TAKSIL : Ang Kumpletong Kwento - Part 1

“Si Pietro. Kakampi o Kaaway?” ( 1 )

Kabanata 4

Richard

Nagising na lang ako kinaumagahan ng wala pa si Emmet sa apartment. Nakatulugan ko na pala ang t***d na nagkalat sa katawan ko. Dali dali akong bumangon at naligo ng mabilis.

Gusto ko muna maging malinis para maging malinis din ang utak kong sinapot na ng kalibugan. Nawawala na kasi ako sa tamang katinuan, eh. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na nalilibugan ako sa mga pinaggagawa ni Emmet at Stephen.

Hindi ko rin talaga maunawaan ang sarili ko. Niloko na nga ako ng dalawa ay nagagawa ko pang tigasan. Naiinis ako sa sarili ko. Alam kong mali ito, pero bakit ayaw syang tanggapin ng katawan ko. Bakit ba nalilibugan pa rin ako? Bakit?

Pumasok na ako sa banyo at tumapat sa shower. Nilakasan ko talaga ng malamigan ang ulo ko. Nang maalis ang kung ano mang naiisip ko na maaaring ginagawa nila ngayon, pero ayaw talaga nya mawala. Kahit na ngayon naliligo ako, iniisip ko pa lang na nagkakantutan muli si Emmet at Stephen ay tinitigasan na ako.

What's wrong with me? Hindi ko alam na may ganito akong pag uugali. Nakakainis.

Dali dali na lang akong naligo para naman hindi ako ma late sa school. Agad din naman akong natapos. Nakapag jakol pang muli dahil sa mga alaala ng panonood ko ng videos nila Emmet at Stephen.

Nag ayos na ako papasok sa school, mag commute na lang ako since wala naman si Emmet pa. Hindi ko nga alam kung papasok pa yun ngayon. Naiinis ako sa nangyayari pero may konting libog talaga ako na nadarama. s**t! Nababaliw na ako, sigurado ako run.

Tinignan ko ang cellphone ko kung may message ba si Emmet, ngunit wala pa rin. Sa tagal naming mag kasama, ngayon lang siya pumalya sa pag tetext sa akin. Nag aalala ako na naiinis, basta. Nang handa na ako ay umalis na ako ng bahay, nakakabaliw mag isa. Kaya siguro ganun na lang ang mga pumapasok sa isip ko.

Naghihintay ako ng masasakyan na Bus ng biglang dumaan ang isang sasakyan sa harapan ko, dahil may butas doon banda at may tubig mismo sa butas na yun. Pagdaan ng mabilis ng isang kotse, tumalsik lahat ng putik nito sa akin.

"Gosh..! Kung mamalasin ka nga naman. wala pa bang mas isasama ang araw kong ito?" Kausap ko sa langit.

Nag mukhang design ang mga putik na natanggap ko na napunta sa damit ko. Pag pagin ko man ang damit ko ay wala rin mangyayari, dahil puti ito. Mukha tuloy akong basang sisiw sa nangyari. Tumigil ang kotse na dahilan ng sinapit ko ngayon, dahil sa busy ako sa pag pag pupunas ng putik sa damit at sapatos ko, di ko na napansin na naka lapit na pala ang may ari nito sa akin.

"Ahmm, I'm sorry sa nangyari. Hindi ko napansin na may butas pala roon. Sorry talaga." Sagot ng isang tinig ng lalaki na nanggagaling sa harap ko.

Nang mag angat ako ng tingin, ay bumungad sa akin ang isang nakangiting gwapong lalaki. Inirapan ko lang ito at di pinansin. Feeling naman nya madadaan nya ako sa pangiti ngiti nya, gwapo nga sya pero tanga naman sya mag patakbo. Mag bisikleta na lang sya kung ganoon.

"Look, I'm really sorry. Hindi ko sinasadya. Kung gusto mo ihatid na lang muna kita sa bahay nyo para makapag bihis ka ulit ng bago then ako na mismo ang maghahatid sayo sa school nyo. Is that okay?" Preskong sagot nito ng di ko sya imikin.

"Okay lang, kaya ko na ang sarili ko. Basta sa susunod mag ingat ka na lang sa pag mamaneho ng di ka nakakaperwisyo." Mataray na sagot ko dito.

Ang damuho ay tinawanan lang ako. Kaya tinaasan ko sya ng kilay. Bastos to ah. Ito na nga ang naka abala ay nagagawa pa nitong tumawa. Gago lang.

