mangha dahil sa Lawak nito. at Halatang-alagang -alaga.

Halos Tatlong-Oras din kami sa labas.Nakarating pa kami sa Taniman nang Ubas at Mangga. dito pala Galing ang mga Binibintang Mangga at Ubas sa Palengke.Napakalawak nito at Hitik na Hitik sa Bunga.Nagawa pa nga naming Kumain dahil saktong Namimitas ang mga Tauhan ni Lola Aida.Nang mapagod Pinasya na naming Bumalik sa Loob.