KABANATA 3

3005 Words
“AHH!” Napatuon ang aking kamay sa may bintana. Hinawakan ni Yvo iyon at pinagsalikop ang kamay naming dalawa. His thrust is so rough like he has a mission to conquer me, to know that I belong to him and no one else can make me feel this way. Kanina lamang ay nag-uusap kaming dalawa, hindi ko na nasundan ang mga pangyayari dahil bigla na lamang akong nasa ibabaw ng lamesa niya at ngayon ay ganito na ang nangyayari sa amin. Hinawakan niya ang leeg ko at itiningala ako. Yvo sucked and kissed my neck, leaving angry marks on it. He loves doing that. Gusto niya na nag-iiwan siya ng marka sa balat ko at gusto niya na nakikita ito ng ibang tao. Ngunit ayokong pag-isipan kami ng iba na may relasyon kami dahil wala, kaya tinatakpan ko iyon. He groaned on my neck. Naramdaman ko ang vibration mula sa bibig niya habang marahas pa rin ang bawat pagbayo. Tumaas ang kanyang kamay sa may baba ko at ang dalawang daliri niya ay ipinasok niya sa aking bibig. Wala na ako sa katinuang sinisipsip iyon. Ang isang kamay ni Yvo ay nasa magkabilang dibdib ko. He keeps pinching my n*****s, na nakakadagdag din ng sensasyon. “I-I’m near…” Hapong-hapo ako. Pagod na pagod na ako at pakiramdam ko ay bibigay ang aking binti dahil sa ginagawa naming dalawa ni Yvo. Ganito kami, hindi namin mapigilan ang isa’t isa kapag nagsasama kami sa iisang silid. But I love it, knowing Yvo has control for everything except on me. I love to see him losing control whenever he sees me. “You’re taking your pills like a good girl, cara mia?” Napaungol akong muli. Mas lumalalim na ang kanyang pagbayo sa akin. Napasandal ang likod ko sa kanyang dibdib. He’s also near. Alam ko kapag malapit na rin si Yvo. “Y-Yes…” Kinagat niya ang balikat ko and I shudder. “Then, let’s c*m together.” Tinanggal niya sa aking leeg ang kanyang kamay at hinawakan ang aking balakang. Mas bumilis at naging agresibo ang ginagawang pagbayo ni Yvo sa akin. Ipinatong ko na ang aking ulo sa may bintana para sa karagdagang suporta ng katawan ko. Ilang pagbayo pa ang ginawa ni Yvo hanggang sa tuluyan na kaming labasan na dalawa. Halos mapaupo ako sa sahig kung hindi lamang ipinulupot ni Yvo ang kanyang kamay sa aking baywang. He always f***s me this way—so raw and animalistic. “Are you okay?” tanong niya sa akin. Tumango ako kay Yvo at tumingin sa kanya. Tipid akong ngumiti dahil iyon lamang ang kaya kong ibigay sa ngayon. Binuhat ako ni Yvo na siyang ikinagulat ko. Mabilis kong ipinulupot ang aking kamay sa leeg niya. “Let’s get you clean up.” Dinala niya ako sa en suite bathroom sa loob ng kanyang opisina. Hindi mawala ang nararamdaman kong saya habang nagbibihis ako. Bago ko maibutones ang suot kong uniporme, hindi nakawala sa akin ang mga markang iniwan ni Yvo roon. Tipid ulit akong napangiti. Siya lamang talaga ang nag-iisang tao na kaya akong pangitiin. Siya lamang ang may kakayahan na palabasin ang mga emosyong hindi ko magawang ipakita sa ibang tao. My happiness was fleeting, though. Paglabas ko ng banyo, naabutan ko na nakikipag-usap si Yvo sa telepono at narinig ko kung anong pinag-uusapan nila. “Tell Emilio Bianchi to wait for me in the meeting room. I’ll be there in a bit.” Tumigil sandali si Yvo upang pakinggan ang sinasabi ng kausap. “He’s with Terina?” Bumagsak agad ang nararamdaman