Mukhang napansin naman nito ang pag simangot ko dahil sa inakto nito kaya bigla nitong dinepensahan ang sarili sa akin.

"I'm sorry, mali ka ng iniisip. Natawa lang ako hindi dahil sa nangyari sa iyo, kundi sa reaksyon ng mukha mo. Ang cute mo kasi. You remind me of someone. By the way, my name is Pietro, and you are?" Pagpapakilala nito sa akin at sabay lahad ng kamay.

Ayoko naman na maging bastos kaya naman. Inabot ko naman ang kamay nito. Naramdaman ko ang lambot nun, na kahit na mukha itong barumbado, ay may kamay itong ganoon kalambot. Anak mayaman siguro talaga ito. Mas malambot pa kaysa sa akin, s**t.

"I'm taken." Agad kong binitawan ang kamay nito ng maramdaman ko na para akong nakukuryente.

Weird, shutang ina. Lumayo ako muli ng konti sa kanya, masyado na kasing malapit ito. Natawa na nama ito. Buti pa ito, mukhang walang problema na kinakaharap sa buhay.

"Hello, Taken. Nice to meet you. Some people call me single, but I prefer to call myself Pietro. Nice name by the way. Although, it doesn't suit you." Malumanay na sagot nito sa akin kaya napatanga na lang ako sa mukha nito.

Bakit ako naakit sa boses ng taong ito, nakakabuset lang.! Richard, Hello may boyfriend ka, gising gising din pag may time. Sigaw ng utak ko.

"At ano naman sa tingin mo ang nababagay sa akin, aber?" Nag tataray na tanong ko sa kanya. Talagang sinagot ko pa siya. Nasa fighting mode rin talaga ako kahit nanlalagkit na ang pakiramdam ko sa mga oras na iyon.

"Me." Walang kagatol gatol na sabi nito na nakangiti sa akin. Kinindatan pa ako ng gago. Sobrang presko at mayabang talaga ng ulol.

Biglang tumambol sa bilis ang puso ko sa pag kakarinig nun. Shutainames kahit joke or pick up line yun, nakaka kilig pa rin iyon. Kahit sino naman ay mararamdaman ang nadarama ko ngayon. Lalo pa’t hindi naman basta basta ang itsura ng kumag.

"Sapakin kita, makita mo. Umalis ka na nga at naaalibadbaran ako sa pagmumukha mo" Pag tataboy ko sa kanya. Sinadya ko na rin sabihin iyon dahil mamaya mapansin pa nitong nagagwapuhan ako sa kanya. Para pagtakpan na rin ang nadarama ko.

"Hindi ako aalis dito, hanggat hindi kita nakikitang maging maayos. Saka hindi bagay sayo ang maging malungkot. Mas bagay sayo ang nakangiti. Kahit hindi ko pa nakikita na nakangiti ka." Mahabang salaysay nito. Hindi ko tuloy namalayan na napangiti na lang ako sa sinabi nya.

"Whoa. Stop right there! Hold it. That's it. Kailangan kong makunan ang litrato tong ngiti mo, grabe ang cute mo" Sagot nito at kinuha ang cellphone nito at pinicturan ako.

Baliw talaga yata to. Maluwag ata ang turnilyo sa utak. At isa ring maluwag ang utak ko dahil hinahayaan ko ang sarili ko na kiligin sa mga banat kalbo nito sa akin.

"Umalis ka na nga rito. Iba na lang ang guluhin mo. Ano bang gusto mo, ha?" Sagot ko sa kanya.

"Ikaw. Ikaw ang gusto ko." Sagot nito bigla. Ha? Ano daw? Nakita siguro nito ang pag kalito sa mukha ko kaya sumagot ito ng nakangiti pa rin sa akin.

"Tinanong mo ako kung ano ang gusto ko, di ba?. Kaya sinagot lang kita ng IKAW." Walang kagatol gatol na sambit nito sa akin. Narinig ko naman ang sinabi nito, pinaulit ko lang talaga.

"May partner na ako, and for your information lalaki ka, bakit naman kita papatulan?" Sagot ko sa kanya. Kahit alam naman natin na pwede ko naman siyang patulan kung wala lang akong boyfriend ngayon.

"Exactly. Lalaki ako pero nabighani mo ako. Anong meron ka, at nakukuha mo ang atensyon ko?" Madamdaming sagot pa nito sa akin. Naging makata pa ang hayop.

