LIVING IN A LIE

CHAPTER 6

LIVING IN A LIE

Hilam nang Luha ang mata nang Dalaga. kanina pa siya palakad lakad ngalay-na ngalay na ang Paa ngunit hinde alam kong saan Patutungo. Hinang-hina na siya Hinde lamang dahil sa Mga Sugat niyang Nabantag,kundi pati ang panghihina na Nararamdaman ay ang Dulot nang kanyang Ina sakit na Walang kapantay.Ang ipag-tabuyan nang Sarileng-Ina, Ang Hayaang magpalaboy-Laboy siya para lamang sa Ikakatahimik nang utak nang Ina..

Madaming gustong puntahan na makakatulong ngunit ayaw nang may-maabala pa na iba ang Dalaga.Ang Iisang taong kanyang kakampi ay Umalis na kaninang Umaga kaya ayaw nya itong gambalain,dahil kilala niya ang Tiyahin basta para sa kanya ay Uuwi agad ito para Awayin ang kanyang Ina na lalong mag dudulot lamang nang gulo.Pinasyang huwag nang huminge nang tulong sa mga Kaanak,Tadhana na lamang ang bahala sa kanya yan ang tumatakbo ngayon sa Utak nya.Gulong gulo at nanghihina,isama mo pa ang gutom dahil gabi na ngunit ni Umagahan kanina ay Hinde niya nagawang kumain.Panay ang kalam nang tiyan kahit tubig ay wala daig pa niya ang mga palaboy sa daan,kahit papaano ay nagkakalaman ang tiyan ang iba ay kahit nag hihirap ay kasa-kasama naman ang Magulang.Mapait siyang napangite bago ang nangyari na pagpalayas sa kanya nang ina.

Nang makaalis ang kapatid upang sundin ang utos nang Ina lalong nanginig sa takot ang dalaga.Nang marinig ang mga yabag papalayo ay duon lamang siya nakahinga nang maluwag at pinasyang mag-umpisa nang gawain.hawak ang tambo nang marinig ang tikhim nang Ina mula sa likod niya kaya dahan -dahan niya itong nilingon para hinde makalikha nang ano mang -ingay na pagsimulan nang pag -init nang Ulo.Gulat siya nang mapatingin sa dala nang Ina nang makita ang kanyang Bag na pang pasok ay nagtatanong ang kanyang mga matang tumingin sa Ginang.Ngunit nakangise lamang ito sabay hagis nang bag sa kanya sa kabutihang palad ay nasalo niya.

"Ano ito mama bakit po mukang ang daming laman hihiramin nyo po ba sa pag -alis ninyo ni papa??teka lamang po at ililipat ko ang mga laman upang magamit nyo..akmang aalis siya nang pahintuin siya nang Ina.

"Hinde ko kaylangan ang Bag mo madami ako nyan at hinde mo na din kailangang alisin ang laman nyan dahil mga damit mo iyan..''

lalong nagulohan ang dalaga sa sinasabi nang Ginang bakit kailangan nitong iimpake ang gamit niya wala nmn siyang natandaan na Pupuntahan ngayong araw..

"kong ganon po para saan ang mga ito'

nanglilisik ang mata nang ginang nang muli niyang tingnan kaya takot siyang umatras.

"B*ba wala ka talagang matatandaan kakagiseng mo lang Remember at ang mga damit na yan ang dadalhin mo sa pag -alis mo sa bahay ko siguro naman panahon na para umalis ka dito. tama na ang mga taon na pagpapalamon at pag-paaral namin sayo.walang kaimo-imosyon nitong wika sa dalaga.

Sunod -sunod tumolo ang Luha nang Dalaga nang marealize na Pinalayas na siya nang-ina. Nanghihina siyang napaluhod sa paanan nang Ginang.

"Ma wag naman ganito, wala akong mapupuntahan maawa ka sakin huhuhhu!! kayo lang ang Pamilya ko hinde ko kayang mawalay sa mga kapatid ko.Promise po iiwasan ko nang Humarang sa madadaanan nyo, kong ang gusto nyo ay ako nang lahat ang gagawa dito at titigil na mona aq sa pag-a-aral wag nyo la-man-g po akong paalisin ma. Garalgal kong sabi sa ina habang nakaluhod hinde alintana ang panganglay mapapayag lamang ang ina na dumito siya..