ko nang marinig ko ang pangalan ni Terina. Naandito siya at kasama niya ang ama. Montecalvo family rules the Cosa Nostra, a Sicilian Mafia, and Emilio Bianchi is one of their caporegimes. Kaya hindi nakakapagtaka na si Terina ang pinili ni Yvo na pakasalan. Napayuko ako habang ninanamnam ko ang narinig kong iyon. Hindi ko man lang namalayan na nakatitig na pala si Yvo sa akin. I immediately schooled my expression. Hindi niya maaaring makita ang ekspresyon ko, na nasasaktan ako by just hearing his fiancée’s name. Ayokong ang nararamdaman ko ang maging dahilan para matapos ng mas maaga ang mayroon sa amin ni Yvo. Yvo doesn’t care about emotions. Kung titingnan mo siya, para siyang friendly na tao. He always has that smile on his face and he’s less intimidating that his siblings, pero ang totoo, he’s empty. Wala siyang nararamdaman. He’s coldblooded and his smile is just a façade. Hindi mo alam kung anong itinatago niya sa likod ng mga ngiting mayroon siya. He may be smiling at you and treating you like a friend, but behind that show, he’s planning how to kill you. Ganoon si Yvo. He’s manipulative and when you’re trap on his palm, there’s no way out. Kaya alam ko, kapag nalaman niya na may nararamdaman akong mas malalim para sa kanya, maaaring iwanan niya ako. Hindi ko ata kakayanin iyon. Mas matatanggap ko pa na mawawala ako sa buhay niya dahil magpapakasal na siya kay Terina kaysa ang tuluyan niya akong i-cut off sa buhay niya dahil nalaman niyang gusto ko siya. At least iyon ay napaghandaan ko na. Ibinaba ni Yvo ang tawag at naglakad papalapit sa akin. Napatayo ako nang tuwid at tumingin sa kanya ng diretso. Salamat na rin siguro sa lahat ng nangyari sa akin, magaling akong magtago ng totoong nararamdaman ko. Sa harap ng ibang tao, wala raw akong emosyon. Hindi naman talaga ako emotionless, ayoko lang na nagpapakita nito. Ang turo sa akin ni Yvo, kapag masyado akong nagbibigay ng emosyon, para kong binibigyan ang kalaban ko na mabasa ako at malaman nila kung anong tumatakbo sa isip ko. I need to erase, if not, hide my emotions well. Nang sa ganoon, imbis na ako ang mapaglaruan ng ibang tao, ako ang makakapagmanipula sa kanila. “You’re coming with me, Chiara. We’re meeting the Bianchi.” Tumango ako sa kanya at sumunod. I can’t say no. Hindi natanggap si Yvo ng sagot na no. I witnessed how those people who rejected him and constantly disobeyed him fall to the pits of hell. Itong pagharap sa pamilya ng mapapangasawa niya? Kayang-kaya ko ito. Hinihintay na kami ng personal assistant ni Yvo sa may pinto ng meeting room kung saan naroroon sina Terina at ang ama niyang si Emilio. May hawak itong bulaklak at inabot niya kay Yvo ang bouquet. “Iyan po ang paboritong bulaklak ni Miss Terina, kagaya ng inutos ninyo, Sir.” Tumango lamang si Yvo bago pumasok sa loob. Sumunod ako sa kanya. Agad na tumayo si Emilio nang makita si Yvo. Ngumiti ang matanda at kinamayan si Yvo. Si Terina naman ay masayang lumapit kay Yvo at niyakap ito. “I missed you!” sabi ni Terina. Nang humiwalay si Terina sa pagkakayakap ay ibinigay ni Yvo ang bouquet na hawak niya. Ikinuyom ko ang kamay ko para itago ang nararamdaman ko habang nakatitig ako sa kanilang dalawa. “Is this for me? Thank you! You’re so sweet.” Lumapit muli si Terirna kay Yvo at hinalikan ito sa