Hindi ko alam, kung tanong niya ba sa akin yun o mas tanong nito iyon sa sarili nito. Hindi ko na lamang sinagot ang tanong nito dahil hindi ko rin naman na alam ang isasagot rito. Napatingin ako sa relo ko at halos manlaki ang mata ko. Late na talaga ako dahil alas otso na. Start na ng klase namin. Gosh, anu bang problema nito at ayaw akong tantanan.

"Look, Bro. Mawalang galang na. Okay na nga ako. Ayos lang at pinatawad na nga kita. So, please lang, umalis ka na sa harapan ko at inaabala mo na ang oras ko." Pakiusap ko rito.

"Okay, I will not disturb you anymore, but on one condition. Can I have your number and your name, Please?" Sagot nito na nag pout pa. Grrrrrr! Mas lalo itong naging hot, buset! Kaya wala na akong nagawa pa kundi ang pag bigyan ito ng tantanan na ako nito.

"Okay, Fine..!" Sagot ko kaya inabot nito sa akin ang phone nitong hawak at tinype ko ang numero ko, ako na ang nag save at nilagay ang pangalan ko. Agad kong binalik ito sa kanya, upang matapos na at matahimik na ako.

Agad naman nitong tinawagan ang numero ko. Sigurista ang damuho. Ramdam ko ang pag vibrate ng phone ko sa bulsa ko. Kinuha ko yun ay ipinakita sa kanya. Napangiti naman ito.

"Are you sure, okay ka na? Ayaw mong ihatid kita sa school nyo. Malapit lang naman yun dito. Malapit lang din sa school namin. I can drop you there, if you want?" Pangungulit pa nito.

Umiling iling na lang ako at Sinenyasan ko na lang ito na umalis na, hinawi hawi ko ito na parang langaw. Natawa naman ito sa ginawa ko.

"Hanggang sa muling pagkikita, Richie boy. Mag ingat ka ah, mamahalin pa kita." Sigaw pa nito bago sumakay ng sasakyan. Shuta nakakahiya. Nag tinginan tuloy ang mga tao sa paligid.

Umuwi muna ako sa bahay para makapag palit, mabuti na lang ay may extra pa akong damit na malinis. Agad na din akong naligo ng mabilis ulit, at nag bihis. Hindi na ako nag madaling kumilos dahil late rin naman na ako. Hindi ko na lang papasukan yung unang subject. Aalamin ko na lang kay Endrick kung ano ang lesson mamaya pag nakita ko ito.

Nakarating din ako sa school ng matiwasay. Dahil mamaya pa ang oras ng next na subject ko. Tumambay muna ako sa cafeteria. Nireplyan ko na rin si Endrick kung nasaan ako. Habang nag hihintay, nakita kong papasok ang grupo nila Emmet. Nagulat ako dahil nakita kong pumasok ito.

Napadako ang tingin nito sa akin. Nakangiti itong tinanguan ako bago bumili ng makakain nito. Halata sa itsura nito na puyat ito, pero halata rin ang sobrang saya ng mukha nito. Pumuwesto sila malapit sa inuupuan ko. Mayamaya lang ay nakatanggap ako ng chat mula sa kanya.

Emmet : Hey, Babe. Good morning. Late ka? Why?

Chat nito sa akin, kaswal na kaswal lang ang mensahe nito, na para bang walang nangyari, na para bang normal lang ang lahat. Nakaramdam ako ng inis. Hindi ko sya nireplyan. Kaya naman nakatanggap ulit ako ng chat mula sa kanya.

Emmet : Hulaan ko? Napuyat ka kakajakol sa mga videos namin. Hahaha. Sarap Babe, noh. Don't worry may ipapa panood pa ako sa'yo sa bahay mamaya pag uwi. I'm sure you'll gonna like it.

Hindi ko na sya natiis replyan sa sobrang pag ka asar ko. Hindi ko na nga alam kung saan ako nagagalit eh. Basta naiinis ako. Lalo na sa sarili ko.

Richard : Really? So, kamusta naman ang pang chicheat mo sa akin. Anong pakiramdam?

Emmet : Lol. Babe. Hindi cheating ang tawag dun. May consent mo yun, remember? Hahaha and pinagjakulan mo pa nga. Sabihin mong mali ako, at ngayon din mismo luluhod ako sayo para humingi ng tawad. Tell me. Hindi ka ba nag jakol ng maraming beses?

