“เอาไงดีวะ พี่สาวหายไปไหนแล้วเนี่ย”เสือหนุ่มร้อนใจเป็นกังวลกลัวหญิงสาวที่วิ่งหายไปคนเดียวจะเจออันตราย
“ป่าแม่ง เหมือนกันหมด ฝนก็ใกล้จะตกแล้วด้วย”สิงหามองสภาพอากาศตอนนี้ที่ย่ำแย่ลงเรื่อยๆ
อีกด้านมุลิลาที่ตั้งใจวิ่งหนีสองหนุ่มให้พ้น จนเธอลืมคำนึงถึงเรื่องที่สำคัญที่สุด เธอกำลังวิ่งหนีอยู่ในป่า ป่าที่เธอไม่รู้จักด้วยซ้ำหญิงสาวหยุดวิ่งก่อนจะหันมองซ้ายขวา ป่าที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนเริ่มทำให้เธอตื่นกลัว
กร๊อบ!
“อะไรนะ! นั้นใครนะ! เสือ สิงห์ นั่นพวกนายสองคนรึเปล่าไอ้เด็กบ้า”เธอเอ่ยถามขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรบางอย่างเหยียบลงบนท่อนไม้จนเกิดเสียง
“ฉันไม่เล่นนะ นั่นพวกนายรึเปล่า ออกมานะ”เธอตะโกนถามอีกครั้งแต่ไร้ซึ่งเสียงตอบกลับ ร่างกายเริ่มสั่นเทาด้วยความกลัว
หญิงสาวก้มลงหยิบกิ่งไม้ที่อยู่ใกล้ๆขึ้นมาถือเอาไว้ สายตายังคงสอดส่องไปทั่วบริเวณนั้น ขณะที่ขาของเธอก็ก้าวถอยหลังไปทีละก้าวไม่นานเ
