“อูยยยยย” ฉลามครางเมื่อนิ้วของน้องยื่นมาโดนลำรักเขา “จะทำอะไรคะ”
“ปะ...เปล่า” อุ๋งดึงผ้าห่มมาคลุมเท่าที่จะคลุมได้ แต่มันก็ไร้ความหมายเมื่อฉลามตวัดเอาตัวเธอขึ้นมานอนคว่ำบนตัวเขา
อุ๋งเอาผ้าห่มมาอุดตรงลำคอไม่ให้เขามอง แม้ร่างกายตั้งแต่หน้าอกลงไปข้างล่างจะแนบสนิทกันแบบเนื้อชนเนื้อ
“บอกให้อุ๋งสบายใจหน่อย ว่าพี่ไม่ได้ทำอะไรอุ๋ง” นัยน์ตาอุ๋งเคว้งคว้าง ภาวนาให้ฉลามไม่ได้รังแกเธอ
“ยัง” ฉลามจับคางอุ๋ง มองฝ่าความผิดหวังในดวงตาของอุ๋ง ค่อยๆ พูดช้าๆ ชัดๆ “พี่ไม่ทำตอนที่อุ๋งไม่รู้ตัวหรอก พี่รอมาตั้งนาน พี่ไม่ใช้วิธีข่มขืนแน่นอน เราต้องรู้สึกร่วมกัน อุ๋งรู้สึก พี่รู้สึก”
“แล้วทำไมพี่ต้องถอดเสื้อผ้าของพี่ แล้วก็ของอุ๋ง”
“แค่ข้างนอก ได้ไหม” เขาอ้อนวอนทั้งสายตาและคำพูด มือหนาข้างที่อยู่ในผ้าห่มลูบไล้บนขาอ่อนของอุ๋งเบาๆ แต่จงใจกดฝ่ามือเบียดกลีบดอกฉ่ำน้ำ อุ๋งฝืนความต้องการที่กินพื้นที่แทบหมดทุกอณูเนื้อ