Napahinto ako sa sinabi nya at napatingin sa direksyon nya. Nakatingin pala ito sa akin at napangisi na lang sa pag kakatigalgal ko.

Emmet : See, Tama ako. Hahaha. Mamaya na tayo mag usap sa apartment. I love you Babe.

Emmet : Oh by the way, here are some treats for you, to brighten up your day. Mwaaaaaaaah *nag send ng picture*

Halos manlaki ang mata ko. Sa sinend ni Emmet. Dalawang picture yun. Una chinuchupa sya ni Stephen. Habang naka sandal sa railings sa may balkonahe. Makikita pa sa larawan na may mga tao sa ibaba nito.

Ang ikalawang larawan naman ay ang pag tira ni Emmet sa pwet ni Stephen. Habang nakatanaw sa labas si Stephen at nakapasok ang b***t ni Emmet sa pwet nito. Nakalagay pa sa braso ni Stephen ang katagang I'm f*****g your boyfriend. Lipstick ata ito. Nag effort pa talaga sya para dun. Para lang ipakita sa akin na kinakasta ito ng boyfriend ko.

Nakaramdam ako ng inis pero nalilibugan talaga ako. Bakit ba ganun ang nararamdaman ko?. Ang hot nila sa picture. Parang kinunan ito ng ibang tao sa ganda ng anggulo nang pag kakakuha. Tumigas ang b***t ko sa loob ng pantalon ko, kaya inayos ko ito sa ilalim ng lamesa. Naiipit kasi. Di ko alam na pinag mamasdan pala ako ni Emmet.

Emmet : Tinigasan ka noh, Hahaha. You like seeing me, f*****g someone, right? Don't lie to me. I can see your bulge over here. Hahaha.

Richard : f**k you!

Emmet : LoL. Babe. Hahaha. Don't worry, soon. Soon Babe. I have to go. See you later Babe. I love you.

Nakita ko silang tumayo na at kinindatan pa ako nito bago lumabas sa cafeteria. Natulala na lang ako sa upuan ko. Hindi ko tuloy namalayan na kanina pa ako sa pwestong yun. At nasa harapan ko na pala si Endrick.

"Hoy, kanina ka pa tulala dyan. Sigaw na ako ng sigaw dito. Ayos ka lang ba? " tanong nito habang umupo sa tapat ko.

"Wala, may iniisip lang. Kamusta ang klase?" Pag iiba ko ng usapan. Buti na lang at di na ito nag tanong pa, ipinaliwanag na lang nito ang lesson kanina na absent ako.

Matapos yun ay agad na rin kaming pumunta sa susunod naming klase. Buong araw akong wala sa sarili, yung tipong physically present ka, pero mentally absent ka. Basta ganoon. Hindi ko nga masyado na naintindihan yung sinasabi ni Endrick. Nabatukan pa nga nya ako.

"Bes, ano bang nangyayari sayo? Kanina ka pa ganyan. Bigla na lang lilipad ang isip mo. May problema ka ba?" Nag aalala na tanong sa akin ni Endrick.

"Wala, Bes. Marami lamang akong iniisip. Hayaan mo muna ako. Kapag okay na ako, sasabihin ko nalang din sayo ang lahat." Pilit na ngiti ko sa kanya. Tumango tango naman ito sa akin.

Inihatid na nya ako sa parking lot kung saan nakaparada yung sasakyan ni Emmet. Nag taka pa nga ito kung bakit wala ang sasakyan roon ni Emmet.

"Hindi ba pumasok si Emmet, Bes? o coding lang kaya hindi kayo nag sasakyan." Tanong nito sa akin ng makarating na kami roon.

“Ahh.. Oo nga pala., Sorry nawala sa isip ko. Hindi nga pala kami gumamit ng sasakyan. Hehehe.” Pagsisinungaling ko rito. Pwede na talaga akong mag artista sa pagpapanggap ko.

Mayamaya lang ay nag vibrate ang cellphone ko sa bulsa ko. Si Emmet tumatawag. Sinagot ko ito.

"Hello, B-Babe.. AHHhHhHHhHhhHhhHhhh.. Fuck.. H-Hindi na kita ma ihahatid pauwi, ah. s**t. Uuuggghhh.. Putang ina.. M-May inasikaso lang kaming project dito sa bahay nila Stephen. AHhhHhHhHhHhhHhh... Shit...! K-Kaya mag commute ka nalang. Fuck.. AHhhHHHhhhhHhHhhhHhH.." Sabi nito sa akin sa bawat pag ungol nito.

