Ep.3: ว่าทีพี่สะใภ้
1678 Words
คิมเดินกลับห้องมาพร้อมกับพยาบาลเธอเลือกที่จะเดินไปยืนดูคุณพยาบาลเจาะสายน้ำเกลือให้ครูซ ระหว่างที่รอพยาบาลกำลังใส่สายน้ำเกลือ คิมรู้สึกถึงสายตาที่ผู้หญิงคนนั้นใช้มองเธออยู่ตลอดเวลา
“เอลครับ นี่น้องสาวเฮีย ชื่อคิม”
“ไอ้แสบนี่ว่าที่พี่สะใภ้ชื่อเอลล่า”
“พี่สะใภ้!? กรี๊ดดด สวยมาก!! กรี๊ดดด” ทันทีที่ได้ยินครูซแนะนำว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร คิมร้องกรี๊ดเสียงดังพร้อมกับโถมตัวเข้ากอดเอลล่าด้วยความเร็วทำให้ครูซที่ไม่ทันได้ตั้งตัวโดนขโมยเอลล่าไปต่อหน้าต่อตา
“ไอ้แสบ!! เอาแฟนเฮียคืนมานะ แล้วก็ห้ามกอดห้ามทำอะไรแฟนเฮียด้วย เฮียหวง!!” ครูซเรียกคิมเสียงดังหลังจากพลาดโดนคิมฉกตัวเอลล่าไปจากอ้อมกอดแล้วพาเธอไปนั่งอยู่ที่โซฟา
“เชอะ!!” คิมแลบลิ้นพร้อมสะบัดหน้าใส่ครูซก่อนจะหันไปกอดเอลล่าด้วยความดีใจ เพราะถูกใจที่พี่ชายจอมจู้จี้มีแฟนแถมยังสวยถูกใจเธออีกด้วย
“เอ่อ...”
“คิมขอเรียกพี่เอลเหมือนเฮียนะคะ”
“จ้ะ” เอลล่าที่ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยิ้มให้น้องสาวครูซเท่านั้น เธอหันไปมองครูซที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าบูดบึ้งจนทำให้เอลล่าอดจะขำออกมาไม่ได้
“ไม่ต้องขำเฮียเลย เอลมาหาเฮียนะอย่าไปนั่งให้ไอ้แสบกอดสิ เอลเป็นของเฮียนะ”
“ไม่!! พี่เอลจะคุยกับคิม เฮียนะนอนไปหลับไปเลยอย่ามายุ่งเรื่องของผู้หญิง”
“ไอ้แสบ!!”
“ไม่สน เนอะ!! พี่เอล” คิมหันไปแลบลิ้นใส่ครูซอีกครั้งก่อนจะกอดแขนแล้วซบหน้าลงบนไหล่มนของเอลล่าด้วยท่าทางเยาะเย้ยครูซอย่างที่สุด ครูซได้แต่กัดฟันด้วยความหงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะนั่นคือน้องสาวจอมแสบของเขา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้สงครามยั่วอารมณ์ระหว่างพี่น้องก็ต้องหยุดลง ก่อนประตูจะถูกเปิดเข้ามาโดยกายผู้ช่วยคนสนิทของครูซที่เดินเข้ามาภายในห้องพอเห็นว่ามีเอลล่ากับคิมอยู่ด้วยก็ยิ้มพร้อมเอ่ยทักทาย
“สวัสดีครับ อ้าว!! คุณเอลล่า คุณคิมก็อยู่ด้วยเหรอครับ แล้วคุณคิมกลับมาจากต่างประเทศเมื่อไหร่ครับเนี่ย”
“คุณกายสวัสดีค่ะ คิมเพิ่งกลับมาถึงเมื่อวานค่ะ เป็นห่วงคนแถวนี้ก็เลยต้องรีบกลับ”
เอลล่าเพียงแค่ยิ้มตอบรับ ส่วนคิมตอบคำถามของกายด้วยรอยยิ้มหวาน ๆ จนทำให้กายอึ้งไปแว็ปหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ก็ผู้หญิงน่ารักยิ้มให้เขาก็ต้องใจสั่นเป็นธรรมดาเขาก็ผู้ชายนะ กายเดินเข้าไปหาครูซพร้อมกับเอกสารปึกใหญ่ที่ถือติดมือมาด้วย
“คุณครูซ อาการเป็นยังไงบ้างครับ”
“ดีขึ้นมากแล้วล่ะ”
“นี่ครับเอกสารที่คุณครูซต้องการ” เอลล่าที่เห็นว่าครูซกำลังคุยงานกับกายเธอก็ไม่อยากอยู่รบกวนเพื่อที่ทั้งคู่จะได้คุยกันอย่างสะดวกและสบายใจโดยไม่มีคนนอกอย่างเธออยู่รบกวน
“เฮียเอลขอตัวก่อนนะคะ” เอลล่าลุกขึ้นยืนพร้อมหันไปพูดกับสองหนุ่ม แต่ยังไม่ทันจะได้เดินออกจากห้องก็โดนครูซพูดขัดขึ้นมาก่อน
“เอลจะไปไหนครับ พึ่งมาเองนะ”
“เอลจะไปหาสองแฝดค่ะ เดี๋ยวกลับมาอีกอย่างเอลไม่อยู่เฮียจะได้คุยงานได้สะดวกด้วย”
“แต่...”
