Ep.5: คนโสดเซ็ง
1339 Words
“คิมไม่ไปกับพ่อกับแม่จริง ๆ เหรอลูก” ทันทีที่รถมาจอดที่หน้าโรงพยาบาลอันปันก็หันไปถามคิมอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เพราะเธอเป็นห่วงกลัวว่าคิมจะเหงา
“ไม่ค่ะ คิมจะไปหาเฮีย”
“งั้นตามใจ ถ้าจะกลับโทรบอกรถที่บ้านให้มารับนะลูก อย่ากลับเอง”
“ค่ะ” คิมยิ้มหวานโบกมือบาย ๆ คุณพ่อกับคุณแม่ก่อนเธอจะลงจากรถแล้วเดินเข้าโรงพยาบาลตรงไปยังห้องพักของครูซทันที พอเดินมาถึงหน้าห้องพักคิมก็ไม่ลืมที่จะส่องดูภายในห้องจากช่องกระจกเผื่อกันพลาดเข้าไปขัดจังหวะคนในห้อง แต่พอมองเข้าไปในห้องก็เห็นเอลล่านั่งพูดคุยหยอกล้ออยู่กับครูซ มันเลยทำให้เธอไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะคู่รักที่กำลังสวีทหวานกันอยู่
“หวานกันเกินไปไม่เกรงใจน้องเลย เฮ้อ... คนโสดเซ็ง” คิมบ่นออกมาเบา ๆ ก่อนจะตัดสินใจเดินลงไปที่ร้านกาแฟที่เธอมานั่งเล่นเมื่อวันก่อน เธอก้าวไปหยุดอยู่หน้าเคาน์เตอร์พนักงานก็เอ่ยถามด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรและคำถามเดิม
“รับอะไรดีคะ??”
“ช็อกโกแลตเย็นค่ะ” คิมสั่งช็อกโกแลตเย็นระหว่างที่ยืนรอก็พลันคิดได้ว่าเธอจะไปไหนที่ทำให้เธอไม่ต้องนั่งเหงาอยู่เดียว คิมหันไปสั่งกาแฟกับพนักงานเพิ่มอีกแก้ว
“น้องคะ ขออเมริกาโน่เย็นเพิ่มอีกแก้วค่ะ”
“ค่ะ”
หลังจากได้เครื่องดื่มแล้วคิมก็เดินตรงไปที่ลิฟท์พลางดูดช็อกโกแลตเย็นในแก้วไปพลาง เธอกดลิฟท์ไปยังชั้นบนสุด เธอเดินตรงไปยังห้องที่เคยมาเมื่อวาน คิมเคาะประตูก่อนจะเข้าไปหลังได้ยินเสียงอนุญาตจากด้านในดังออกมา
“สวัสดีค่ะ คุณหมอ!!”
“...” อาร์เจที่เห็นว่าใครเปิดประตูก็ได้แต่อึ้งตกใจและคาดไม่ถึงว่าจะเป็นเธอ คิมน้องชายครูซแฟนของเอลล่าเขา ผู้หญิงคนที่เขาเจอเมื่อวานที่ร้านกาแฟ
“คิมซื้อกาแฟมาฝาก แต่ไม่รู้ว่าคุณหมอชอบกาแฟแบบไหน คิมเลยซื้ออเมริกาโน่มาค่ะ” คิมยิ้มหวานพร้อมกับเดินมาที่หน้าโต๊ะทำงานของอาร์เจพร้อมกับส่งแก้วกาแฟให้เขาแล้วเธอก็นั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าเขา
อาร์เจที่ยังอยู่ในอาการอึ้งเพราะคาดไม่ถึงว่าผู้หญิงตรงหน้าจะมาหาเขาถึงห้อง แถมยังทำท่าทางเหมือนกับสนิทกับเขาอีกด้วย
“คุณหมอยุ่งหรือเปล่าคะ พอดีว่าคิมมาหาเฮียครูซแต่พอดีว่าเฮียอยู่กับพี่เอล คิมเลยไม่อยากเข้าไปกวนเวลาสวีทของคู่รักค่ะ”
“...”