Oo nga, at mukhang pwet ni Stephen ang inaasikaso mo, Emmet. Siguradong flat one ang makukuha mo dyan. Shuta ka. Mamatay ka na ring hayop ka..!

"AHHhHHhHHHhHhhhhHh.. H-Harder, Emmet.. f**k. Uuugghhh. Tangina.. G-Ganyan nga.. s**t. s**t. s**t…! AahhHhHHHHHH... Ang laki talaga ng b***t mo.. Putang ina ka..! AHHhHhHHHhHHhHhhH. f**k me more.. AHHHhhhhhHHhhhHhhh.. Ang sarap talaga.."

Rinig na rinig ko pa ang boses ni Stephen sa linya. Pati ang tunog ng dalawang nag babanggaang katawan ay naririnig ko. Halos manlamig ang buong katawan ko sa kinatatayuan ko.

Nanliliit ako sa harap harapang panloloko sa akin ni Emmet. Pero bakit ba tinitigasan ako. Ibinaba ko na lang ang tawag, at ngumiti kay Endrick. Niyaya ko na siyang umuwi. Nag pahila naman ito at sabay na kami lumabas ng campus.

Habang naglalakad kami hindi ko maiwasan maisip ang mga pinaggagawa nilang dalawa ngayon.

Naging dahilan tuloy iyon para tigasan ako at mapansin yun ni Endrick. Putang ina, nakakahiya.

"Bes, ano na naman kamanyakan ang nasa isip mo at tumitigas yang kargada mo sa loob. Look oh!" Sabi nito na tumatawa habang tinuturo ang pagkakabakat ng kargada ko sa pantalon ko. Masyado iyong halata. s**t.

Doon ko lamang napansin na sobrang tigas nga ng b***t ko. Ganito talaga ang epekto sa akin ng kataksilan nila. Nakakabwisit na talaga. Imagine, maging ang reaksyon ng katawan ko ay kontrolado na nila. Putang ina.

"Panigurado yung kantutan nyo na naman ni Emmet ang iniisip mo, Bes. Walangya ka. Ang libog mo. Hahaha" Pang bubuska pa nito sa akin.

Kung alam mo lang Endrick ang ginagawa ng boyfriend ko sa mga oras na ito. Ewan ko na lang kung makatawa ka pa ng ganyan sa akin ngayon. Malamang ay kaawaan mo ako.

Hinatid niya ako sa may sakayan ng bus, may pupuntahan pa daw kasi sya. Kaya naman mag isa lang akong bumiyahe. Mukhang napapadalas na ganito na ang set up ko. Napa buntong hininga na lamang ako.

Inilabas ang headset sa bag ko at nakinig na lamang ako ng kanta.

Mabuti na lang at hindi ganoon ka traffic. Kaya agad naman akong nakauwi na sa apartment. Naupo ako sa sofa, hindi ako agad nag bihis. Iniisip kung ano ba ang dapat kong gawin. Kung dapat bang umalis na lang ako dito sa apartment na to. Kung dapat bang hiwalayan ko na si Emmet para mas maging malaya na sya sa ginagawa nya.

Pero mahal ko sya, eh. Mahal na mahal. Hindi naman kasi ganun kadali yung itapon na lang ng basta basta, eh. Maaaring sa inyo o sa iba madali lang yun gawin, pero hindi naman kayo ang nag mamahal, eh. Hindi nyo naman nararamdaman ang nararamdaman ko. Wala kayo sa sitwasyon ko.

Napaiyak na lang ako. Hindi ko kasi alam talaga ang gagawin ko.

Mayamaya pa ay nag vibrate ang cellphone ko, may tumatawag. Pag tingin ko, si Pietro pala. Dinedma ko na lang, baka sakaling tumigil na pero patuloy lang ito sa pag vibrate kaya naman napilitan na lang ako sagutin.

"Hey, Baby. Finally sinagot mo rin. I didn't know na bestfriend mo pala si Endrick. What a surprise. Hahaha. I'm with him right now. You want to join us?" Masigla nitong pag sabi sa akin.

"Hindi ako pwede, at saka wala akong hilig sa ganyan. Kayo na lang. At oo best friend ko nga siya. Paano kayo nagkakilala?" Sagot ko sa kanya.

"Mahabang kwento. Kung gusto mo talaga malaman tara at sumama ka na kasi. Or can we crash on your apartment right now? Kung di kami nakakaistorbo. Mag dadala na lang kami ng alak kung gusto mo?" Tanong nito sa akin.