“เฮียไม่ต้องห่วงเดี๋ยวคิมไปกับพี่เอลเองค่ะ ไม่ปล่อยให้หายไปไหนแน่นอนเดี๋ยวพากลับมาพร้อมกัน” คิมลุกขึ้นเดินเข้าไปกอดแขนเอลล่าแล้วหันมาพูดกับครูซด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินควงเอลล่าออกจากห้องไปต่อหน้าต่อตาครูซโดยคิมไม่รอให้ครูซได้พูดคัดค้านอะไรออกมาได้ทัน
“พี่เอลจะไปไหนคะ??” คิมเดินกอดแขนเอลล่าที่กำลังพาเธอเดินไปตามเรื่อย ๆ ระหว่างทางที่เดินคิมอดจะถามเอลล่าด้วยความสงสัยไม่ได้ว่าจะไปไหนกันเพราะดูเอลล่าคุ้นเคยกับโรงพยาบาลนี้ไม่น้อย
“ไปหาน้องชายพี่น่ะ”
“น้องชายพี่เป็นอะไรเหรอคะถึงอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่สบายเหรอคะ” คิมเอียงคอถามด้วยความสงสัยถ้าน้องชายของเอลล่าอยู่โรงพยาบาลก็แสดงว่าป่วยอย่างนั้นเหรอ
“หึหึ เปล่าหรอกจ้ะ น้องชายพี่เป็นหมอน่ะ”
“ว้าว!! เป็นหมอเหรอคะ เท่จังเลย แล้วน้องพี่เอลใจดีเหมือนพี่เอลหรือเปล่า” คิมยิ้มกว้างด้วยท่าทางตื่นเต้นเพียงได้รู้ว่าว่าที่พี่สะใภ้ของเธอมีน้องชายเป็นหมอ เพราะหมอส่วนใหญ่จะใจดี อบอุ่นและเท่ห์มากในความคิดของเธอ เธอก็อยากมีแฟนเป็นหมอนะ
“ไม่รู้สิ น้องคิมต้องดูเอาเอง เพราะคนเราคิดไม่เหมือนกัน”
“เหรอคะ??” คิมเอียงคอมองเอลล่าด้วยความสงสัยในคำตอบ ในเมื่อเป็นพี่น้องกันทำไมถึงไม่รู้ว่าน้องชายของตัวเองใจดีหรือเปล่า แปลก... เธอยังรู้เลยว่าเฮียครูซพี่ชายเธอเป็นคนใจดีแต่ติดจู้จี้ขี้บ่นไปหน่อย
“ถึงแล้ว” พอเดินมาถึงหน้าห้องห้องหนึ่งเอลล่าก็ยกมือเคาะประตูห้องก่อนจะเปิดเข้าไปโดยไม่รอให้คนในห้องเอ่ยอนุญาต
พอเข้ามาภายในห้องคิมก็เห็นผู้ชายที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเงยหน้าขึ้นจากเอกสารมามองเอลล่ากับเธอนิ่ง ๆ โดยไม่ได้พูดอะไรก่อนที่เอลล่าเป็นคนแนะนำให้คิมกับผู้ชายหน้านิ่งที่นั่งอยู่ได้รู้จัก
“อาร์เจ... นี่น้องคิมน้องสาวเฮียครูซ น้องคิมนี่คุณหมออาร์เจน้องชายพี่เอง”
“สวัสดีค่ะ” คิมยิ้มหวานพร้อมกับยกมือไหว้อาร์เจด้วยท่าทางเขินอายเพราะความหล่อและความนิ่งของผู้ชายตรงหน้าทำเอาเธอออกอาการประหม่าอย่างห้ามไม่ได้ เพราะเพิ่งเคยเจอคนแบบนี้เป็นครั้งแรกเขาดูเย็นชาและน่าเกรงขาม
อาร์เจเพียงแค่พยักหน้ารับเบา ๆ โดยไม่ได้พูดอะไรแล้วเขาก็หันหน้าไปมองเอลล่าพร้อมเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบติดเย็นชา
“มีอะไร??”
“เปล่า แค่แวะมาหานายเฉย ๆ ไม่ได้หรือไง!?”