pisngi. Ngumiti si Yvo. Alam ko na pilit iyon at walang laman pero kinakailangan niyang ngumiti sa harap ni Emilio para magpanggap na masaya na naririto sila. Malapad din ang ngiti ni Emilio habang pinagmamasdan ang dalawa. Halatang tuwang-tuwa siya na tila ba nagkakasundo ang ang anak niya at si Yvo. Naupo na sila sa mga silya. Nanatili akong nakatayo sa may likod ni Yvo. Napansin ako ni Emilio at agad na naglaho ang ngiti niya. Ayaw niya sa akin. Ayaw niya sa akin dahil pinapaboran ako ni Yvo, iyon ang sabi niya noon. Ayaw sa akin ni Emilio dahil nagseselos daw si Terina sa akin at iniisip niya na inaakit ko si Yvo. Kaya ko mang depensahan ang sarili ko sa mga ganoong opinyon sa akin, alam ko rin naman ang lugar ko. Wala ako sa ranggo nila para sagutin sila. Wala ako sa posisyon para magsalita. Yvo defended me, though. “This is private and a family matter. Kailangan ba talagang naandito siya?” Hindi man banggitin ni Emilio ang pangalan ko, alam kong patungkol sa akin ang sinabi niya. Hindi kumibo si Yvo. Tumingin ako sa kanya, nag-aabang na may sabihin siya o paalisin ako. Napansin din ata ni Emilio na walang balak magsalita si Yvo kaya nagsalita ulit siya. This time, sa akin na mismo siya nakaharap. “Miss Serrano, you can go.” Hindi nagbago ang aking ekspresyon. Hindi rin ako gumalaw. Si Yvo lang ang susundin ko. “I said—” Pinutol ni Yvo ang sasabihin ni Emilio. “Chiara is someone that I trust. Dito lang siya at mananatili siya sa tabi ko, not unless ako ang magsabi sa kanya na umalis siya. Do we have a problem with that, Emilio?” Napatingin si Emilio kay Yvo at pilit na ngumiti. Nawala ang ngiti niyang iyon nang tumingin siyang muli sa akin. “Of course, wala, Yvo.” Nagsimula na sila sa kung ano mang pag-uusapan nila. It’s about their engagement. Napahugot ako nang malalim na paghinga. Naalala ko kung paano nga ba nagsimula ang palihim naming relasyon ni Yvo. Kung paano ako hinagupit ng balitang ikakasal siya kay Terina Bianchi. I was 20 years old when we first started this arrangement. It’s been 3 years. May kaklase ako sa college na gusto akong ligawan. Tinanggihan ko dahil wala naman akong balak na pumasok sa kahit anong uri ng relasyon. I swore my life for one man, and that’s Yvo. But my classmate still pursued me, hanggang sa makarating kay Yvo at hinarangan niya na ako. Noong una akala ko ay pagagalitan niya lamang ako. Iniisip ko na baka ayaw niya lamang na may maging distractions ako sa pag-aaral at sa pagtatrabaho ko. Ngunit nang may mangyari sa amin nang gabing iyon, doon ako nagkaroon ng kakaunting pag-asa. Matagal ko nang gusto si Yvo. Simula nang tumungtong ako ng 18 at malaman ko ang tungkol sa mga ganoong bagay, alam ko na may kakaiba akong nararamdaman para kay Yvo, at nang may mangyari sa aming dalawa, lalo lamang akong nahulog sa kanya. And I am beyond saving. Ayoko rin namang maligtas. Yvo is both my damnation and my salvation. Ngunit nawasak ang pag-asa ko na baka may chance kami ni Yvo nang isang araw, I was around 22 years old, narinig ko ang pag-uusap nila tungkol sa kasal. Yvo is planning to marry Terina Bianchi. Magpapakasal siya rito solely for political and for power. Ganoon man, nawasak ako nang panahong iyon. Ang mumunting pag-asa ko na maaaring maibalik ni Yvo ang nararamdaman ko para sa kanya ay biglang