“ลองดื่มดูสิคะว่าคุณหมอชอบหรือเปล่า นี่คิมสั่งแบบไม่หวานมาให้เลยนะคะ คิมคิดว่าพวกผู้ชายน่าจะชอบแบบไม่หวาน” คิมมองใบหน้านิ่ง ๆ ของอาร์เจด้วยรอยยิ้มหวานอย่างรอลุ้นว่าเขาจะดื่มแล้วชอบกาแฟที่เธอซื้อมาให้หรือเปล่า
“...” อาร์เจเองเมื่อเห็นใบหน้าที่ดูเหมือนรอคอยเขาเลยจำใจต้องยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มก่อนจะวางลง
“เป็นไงบ้างคะ ถูกใจไหม ว่าแต่คุณหมอทานกาแฟแบบไหนเหรอคะ วันหลังคิมจะได้ซื้อมาถูก” คิมยังคงยิ้มหวานคุยกับอาร์เจที่ยังคงเอาแต่ทำหน้านิ่งเย็นชาอยู่ตลอด คิดเหรอว่าแค่นี้เธอจะกลัวเพราะเธอรู้ว่าถึงแม้เขาจะทำหน้านิ่งแต่เขาไม่ใช่คนใจร้ายอะไรเลย
“คุณหมอ พอดีคิมมีเรื่องจะขอให้คุณหมอช่วยหน่อยได้ไหมคะ”
“...”
“คือว่าคิมไม่มีโทรศัพท์ใช้เลยอยากจะรบกวนคุณหมอพาคิมไปซื้อหน่อยได้ไหม แต่... เอ๊ะ!! คุณหมอติดงานหรือต้องตรวจคนไข้หรือเปล่าคะ”
“...” อาร์เจไม่รู้ว่าตัวเองอึ้งเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้ว ก็คนตรงหน้าเล่นพูดเอา ๆ อยู่คนเดียว แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับไม่ได้รู้สึกรำคาญเธอเลยเพียงแค่แปลกใจเท่านั้นเองว่าทำไมเธอถึงไม่กลัวเขา
“นะคะคุณหมอ คิมไม่มีเพื่อนเลยไม่รู้จะชวนใครแถมคิมก็ยังไม่รู้ทางจักด้วย” คิมพูดกับอาร์เจออดอ้อนเสียงหวานกับรอยยิ้มหวาน ๆ ที่เธอชอบใช้ประจำเวลาอ้อนพ่อกับพี่ชายเวลาที่เธออยากได้อะไรและสองคนนั้นก็ไม่เคยปฏิเสธเธอได้เลยสักครั้ง
“นะคะคุณหมอ พาคิมไปหน่อยนะคะ”
“เฮ้อ...” อาร์เจทำได้เพียงแค่ถอนหายใจออกมาเพราะเขาไม่รู้จะปฏิเสธคนตรงหน้ายังไง เขามองคิมที่นั่งอยู่ด้วยใบหน้าความคาดหวังและรอยยิ้มที่ชวนให้ใจอ่อน แม้ว่าเขาจะยังไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงไม่สามารถพูดคำปฏิเสธออกมาได้สุดท้ายเขาก็ยอมพยักหน้าช้า ๆ อย่างตกลง
“เย่!!! คุณหมอใจดีที่สุดเลย งั้นไปกันเลยไหมคะ” ดวงตาของคิมเปล่งประกายขึ้นมาทันที เธอร้องออกมาด้วยความดีใจรีบเอ่ยชวนอาร์เจทันที ตอนนี้เธออยากไปเดินเล่นและหาอะไรทานที่ห้างใจจะขาด
“อื้ม” อาร์เจลุกขึ้นก่อนจะเดินนำหน้าเธอออกจากห้องไป คิมรีบก้าวตามเขามาด้วยรอยยิ้มดีใจยังไม่หายไปจากใบหน้าของเธอ
