“ฮัลโหลทูนหัว” เสียงฉลามสะลึมสะลือ
“ตื่นมาทำไม เพิ่งหกโมงครึ่งเอง พี่ฉลามมีพรีเซนต์ตั้งสิบเอ็ดโมงไม่ใช่เหรอ” เสียงอุ๋งเสียงใสแจ๋วเหมือนนกออกหากิน
“เปิดกล้องหน่อย อยากเห็นหน้า” ฉลามอ้อน
อุ๋งตามใจเขาอย่างไม่อิดออด เธอเพิ่งจะแต่งตัวเสร็จ อยู่ในสภาพเรียบร้อย ไม่มีอะไรทำให้ต้องเคอะเขิน
“อุ๊ย นักเรียนใสๆ แบบนี้พี่ ‘อยากสด’ ด้วยมากเลย อยากจับมาจูบหนักๆ จุ๊บตรงนั้นตรงนี้จนกว่าเด็กจะเรียกพี่ว่าที่รัก”
“แต่เช้าเลยนะพี่ฉลาม คิดเป็นแต่เรื่องนี้เหรอ” อุ๋งหน้าแดงทะลุแป้งเด็ก
“สาบานไหมว่าอุ๋งไม่คิดอะไรกับพี่” อุ๋งเขินจนเขาสงสารจึงเปลี่ยนเรื่อง “แต่งตัวเสร็จแล้ว ต่อไปก็เดินเข้าครัวไปคดข้าวกินค่ะ”
“หือ” อุ๋งทำเสียงสงสัย แต่ขาก็เดินไปยังครัวหลังบ้าน
“พี่รู้ว่าอุ๋งหุงข้าวใส่บาตรแต่เช้ามืดทุกวัน แล้วก็เหลือข้าวเอาไว้กิน”
“แต่ไม่มีกับข้าวอะ วันนี้มีของสดนิดเดียว พอแค่ทำกับข้าวให้พระ อุ๋งเลยไม่ได้เหล