naglaho. “Why do you want to marry Terina, Yvo? Are you sure about this? Hindi naman kita pipilitin,” sabi ni Sir Silas sa anak. Ilang beses na akong napapalagok at ilang beses na ring bumabagsak sa sahig ang aking puso simula nang nalaman ko na magpapakasal si Yvo kay Terina Bianchi. Ganoon man, hindi ako umiyak. “It’s fine, Dad. The Bianchi will strengthen our family more. Mas gugustuhin ko nang magpakasal sa may pakinabang sa atin.” Kinagat ko ang aking labi at napasandal sa pader. His words hit me so hard. Oo nga naman. Bakit ako umasa na maaaring magkagusto si Yvo sa isang kagaya ko? Wala akong pakinabang sa kanya. Wala akong marangyang pamilya at maayos na background na makakatulong sa kanilang pamilya. I am nothing but his guard. Wala silang mapapala sa akin. Bakit nga ba sumagi pa sa isip ko na maaaring magustuhan din ako ni Yvo? Hindi rin ako kasing ganda ng mga babaeng dumaan sa buhay niya. I am just his plaything. But I am not mad at him. Kahit na alam ko na maaaring pinaglalaruan lang ako ni Yvo, hindi ko magawang magalit sa kanya. Isinumpa ko noong araw na niligtas niya ang buhay ko, he can use me in any ways he wants. Hindi ako magrereklamo. Pero…masakit. “What about…” sabi ni Sir Silver ngunit hindi niya itinuloy ang sasabihin niya. “Wala ka bang girlfriend? I thought you were in a serious relationship?” “You thought wrong, Kuya. Kailan ba ako pumasok sa seryosong relasyon?” Napakapit ako sa dibdib ko. Si Yvo lang talaga ang may kakayahang saktan ako at bigyan ang natutulog kong puso ng pakiramdam. Kung sa ibang tao ko ito maririnig, baka wala akong pakealam. Nabalot sila ng katahimikan sa loob hanggang sa muli kong marinig ang boses ni Yvo. “Kung wala na tayong ibang pag-uusapan, I’ll be going now.” Napatayo ako nang tuwid nang mapansin ko ang pagbubukas ng pinto. Napatigil si Yvo nang makita niya ako. Nang mapansin ko ang paninitig niya sa akin, nag-iwas ako ng tingin. I can’t get mad at him. Hindi ako pwedeng magalit kay Yvo dahil lang magpapakasal siya sa ibang babae. Una pa lang naman, wala siyang sinabi na seryoso ang sa amin. I pleasured him and he pleasured me back. Ganoon lang kaming dalawa. “Chiara,” pagtawag niya sa akin. Ngunit bakit ganoon? Kahit gaano ko kagustong kumbinsihin ang sarili na huwag masaktan, nasasaktan pa rin ako. “You’re here.” Isang pagtango lang ang aking naibigay sa kanya. Napansin ko ang pagngisi ni Yvo. “You heard everything.” Ayoko na sanang magsalita ngunit matapos kong kalmahin ang sarili ko, I answered him with my neutral voice. “Yes, magpapakasal ka na pala kay Miss Terina.” Madilim ang titig niya sa akin at pinanliitan niya ako ng mata. “Congratulations—” Hinawakan ako ni Yvo sa leeg. Sobrang bilis ng nangyari na hindi ko natapos ang binabalak kong sabihin. Napasandal ang aking likod sa pader. Mabilis kong tiningnan ang kapaligran namin. Baka may makakita sa amin. Walang nakakaalam kung anong namamagitan sa aming dalawa. I don’t want to taint his name. Kapag nalaman ng iba na may kung ano kaming sekretong relasyon, baka isipin nila na pumatol si Yvo sa isang kagaya ko lang. I am out of their leagues. “Aren’t you mad, Chiara?” tanong niya sa akin na ikinagulat ko. Bumalik ang tingin ko kay Yvo. Sa unang pagkakataon simula kanina, nanlaki ang mga mata ko. “Huh?” Narinig ko siya, subalit