Dahil sa kamiserablehan ko ay pumayag na lang ako. Since gusto ko rin mawala ang pag ka mukmok ko dito. Tutal wala din naman si Emmet dito, nag papakasaya. Kaya bakit ako mag mumukmok kung pwede naman na hindi.

"Sige punta na lang kayo dito. Damihan nyo ang pag kain ah. Wag puro alak." Sagot ko rito. Bago pa mag bago ang isip ko.

"Cool..! Okay, we'll be there in a while. By the way may kasama pa kaming dalawa, okay lang ba?" Tanong din nito sa akin.

Wala naman problema, malaki naman itong apartment para sa apat. Kaya umoo na lang ako, at agad din binaba ang tawag ng makapag linis ng bahay at makapag palit na din ng damit.

Sakto ng matapos akong mag linis at maligo ng nakatanggap ako ng tawag na nasa labas na daw sila. Kaya naman dali dali ko ng binuksan ang pinto at sinundo sila sa may gate ng apartment.

Bale sampung apartment kasi kami dito, Lima sa kanan at Lima din sa kaliwa. At may malaking espasyo sa gitna at malaking gate na humihiwalay sa amin sa ibang bahay dito sa lugar namin.

Nasa dulong bahagi pa kami kaya maganda talaga ang pwesto namin. Agad kong binuksan ang gate at pumasok ang sasakyan na salarin sa pag kabasa ko kanina.

Ipinarada nila ito sa tapat ng apartment namin, kung saan ipinaparada ni Emmet ang sasakyan nya. Tiyak naman ako na hindi yun uuwi. Kaya bahala siya. Saka sa kanila naman itong buong apartment na ito. Kaya malaya siyang mag parada kung saan.

Ipinakilala sa akin ni Pietro ang mga kasama nito. Si Mike at Erwin. Halatang mayayaman ang dating nito at may mga itsura din naman kaya nanliliit ako sa kanila.

Mabuti na lang at nandito rin si Endrick kaya medyo nabawasan ang pag kailang ko sa kanila. Pinapasok ko na sila sa kabahayan, natuwa naman sila dahil sa laki at lawak ng lugar namin. Inilapag nila ang mga dala sa kusina at pinaupo ko muna sila sa sala.

Kasama si Endrick. Inasikaso namin ang mga iinumin ng mga ito. Apat na bote ng Tequila ang dala ng mga ito. Bukod pa sa pizza at mga lechon manok na binili pa sa isang sikat ng restaurant.

"Kilala mo pala si Pietro" Basag sa akin ni Endrick sa pananahimik ko. Naka Uniform pa ito gaya ng mga bisita nya ngayon. Hindi pa siguro ito umuwi sa dorm nito.

"Sa kasamaang palad, oo. Kanina lang actually. Hindi ko pala na kwento sayo. Siya yung dahilan kung bakit ako na late kanina, dahil pinutikan niya lang naman ang buong uniform ko" Sabi ko sa kanya.

Tawa naman ito ng tawa ng matapos kung maikwento ang lahat. Kasabay na rin niyon ng pagtatapos namin maiprepara ang lahat ng gagamitin namin sa pag inom.

Tinulungan na kami ni Pietro na dalhin iyon sa sala. Bute na lang nag kasya sa lamesa namin ang lahat ng iyon. Ang dami pala nilang dinalang pulutan at alak. Mukhang maglalasing talaga ang mga ito.

"Nasaan si Emmet? Bakit parang wala sya?" Tanong ni Endrick sa akin ng mapansin nitong wala si Emmet sa bahay namin.

Nasa single sofa sya na naka tapat sa akin habang yung tatlo naman ay nasa mahabang sofa. Pinagigitnaan nila si Pietro, habang nasa kanang gilid namn nito si Mike at si Erwin naman ang nasa kaliwa.

"Ah, may thesis or project lang silang tinatapos ng mga classmates nya. Nag paalam sa akin na hindi makakauwe. Kaya nga tamang tama lang ang pag punta nyo. Mag isa lang kasi ako ngayon rito" Pagsisinungaling ko kay Endrick.

Tinanguan lang ako nito pero napansin kong napangiti rin ito pagkatapos. Hindi ko alam pero parang alam nitong nagsisinungaling ako sa sinabi kong iyon. Hindi na lamang ako nag tanong pa sa iginawi nito dahil hindi naman ako sigurado rin sa hinala ko.