I wipe my tears as I hug myself. Sobrang sakit ng katawan ko dahil sa nangyari at sobrang gulong-gulo rin ako sa nangyayari sa buhay ko ngayon. Ang daming tanong ang pumapasok sa utak ko at ni isa roon wala akong mahanap na sagot.
Basta isa lang ang alam ko, namatay sila Mommy at Daddy. I married Rage who's angry at me and I don't even know why he's acting like this! Napunta ako sa ganitong sitwasyon dahil walang akong choice.
I am so confused right now that my mind is going to explode with so many questions!
Ang daming nangyari sa'kin sa loob ng isang linggo and here I am, crying like a child who lost in the woods and no one can find me!
Last week, I just woke up from comatose. I was comatose for 7 years at ang unang bumungad sa'kin ay si Lesley, siya ang nagsabi sa'kin na patay na sila Mommy at Daddy ilang buwan na ang nakalipas bago ako magising. Nawala ang kayamanan namin at malaki pa ang utang ng kompanya kahit na kinuha na lahat ng ari-arian namin.
All that was left was my younger brother, Nash. My 10 years old brother. We're currently staying at Lesley house for the meantime dahil kailangan kong ayusin ang natirang problema ng magulang ko.
"Don't worry, Anastasia, you're my best friend. I can take care of Nash for a while."
Kahit papaano ay napangiti ako at nakahinga ng maluwang dahil sa sinabi niya. Nawala man ang lahat, at least she stays.
"Thank you again, Lesley," muling wika ko. "I don't know what I'm going to do if you're not here besides me right now. Medyo magulo pa sa'kin ang lahat pero, salamat sa ginawa mo."
She's the one who helps me with my hospital bills. She waited for me to wake up from comatose. Indeed a true friend. Dahil habang nakalatay ako'y hindi niya ako pinabayaan at ang kapatid ko. Noong ma-discharge ako'y pinatulo nila kami sa bahay nila at tinuring na parang isang totoong pamilya.
Lumunod ako pagkatapos at sinapo ang mukha ng kapatid ko. "Nash, I'll be back okay? I'm just going to do some work, then I'll get back to you."
He pouted his lips but he nodded. "Okay, Ate. Don't be away for long, ah? Mami-miss po kita."
Nangilid ang luha ko bago siya niyakap ng mahigpit. Siya na lang ang naiwan sa'kin, kaya hindi ko hahayaan na mawala rin siya sa'kin.
It was a miracle that I woke up after seven years, but everything became a tragedy. Nalilito at magulo pa sa'kin ang lahat. Kahit ako'y hindi ko kilala dahil nawalan ako ng alaala, pero ngayon paunti-unti naintindihan ko na.
I wipe my tears. "I won't be long. Babalik din si Ate pagtapos akong asikasuhin ang lahat."
"Mag-ingat ka, ah?"
Napangiti ako. "Hindi naman ako mawawala ng matagal. Kakausapin ko lang si Rage tungkol sa utang ng pamilya ko sa kanya. After that, I can come back."
A small smile crept on his lips. "Sige na at baka ma-traffic ka pa."
Tumango ako bago tuluyang umalis. Bumuga ako ng hangin ng makasakay sa taxi. This taxi is on it's way to Velazquez Corporation, a well known corporate in the Philippines.
Nang magising ako sa comatose, isang lalaki ang pumunta sa'kin para sabihin na gusto raw akong kausapin ng Boss nila. He also said that his Boss, Rage, has been finding me a long time now. Hindi ko alam bakit pero nasagot ang tanong kong 'yon ng sabihin na may malaking utang ang pumanaw na magulang ko sa kanya.
And now, I'm on my way to meet him and I'm going to settle it. Sana mapakiusapan ko siya ng maayos. I wanted to pay him back, but 100 million is too large.
My hands are sweaty and cold, I've been checking my wrist watch for how many times.
Ano kayang mapag-uusapan namin mamaya kapalit ng utang na hindi ko mababayaran sa company nila? Sana hindi niya ako pahirapan.
A small smile crept on my lips and pray. Na sana maging maayos na ang lahat. Kilalang businessman si Rage Lorenzo Velasquez. Isa siyang multi-millionaire. A businessman and Architect. A successful businessman at age of 34.
Of course, I did some research about him last night. Bukod sa pagiging successful niya sa buhay, wala na akong nahanap pang iba. Puro business ang laman ng article niya sa internet, walang masyadong personal.
Some media outlets says that he's a private person and didn't like the media that much kaya walang ibang may alam kung may girlfriend o asawa na ba siya.
Nang makarating ako sa kompanya nila'y agad akong tumuloy at tinahak ang opisina niya. I just waited for a minute before his secretary came out.