อาร์เจพาคิมมายังรถของเขาที่จอดอยู่เขากดรีโมทปลดล็อกรถคันหรูของเขา ก่อนจะขึ้นนั่งฝั่งคนขับคิมรีบเปิดประตูอีกฝั่งและนั่งลงด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ
ระหว่างนั่งอยู่ในรถคิมหันซ้ายหันขวาและพูดถามอาร์เจไปตลอดทาง แต่ก็ได้กลับมาเพียงความเงียบเท่านั้น คิมเองก็เข้าใจแหละเพราะเขาเป็นคนไม่พูดแถมยังไม่สนิทกับเธอด้วย แค่เขาใจดีพาเธอไปซื้อโทรศัพท์ก็พอแล้ว
อาร์เจขับรถมาจอดที่ห้างใหญ่ใจกลางเมือง เขาลงจากรถมาหยุดรอคิมครู่หนึ่งก่อนจะเดินนำเธอไปยังร้านโทรศัพท์มือถือชื่อดังยอดนิยม เมื่อมาถึงร้านโทรศัพท์คิมเดินเข้าไปเลือกดูอย่างสนุกสนาน เธอพูดคุยกับพนักงานด้วยน้ำเสียงสดใส ในขณะที่อาร์เจยืนอยู่ไม่ไกลนักแต่เขาคอยสังเกตการณ์เงียบ ๆ
อาร์เจแอบมองเธอเล็กน้อยก่อนจะเบือนสายตาหนี ความรู้สึกแปลก ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นในใจเขา ชีวิตเขาไม่เคยปล่อยให้ใครเข้ามาวุ่นวายกับเขาหรือพาใครมาทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่ทำไมกับคิมเขาถึงปฏิเสธเธอไม่ได้เลย
"คุณหมอ!! คิมได้เครื่องที่ถูกใจแล้วค่ะ" คิมหันมายิ้มกว้างพร้อมชูโทรศัพท์ในมือให้อาร์เจได้ดู เธอกำลังจะหยิบบัตรในกระเป๋าให้พนักงานแต่ดูเหมือนว่าจะช้ากว่าอาร์เจเพราะเขายื่นบัตรเครดิตของเขาให้พนักงานไปแล้ว
“คุณหมอ!? คิมจ่ายเองดีกว่าค่ะ แค่คุณหมอพามาก็เกรงใจจะแย่แล้ว”
“ไม่เป็นไร”
“แต่...” เมื่อเห็นสายตาเข้มออกไปทางดุดุของเขาก็ทำให้คิมที่กำลังจะโต้แย้งต้องเงียบลง เธอเลยหันไปสนใจโทรศัพท์ในมือแทนแต่ก้มหน้าอยู่ไม่นานก็เงยหน้าขึ้นมาพูดกับอาร์เจอีกครั้งพร้อมกับยื่นโทรศัพท์เครื่องใหม่ของเธอให้อาร์เจ
“คุณหมอคิมขอเบอร์ติดต่อคุณหมอหน่อยได้ไหมคะ”
“อืม” อาร์เจรับโทรศัพท์มากดเบอร์โทรของตัวเองลงไปในเครื่องเธอเป็นเบอร์แรกก่อนจะส่งคืนกลับให้เธอ
“โอ้โฮ!! ดูสิคะ คิมมีเบอร์คุณหมอเป็นคนแรกเลย” คิมยิ้มหวานด้วยความดีใจพร้อมกับโชว์หน้าจอมือถือให้อาร์เจดูว่าเบอร์เขาคือเบอร์แรกที่เธอเมมไว้ในเครื่อง
“แล้วคุณหมอเมมเบอร์ของคิมไว้หรือยังคะ”
“อื้ม”
หลังพนักงานนำบัตรเครดิตมาคืนอาร์เจกับคิมก็เดินออกจากร้านมา คิมหันซ้ายมองขวาด้วยความตื่นตาตื่นใจก่อนเธอจะหันไปมองอาร์เจที่เดินอยู่ข้าง
“คุณหมอคะ คิมหิวแล้วเราแวะทานอาหารก่อนกลับได้ไหม”
“ก็ได้”
“ขอบคุณค่ะ”
- Writer