"Tumayo kana jan dahil kahit lumuha ka nang dugo hinde mona mababago anpg Isip ko Aalis ka sa Pamamahay na ito.Malaki kana kaya monang Buhayin ang Sarile mo..At wag kang magtangkang pumunta sa mga kamag-anak natin dahil mas malilintikan ka sa akin.Lumayo ka sa Lugar na ito malayo yong hinde ka mahahanap nang mga Kamag anak ko at nang mga Kapatid mo.Mabuti na din ang ganito para hinde kana masaktan pa dito dahil tuwing nakikita kita sa pamamahay ko at suklam-suklam ang nararamdaman ko,kaya bago pa dumating ang kapatid mo kailangan naka-alis kana ayaw na kitang maabutan nila at ayaw na ayaw na din kitang makita na-iintindihan mo ba???

Isa lang M*l*s sa bahay na ito gagastos lamang ako sayo nang malaki alam ko naman wala kang Mararating. Matagal kona dapat Ginawa to kong pwede nga lang sana hinde na lamang kita binuhay..

Halos mabinge ang dalaga sa katagang binitiwan nang sarile ina, .Kaya- ba ganon na lamang ako Protektahan nang Tita at Lola ko dahil simula pa lang ay ayaw na sa akin nang Mama ko.Para sa kanya Isa lamang akong pag-kakamali. Halos mapunit na ang sayang suot niya dahil sa tinde nang kapit duon, Duon lamang siya kumukuha nang lakas parang anytime ay mag bablock na lamang siya sa mga narinig.

"Ano pang -inaantay mo diyan Tutu-nga-nga kana lamang ba diyan ang sabi ko Umalis kana nang magkaron naman nang katahimikin ang Buhay ko.Dahil ikaw ang nag-papa-alala nang madilim kong Nakaraan ngunit hanggang Andito ka ay hinde ko magawa-gawang kalimutan.."

"M-Ma Wa-la po akong kasalanan.Tiniis ko naman ang lahat hinde ako nag reklamo kahit pa nga hinde nyo ako nakikita bilang Anak, hinde ko po kasalan na may past kayo na subra kayong nasaktan.Biktima lamang din po ako wala po akong ginawang masama kaya ma- , Ma-awa ka po sa akin.. Halos hinde kona magawang magsalita dahil sa hilam na nang Luha ang aking Muka at na-ngi-ngi-nig na din ang aking katawan sa takot na pwideng kahinatnan nito.

""Wala kanang Magagawa tapos na ang walang kwentang Usapan na ito tumayo kana jan at baka kaladkarin pa kita palabas.""usal nito sa pinakamalamig na tono.

""M-ma Hinde po ako tatayo dito hanggang hinde ka pumapayag na dito lamang ako.matigas kong ani baka pag nag matigas ako ay maawa ito sa akin ngunit wala din nangyari hanggang sa-

"A-Ahhhhh -A-Arayyyyy maaaaa!!masakit po tama na pa-rang -awa nyo-na-po wag nyo na po akong paalisin wala po ako pupuntahan ma-a-wa-ka---""bogsss""

namilipit ako sa sakit nang tumama ang aking pang-upo sa naka-usling bato.Ramdan kong mag-iiwan ito nang pasa sa subrang lakas nang aking pagtama. Wala talagang awa si mama pagkatapos hilahin ang buhok ko palabas nang aming bahay hanggang dito sa tarangkahan at bigla na lang akong isinalya. Pinag-titinginan na ako nang mga kapit bahay ngunit wala sa kanila ang aking atensyon.Tangeng kay mama lang na nag-uumpisa nang maglakad papasok nang bahay pagkasara nang aming gate kaya hinde ako makapasok.Bago ito tuloyang pumasok ay nagawa pa nitong lumingon, bigla naman nagdiwang ang puso ko sa pag -aakala na naawa ito at babalikan ako ngunit mali dahil taliwas ang sinabi nito..

""Ayaw kitang Aabutan diyan nang kapatid mo kung hinde parihas kayong malilintikan sa akin at pag sinama-ay pasamahin ko siya sayo!ngayon mamili ka Cristal aalis ka na mag -Isa o Iintayin mo ang kapatid mo para mag -paawa, tapos parihas ko kayong palayasin, ngayon nasa iyo ang disisyon baka naman sabihin mo subra na ang lupit ko.."

