ZAVANA KALSEY SANDOVAL
__
"Hija, ayos ka lang ba?"
Nag-angat ako ng tingin kay tatay nang marinig ko ang tinig nito. Hindi ko namalayan na matagal na pala akong nakaupo sa harap ng bahay at nakatitig lang sa kawalan.
"Hmm, kape."
"Samalat, tay," sambit ko nang iabot nito sa akin iyon. Sumimsim ako roon nang kaunti.
"Iniisip mo pa rin ba ang tungkol sa kagabi?"
Nakaramdam na naman ako ng paninikip sa dibdib ko. Sa totoo lang ay hindi ko iyon nakalimutan. Nahirapan akong matulog even Trey comforted me.
"H-hindi pa rin ho ako makapaniwala..."
Humugot ito ng malalim na hininga. "Isipin mo na lang hindi sila mapaparusahan kung wala silang ginawang masama. Karamihan sa mga tao rito, handing gawin lahat para protektahan ang nasasakupan. Kung kailangang pumatay ng kasamahan, gagawin nila
