“เจ้ๆ พ่อบอกว่าไม่ต้องเรียกแบบที่ตาเลสอนก็ได้” คำเฉลยอยู่ในคำพูดของทีเร็กซ์อยู่แล้ว
“ช่ายๆ” ฟ้ามุ่ยพยักพเยิดบอกขวัญเอย
“เหรอ แล้วเรียกอะไรล่ะ” ขวัญเอยเอียงคอสงสัย
“พ่อบอกว่าเรียกพี่เจสก็พอ อุตถ่าไปทำหน้าเยอะ” ทีเร็กซ์พูดเป็นจริงเป็นจัง แต่เจสซี่ยืนบิดปากไปมา คำตอบไม่ได้ฟังดูดีขึ้นเลย
“ต้องมากกว่าพี่อะ เรียกป้าไหม” นาทีถามขวัญเอย
“ป้าเหรอ” ขวัญเอยหันไปมองหน้านาที เด็กหนุ่มพยักหน้าทำหน้าทะเล้นส่งสัญญาณทางสายตา ขวัญเอยก็ยังงงอยู่ดี ครั้นหันไปมองเจสซี่ เห็นใบหน้าเคียดแค้น ขวัญเอยก็ยกมือมาปิดปากหัวเราะใหญ่
“นาที” ทีเร็กซ์ลุกจากเก้าอี้ วิ่งอ้อมโต๊ะไปหาน้าชาย ไม่เคยมีป้าจึงไม่ค่อยเข้าใจคำนี้ “ป้าเจสเหรอ”
“นาที” ฟ้ามุ่ยไถตัวลงจากเก้าอี้วิ่งอ้อมโต๊ะอีกด้านไปอยู่ทางฝั่งซ้ายของนาที “ป้าเหยอ”
“ถ้าเรียกอีกพี่เจสจะจับตาเลไปปล้ำนะ” เจสซี่ไม่ยอมให้ใครเรียกตัวเองว่าอย่างอื่นนอกจาก ‘พี่’
“เอาไปเลย
