หนีเสือมาเจอสิงห์

บทนำ..1

บทนำ



"เฮ้ย ไอ้เสือเตะส่งมาให้กูนี่ มึงจะเตะไปทางโน้นหาพะ…เชี่ยยยย"ทุกสายตาในสนามจ้องมองตามลูกกลมๆที่กำลังลอยอยู่ในอากาศด้วยความเร็วและแรง ก่อนที่จะตกลงปะทะเข้ากับหญิงสาวร่างบางที่เดินผ่านมาด้วยความซวย

"โอ๊ยยยย"ทันทีที่โดนแรงปะทะร่างทั้งร่างของเธอก็ร่วงลงไปนั่งกองอยู่บนพื้น มือทั้งสองข้างยกขึ้นมาจับหน้าอกตรงบริเวณที่โดนลูกบอลอัดเข้าไปเต็มๆ

"ไอ้พวกเด็กเวร เตะบ้าอะไรของพวกมัน โอ๊ยยยย เจ็บชิบหาย โดนตรงไหนไม่โดน เสือกโดนนม"

"หมดกันอีปลาดาว ยิ่งมีน้อยๆอยู่ ตอนนี้คงยุบจนกลายเป็นหลุมลงไปแล้ว ฮือออ"

"พี่สาวครับ เจ็บมากไหม ลุกไหวไหม ให้พวกผมเรียกรถพยาบาลดีมั้ย"เด็กหนุ่มผู้ที่ตะโกนแหกปากคนเมื่อครู่รีบวิ่งมาดูอาการพี่สาวผู้เคราะห์ร้ายที่โดนลูกเตะสยบยมบาลเมื่อครู่เข้าไป

"น้องงง ถามออกมาได้ไง เจ็บสิ ไม่เจ็บจะกระเด็นจนก้นกระแทกพื้นแบบนี้หรือไง"

"ใคร คนไหนที่มันเตะบอลมาอัดนมฉัน"

มุลิลาหันมองตามนิ้วของเด็กหนุ่มทุกคนที่เดินเข้ามาดูอาการ หรือไอ้เด็กพวกนี้มันเดินมาสมน้ำหน้าเธอกันแน่ ดูท่าทางแต่ละคนไม่ได้สลดเลยที่ทำเธอเจ็บตัว โดยเฉพาะไอ้เด็กตัวต้นเหตุที่เดินล้วงกระเป๋ากางเกงนักเรียนเดินเข้ามาหาเธอแบบไม่ทุกข์ร้อน

“พี่สาวครับ เจ็บมากมั้ย น้องเสือขอโทษนะครับที่ทำลูกบอลกระเด็นมาโดนพี่สาว”เด็กหนุ่มทิ้งตัวลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าพี่สาวคนสวยพร้อมกับจับมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นมากุมเอาไว้

“ขอน้องเสือดูนมพี่สาวหน่อยนะครับว่ายังอยู่ดีหรือเปล่า ถ้านมพี่สาวเป็นอะไรไปน้องเสือต้องรู้สึกผิดมากแน่ๆเลยครับ”

“น้องเสือ!!เชี่ย!!”เด็กหนุ่มทุกคนที่ยืนอยู่ในบริเวณนั้นอุทานออกมาอย่างพร้อมเพรียงกันด้วยความตกใจขั้นสุด

ร้อยวันพันปีเพื่อนที่ขึ้นชื่อว่ามารยาททรามที่สุดอย่างสมิงไม่เคยพูดเพราะ แต่ตอนนี้มันกลับทำตัวเรียบร้อย พูดจามีหางเสียงแถมมันยังเรียกแทนตัวเองว่าน้องเสือไปอีก พระอาทิตย์ไม่ขึ้นผิดฝั่ง คืนนี้ดวงจันทร์ก็ต้องมีสองดวงเป็นแน่ โลกนี้ถึงคราวต้องเกิดอาเพศแล้วชัวร์ๆ

แต่ที่ถึงคราวเคราะห์หนักสุดคงไม่พ้นพี่สาวตรงหน้า ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วทำบุญมาน้อย หรือเกิดมามีกรรมหนัก ถึงได้ตกเป็นเป้าหมาย ของตัวเวรตัวกรรมอย่างไอ้เสือ

พวกเขาขอไว้อาลัยให้พี่สาวที่พวกเขารู้จักเธอไม่ต่างจากเด็กหลายคนในโรงเรียนนี้ เพราะพี่สาวที่เรียนจบไปแล้วสองปีคนนี้คือลูกสาวผู้อำนวยการคนเก่า และเป็นน้องสาวของผู้อำนวยการคนปัจจุบัน