I immediately noticed her lips are swollen, lagpas-lagpas din ang lipstick niya at 'yong blouse niya'y magulo. Kinuha niya sa bag niya ang lipstick saka 'yong salamin ng napansin niya ako sa lobby na nakatingin sa kanya.
"Excuse me, Miss?" She smiled sweetly at me, "do you have an appointment?" She asked me while her brows were curled up together in bewilderment.
Napalabi ako. "Uh… yes. I'm Anastasia Quinn and I have an appointment to meet Mr. Velasquez at 3pm."
Her brows furrowed more as she put her lipstick and the small mirror down on the table.
"Ma'am, paano po kayong nagka-appointment sa kanya, eh naka-book po ng flight si Sir. Rage ng 3pm. 1 hour before the departure dapat nasa airport na si Sir."
My mouth parted a bit. Napayuko ako sa pagkadismaya. Tama naman na ngayong araw ang pagkikita namin.
Is he playing with me because I have a big debt to him?
Maya-maya tumunog ang intercom ng babae at may nagsalita. Ganado naman na sinagot ito ng sekretarya ni Rage. Hindi ko maintindihan gaano 'yong sabi sa kabilang linya.
Napanguso ako. Bagsak ang balikat na tumalikod ako nang tawagin ako ng babae.
"Ma'am, I'm sorry po. Hindi po kasi nabanggit ni Sir. Rage kaya hindi ko alam. Pasok na lang daw po kayo sa office niya."
Naging maliwanag naman ang mukha ko sa narinig. Akala ko masasayang ang lahat ng pinunta ko rito. I smiled at her and it grew bigger from time to time when I realized that my speculations were all wrong.
Pumasok ako sa office ni Mr. Velasquez at nakita kong nakaharap siya sa malaking bintana ng office niya, he was talking to someone over his phone. Noong natapos na 'yon umikot ang swivel chair niya paharap sa akin.
Napasinghap ako nang makita siya. I saw him in some articles that I've read, but I didn't know he was this handsome in person! Naka-ayos ang itim niyang buhok, his casual attire were a bit messy dahil nakatanggal ang dalawang botones ng long sleeve niya kaya kita ko mestizo na kulay ng dibdib niya na malaki.
I also noticed his eyebrows were frowned. Nakataas din hanggang siko ang long sleeve niya na white kaya nakita ko din ang itim na tinta sa kaliwang braso niya. He has full forearm tattoo!
"Good afternoon, Mr. Velasquez," pakilala ko bago bahagyang yumukod. "I'm Anastasia Claire Quinn, the daughter of Catherine and Manuel."
I smiled at him gently but he remained soundlessly still and just stared at me. He intertwined his fingers together at nilagay niya 'yon sa baba niya na parang may iniisip, maya-maya tumunog ang cellphone niya.
He answered it without breaking his eyes at me. Napalunok tuloy ako dahil sa tingin niya.
"Okay, thanks… we're going there now," buong boses na wika niya sa kausap bago tumayo.
Kumunot ang noo ko sa narinig. Nagulat ako ng lumapit siya sakin at hinawakan ako sa braso, he then dragged me outside his office. Nagkadapa-dapa ako sa dahil sa pagkakahila niya sa'kin.
"W-wait, Mr. Velasquez," pigil ko saglit. "saan tayo pupunta?" nagugulang tanong ko.
"If you want to settle everything today, then follow me."
Napunta kami sa elevator papunta sa parking lot na hindi na ako sumagot pa. I want this issue to settle down so I'll just follow him. Para makauwi na rin ako.
May sumalubong sa'min na BMW family car nang makarating sa parking lot. Doon kami sumakay at umandar 'yon kung saan. Sa loob ng sasakyan nakaupo siya ng maayos, pero maayos pa rin ang tindig niya. Lalaking-lalaki!
Maya-maya binaba kami ng kotse sa airport. Tuluyan ng nagsalubong ang kilay ko. I shrugged my hands away from his hand gently as I asked him.
"Mr. Velasquez, saan tayo pupunta? Why are we here?"
He turned around and faced me while giving me a smug look. Nakaramdam ako ng kaba. His dark eyes locked mine. He crossed his arms and shrugged his broad shoulders.
"The choice is yours, Ms. Quinn. I still give you credits. You'll come with me today? or I'll sue you?"
My jaw dropped.
"W-what do you mean?" my brows furrowed in confusion.
Naguguluhan ako sa mga tanong niya, I mean saan naman kami pupunta at anong gagawin namin? Bakit ba ayaw pa niya ako diretsuhin?
"Okay.." he puckered his lips and made a thin line while containing himself. "Let me tell you straight Ms. Quinn. This is a proposal." His tone was a bit annoyed, he leaned forward and grinned at me.
"You won't come with me and I'll sue you? Or.... you will come with me inside that goddamn plane and we'll get married in Greece and I'll forget you owed me 100 million pesos? The choice is yours."
My mouth fell open. Was he offering me a marriage?