บทที่ 5 ไม่เคยเหรอ
ความเร่าร้อนของสองหนุ่มสาวที่เสพสุขกันอยู่บนโซฟาตกอยู่ในสายตาคู่หนึ่งตลอดเวลา ทุกท่วงท่า ทุกเสียงร้องครางหวานที่สุขสมทุกลมหายใจที่หอบกระเส่าของเธอยังคงดังก้องอยู่ในโสตประสาทของเขา
สิงหานั่งนิ่งมองภาพตรงหน้าไม่วางตา ใบหน้าหล่อยังคงนิ่งเรียบไม่เปลี่ยนแปลง แต่ที่เปลี่ยนไปคือทั่วทั้งใบหน้าของเขากำลังแดงซ่านจนถึงใบหู และอวัยวะตรงกลางลำตัวของเขากำลังแข็งเป็นลำดันเป้ากางเกงอยู่
“ได้สมใจอยากแล้วก็ลุกออกไป”มุลิลารวบรวมแรง ผลักอกแน่นของเด็กหนุ่มด้านบนออก เมื่อหันหน้าไปมองโซฟาตัวตรงข้ามก็รู้สึกกระดากอายขึ้นมาทันที
“ทำไมน้องเสือต้องลุกด้วย คิดจะฟันแล้วทิ้งกันเหรอครับ”แม้เธอจะอยากตอบว่าใช่ ใจจะขาดแต่เมื่อหันกลับมาสบดวงตาคมที่กำลังจ้องมองแบบข่มขู่กันอยู่นั้น เธอก็ต้องเปลี่ยนใจทันที ขืนบอกไปไอ้เด็กตอแหลนี่ได้จับเธอหักคอแน่
“ลุกให้ฉันไปจัดการแฝดของนายอีกคนไง อยากได้ฉันเหมือนกันไม่