“กระเด็นบ้านปู่ทวดแกสิไอ้เด็กบ้า อัดมาเต็มแรงขนาดนั้นไม่ตั้งใจก็จงใจฆ่ากันชัดๆ”มุลิลาโมโหจนเลือดขึ้นหน้ากับท่าทางสำนึกผิดแบบปลอมๆของเด็กหนุ่ม

ดูสายตาที่มันสั่นระริกเหมือนหมาได้กระดูกนั่นสิ มันแพรวพราวซะจนน่าหมั่นไส้ แม้น้ำเสียงที่ใช้จะฟังดูสำนึก แต่สายตาสีหน้าและท่าทางนั้นมันไม่มีความสำนึกผิดสักนิด

“น้องเสือไม่ได้คิดฆ่าพี่สาวคนสวยสักนิดเลยนะครับ พี่สาวอย่าเข้าใจน้องเสือผิดแบบนั้นเลยนะ ได้ยินแล้วน้องเสือรู้สึกเศร้าจนใจจะสลายเลยครับ”เด็กหนุ่มจับมือของสาวรุ่นพี่มาแนบข้างแก้มแล้วถูไถใบหน้าที่ชื้นเหงื่อของตนเองลงไป

“อี๊!! ปล่อยฉัน ไม่ต้องมาตอแหล ออกไปห่างๆฉันเลยไอ้เด็กเวร ฉันไม่เจ็บแล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”มุลิลาพยายามสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของเด็กหนุ่ม แต่ยิ่งเธอดึงออกเด็กหนุ่มกลับยิ่งกุมมือเธอเอาไว้แน่นกว่าเดิม

“ไม่ได้ครับ น้องเสือรู้สึกผิดยังไงน้องเสือก็ต้องรับผิดชอบพี่สาวให้ได้ ไหนจะนมพี่สาวที่ต้องระบมเพราะน้องเสืออีก น้องเสือปล่อยพี่สาวไปไม่ได้จริงๆครับ ให้น้องเสือรับผิดชอบพี่สาวนะครับ”

“ไม่!! ไม่ต้องมารับผิดชอบ ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนกับนาย”เจ็บนมก็เจ็บ ยังต้องมาเถียงกับไอ้เด็กจอมตอแหลนี่อีก นี่วันซวยสุดๆของเธอเลย สงสัยต้องไปเดินสายทำบุญสะเดาะเคราะห์ยกใหญ่แล้วอีปลาดาว

“ไม่ครับ!! ถ้าพี่สาวไม่ให้น้องเสือรับผิดชอบน้องเสือจะแหกปากร้องไห้ เอาให้ดังจนคนทั้งโรงเรียนต้องหันมามอง พี่สาวให้น้องเสือรับผิดชอบเถอะนะ…นะครับ”เด็กหนุ่มสบตามองหน้าพี่สาวด้วยสายตาออดอ้อนออเซาะ จนทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นแทบจะโก่งคออาเจียนกันเป็นแถว

มันไม่รู้เลยหรือไงว่าท่าทางมันตอแหลมากกว่าน่ารักนะ ใครเห็นคงต้องอยากรีบวิ่งหนีมันหมดไม่ใช่แค่พี่สาวคนนี้ ต่อให้หน้าตามันจะหล่อชิบหายแต่ทำตัวตอแหลขนาดนี้เพื่อนอย่างพวกเขาก็รับไม่ไหว เห็นแล้วอยากจะอัดลูกบอลใส่หัวมันให้สลบ

“เออๆ ปล่อยก่อนแล้วจะให้รับผิดชอบ”มุลิลาตัดรำคาญด้วยการยอมให้เด็กหนุ่มตรงหน้ารับผิดชอบอย่างที่ต้องการ อยากรับผิดชอบนักปลาดาวคนนี้ก็จะเรียกค่าเสียหายให้อ่วมเลย

“จริงนะครับ พี่สาวยอมให้น้องเสือรับผิดชอบจริงนะครับ น้องเสือดีใจที่สุดเลย”เด็กหนุ่มลุกขึ้นยืนตามสาวรุ่นพี่แล้วถือโอกาสแสดงความดีใจดึงสาวรุ่นพี่เข้ามากอดแบบเนียนๆ

“กรี๊ดดดด ปล่อยฉันไอ้เด็กเปรต นายฉวยโอกาสลวนลามฉันหลายรอบแล้วนะ แล้วก็เลิกเรียกแทนตัวเองว่าน้องเสือสักทีมันแสลงหูฉัน”

เธอผลักเด็กหนุ่มที่จับเธอเข้าไปกอดออกอย่างไวเหมือนโดน ของร้อน ก่อนจะยืนก่นด่าไอ้เด็กที่มันฉวยโอกาสลวนลามเธอ แต่ต่อให้เธอโมโหขนาดไหนไอ้เด็กตรงหน้ามันก็ยังคงยืนยิ้มหน้าบานไม่รู้สึกรู้สาสักนิด