“...” อาร์เจไม่ได้ตอบอะไรเอลล่าเขาเพียงแค่มองหน้าเธอนิ่ง ๆ ก่อนจะก้มลงสนใจเอกสารในมือต่อ เอลล่าเห็นแบบนั้นก็ได้แต่ส่ายหัวให้กับความเย็นชาของน้องชาย เธอจับมือของคิมเดินไปนั่งลงที่โซฟา
“น้องชายพี่เอลเย็นชามากเลยนะคะ” คิมหันไปมองคนที่นั่งทำงานอยู่ก็อดจะชื่นชมในความหล่อสุขุมของเขาไม่ได้ เขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากหล่อแบบนิ่ง ๆ เย็นชา ใช่ว่าเธอจะไม่เคยเห็นคนหล่อแต่เห็นมาจนชินมากกว่า คุณพ่อและพี่ชายของเธอก็หล่อแต่มันหล่อคนละแบบกับผู้ชายหน้านิ่งคนนี้
“ปกติ รู้จักไปนาน ๆ ก็ชินเองแหละ”
“คิมว่าคิมคงไม่ชินง่าย ๆ หรอกค่ะ” คิมหันไปมองอาร์เจที่กำลังอ่านเอกสารในมือด้วยท่าทางสนใจมันมากกว่าจะสนใจเธอกับเอลล่าเสียอีก ทำไมเขาถึงเป็นคนเย็นชาได้ขนาดนี้นะตั้งแต่เข้าห้องมาเธอได้ยินเขาพูดนับคำได้เลยนะเนี่ย
“ก็นะ”
“ก็ไหนพี่เอลบอกเฮียว่าจะมาหาน้องชายไงคะ”
“ก็แค่มาหาแต่ไม่ได้มาคุยเพราะพี่คุยกับอาร์เจไม่รู้เรื่องหรอกเพราะนายนั่นชอบคุยด้วยสายตามากกว่าคำพูดน่ะ” เอลล่าหันมาตอบคำถามของคิมด้วยรอยยิ้มเอ็นดูกับหน้าตาแปลก ๆ ออกไปทางตลกของคิม
“ห๊ะ!!”
“ต้องคุยกับน้องชายพี่อีกคนแต่ตอนนี้เขาอยู่ที่บริษัทไม่ได้อยู่ที่นี่” คำตอบของเอลล่าทำให้คิมเกิดอาการงงในงง ช่างเป็นพี่น้องที่แปลกจริง ๆ ไม่เหมือนเธอกับพี่ชายเลยที่ชอบหยอกล้อหรือไม่ก็แกล้งกันเสียมากกว่า เอลล่าและคิมนั่งพูดคุยกันอยู่ในห้องของอาร์เจสักพักก็พากันกลับ
เอลล่ากับคิมเดินกลับมาที่ห้องพักของครูซแต่กลับไม่เห็นกายอยู่แล้วมีเพียงครูซนั่งอยู่คนเดียวบนเตียง พอเขาเห็นเอลล่าเดินควงแขนมากับคิมก็สะบัดหน้าแล้วล้มตัวลงนอนหันหลังให้ทันที
“อ้าว!! เฮียงอนซะแล้ว” คิมหันมากระซิบข้างหูเอลล่าด้วยรอยยิ้มชอบอกชอบใจ ที่เห็นพี่ชายตัวโตของตัวเองออกอาการงอนเป็นเด็ก แต่เอลล่ากลับไม่รู้สึกสนุกด้วยเพราะเธอต้องเป็นคนง้อคนขี้งอนจนอดกระซิบถามด้วยความอยากรู้จากคิมไม่ได้
“เฮียครูซงอนบ่อยเหรอ”
“คิมเพิ่งเคยเห็นครั้งแรกค่ะ น่าจะงอนพี่เอลแน่เลย” เธอก็เพิ่งเคยเห็นเฮียครูซงอนเป็นครั้งแรกเพราะพี่ชายเธอไม่เคยมีแฟนหรือคบกับสาวคนไหนมาก่อน เคยเห็นแต่ชอบดุชอบบ่นแต่เธออยู่ตลอดเวลาจนเธอคิดว่าถ้าพี่ชายมีแฟนก็คงจะจู้จี้ขี้บ่นเหมือนกัน แต่พอมาเจอเข้าจริง ๆ ไม่ใช่เลยพี่ชายเธอกลายเป็นหนุ่มน้อยขี้งอนไปซะงั้น
“แล้วงอนเรื่องอะไร”
“ไม่รู้สิคะ พี่เอลไปง้อเฮียเถอะ เดี๋ยวคิมลงไปซื้อของข้างล่างก่อนดีกว่า” คิมยิ้มกว้างพร้อมปล่อยมือที่กอดแขนของเอลล่าไว้ออกแล้วโบกมือเดินออกจากห้องไปด้วยรอยยิ้มอารมณ์ดี เธอจะเปิดโอกาสให้ทั้งสองง้อกันไปตามสบายเลยเอาไว้ง้อกันเสร็จเธอค่อยกลับมา เธอไม่อยากอยู่เป็น กขค. ของทั้งคู่
- Writer