Hinde ko kayang mapalayas at mapariwara din ang buhay nang aking kapatid kaya itinigil kona ang pagkalampag sa aming gate at nanghihinang pinulot ang mga nagkalat na damit dahil sa pagtilapon ko kanina siya namang pag-bukas nito.Hilam nang luha nang mabilis akong tumayo at paniguradong babalik na ang aking kapatid.Sa kahuli-hulihang pagkakataon sinulyapan ko pa ang aming Bahay, ang bahay na nagsilbing tahanan ko sa loob nang maraming taon kahit masasakit ang Ala -ala diyan meron pa din naman masasaya lalo na pagkami lang na mag-kakapatid, oh kaya ay pagkina-ilangan nila Mama magpanggap dahil bumisita ang kamag-anak.. Hirap na hirap akong humakbang para napakabigat nang aking mga paa ngunit iniisip kong baka abutan ako ni Kiven paniguradong madadamay nanaman ito.

"Nakasalubong ko pa sa may tapat nang abandunadong Bahay si Papa, dahil sa kakaiyak at pagyuko ay hinde ko ito napansin nagulat na lamang ako nang biglang may humawak sa braso ko nang pagtingala ko para mapag-sino ang tao sa harap ay napasinghap ako nang makita si papang nakangise at puno nang pag-nanasa ang mga mata.kaya kinilabutan ako..pinilit makabitaw ngunit napaka higpit nang kapit nito sa akin na parang wala talagang balak na pakawalan ako.Luminga linga ako sa paligid para sana huminga nang tulong kong may gawin man na hinde maganda ang papa ko.

""San ang punta mo bakit dala mo ang bag mo? nag -away nanaban ba kayo nang mama mo??

bulong nito sa akin na lalong ikinatakot ko dahil sa pagtama nang hininga nito sa leeg ko habang nagsasalita at hinde pa nakuntinto ay nagawa pa nitong dilaan.

"Pa A-Ano ba bitawan nyo ako.Kong hinde ay Sisigaw ako! Pagbabanta ko sa kanya ngunit tinawanan lang ng ama.

"Hahahaha! Kahit ubusin mo ang boses mo walang makakarinig sayo kita mo ang paligid napaka tahimik kaya wag kanang pumalag,matikman man lang kita bago ka lumayas bayad mo sa lahat nang sakripisyo ko..

mas lalo akong natakot nang maramdaman ko na hinihila na ako nito sa abandunadong bahay kaya nakipag hilahan ako sa kanya at dahil malakas ito ay hinde ko kayanin.Nang malapit na kami sa gate nang bahay ay labis akong natuwa nang may tumawag sa pangalan ni papa. kaya nabitawan ako nito.

"Oh Pareng Edgar anong ginagawa mo dito at bakit kasama mo ang anak mo dalaga may dala pang bag san ba ang punta nyo??

kinig ko pa ang pagsabi ni papang istorbo ngunit sa tingin ko ay hinde istorbo ang tao dahil nailigtas nanaman ako sa kapahakan.

Ah wala Pare Ihahatid ko lamang ang aking anak sa sakayan papunta kasi siyang Maynila upang dun magpatuloy mag -Aral..Halos umikot ang mata ko sa kasinungalingan nang isang ito.

Ah papunta pa naman sana ako sayo at aayain kitang mag-inum.Dina Cristal.kaya mo na yan.

"Opo Tito ako na lamang sigen na po at sumama kana kay Tito.

Walang nagawa ang Ginoo dahil kahit hinde pa na Oo ang ama ay naglakad na siya Paalis baka mapahamak pa siya kong hinde siya mag -madali.

Natigil siyang mag -balik tanaw hang kumulo ang aking tiyan..pagod na pagod na ako at gutom na din kanina pa ako nag lalakad pero hinde ko alam kong Saan ako Pupunta.Habang naglalakad ay bigla na lang akong bumolagta sa Daan kong saan may papalapit na Sasakyan.

Nang mamadaling lumabas ang Driver dahil nakita niyang Tao ang nakahandusay ,Tinapik-tapik sa pisnge baka sakaling magiseng ngunit talaga.

Maya maya pa ay bumaba na din ang Amo nang lalaki at tinanong kong anong nang -yari sa Babae.Nang maipaliwanag ang nangyari pinag-masdan nang matanda ang babae at naawa siya nang makitang marami itong sugat at mukang sariwa pa. Kaya mabilis niya itong pinabuhat sa Driver at diala sa Mansyon binihisan at ipinagamot sa Isang kilalang Doctor..