parang hindi maproseso nang maayos ng isipan ko ang kanyang tanong. “Are you mad at me, Chiara? Magpapakasal ako sa iba, and yet I still want you.” Yvo is really a straightforward man. Hindi niya para i-sugarcoat ang mga salita niya just to please other people. He doesn’t give a f**k whether you like him or not. Though, may mga pagkakataon that he will pick up his mask and become a people pleaser, just so he can manipulate his targets and then crush them afterward. Nilunok ko ang aking laway at umiling sa kanya. Nakita ko ang pagngiti ni Yvo. “Do you hate me for choosing Terina?” tanong niya ulit sa akin. He’s testing me. Kung sabihin ko sa kanya na oo, ano kayang mangyayari? Will he dump me? “No.” But I don’t hate him. I can’t hate the person who saved me from that hellhole. I can’t hate Yvo because he gave purpose to my withering life. But yes, I am stupid enough to love and think about him. I always prioritized him over myself. May kung ano sa ekspresyon niya na hindi ko mapunto. Sa huli ay ngumisi siya at pinakawalan ang leeg ko. “You can be mad at me, hate me, and spite my name, Chiara, but that wouldn’t change the fact that you’re mine and I own your life. You can hate me all you want, but you can never leave my side and escape me.” Naglakad si Yvo pero tumigil din. His hands are inside his pockets now. Nanatili akong tahimik habang nakatitig sa matikas niyang likod. He looked at me over his shoulder. Yvo has this nefarious smile. “Are you still going to offer your body to me, kahit na ano mang oras ay maaari akong magpakasal kay Terina?” Umawang ang labi ko pero hindi ko agad nasagot ang tanong niya. “I still want you, Chiara. Will you let me…have you?” Bumigat ang aking paghinga. His words are so wrong yet so good for me. Siguro nga may mali sa akin. “If I can be at your service, Sir Yvo, I will gladly offer you my body. Until you marry Miss Terina, you can use me all you want.” Tumaas ang isang kilay ni Yvo sa sinabi ko. “What do you mean?” “Ibibigay ko pa rin po sa inyo ang katawan ko hangga’t hindi pa po kayo kasal ni Miss Terina or officially engaged. Kung engaged na po kayo, alam ko po na hindi ninyo na ako kakailanganin. Isa pa, Sir Yvo, hindi ko po pinangarap na maging kabit kahit ganito ako.” Kaya kong magpakatanga para kay Yvo pero hindi ko kakayanin maging other woman niya once na kasal na sila. Naglaho ang ngiti ni Yvo. Napayuko ako dahil hindi ko makayanang tingnan siya. Hindi ko napansin na nasa harapan ko na ulit si Yvo. Hinawakan niya ang baba ko at itinaas ang ulo ko. Nagsalubong ang titig naming dalawa. “Aren’t you my little good girl.” Bumalik ang ngisi ni Yvo habang tinititigan ang labi ko. “Good girls got their rewards.” Lumapit si Yvo sa aking tainga. Naramdaman ko ang paghinga niya sa aking leeg. “Meet me tonight.” Tumayo nang maayos si Yvo bago ako talikuran. Tumango ako sa kanya kahit na hindi niya na iyon nakita pa. I am indeed stupidly in love with him. Because even with this situation, I am willingly offering myself to him. Kahit sa ganitong paraan lang, maramdaman ko si Yvo. Kahit nasasaktan ako, let me be happy with my remaining days with him. Dahil kapag nagpakasal na siya kay Terina, hindi ko na kailan pa mahahawakan at maabot muli si Yvo.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD