เอ็นเจเดินเข้ามาในโรงพยาบาลด้วยท่าทางอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ใบหน้าเขาประดับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ราวกับกำลังมีแผนการบางอย่างไว้ในใจ วันนี้เขาดูผ่อนคลายกว่าปกติ ทั้ง ๆ ที่สถานที่รอบตัวเต็มไปด้วยความเร่งรีบ
เขามุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของควินตัน เพื่อนสนิทที่เป็นทั้งผู้ช่วยและคู่หูตัวแสบของอาร์เจที่รู้ทันเขาทุกเรื่อง เอ็นเจผลักประตูเข้าไปโดยไม่เคาะก่อนตามนิสัย
“ไง!! ควิน” เสียงทักดังลั่น ทำให้ควินตันที่กำลังก้มหน้าอ่านเอกสารเงยหน้าขึ้นมามองคนที่เป็นทั้งเพื่อน ทั้งเจ้านายและตัวป่วนในเวลาเดียวกัน
“ไปไงมาไงถึงมาถึงนี่ได้??” ควินตันถามพลางขมวดคิ้ว เขามองใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเอ็นเจที่บ่งบอกว่าอีกฝ่ายไม่ได้มาที่นี่ด้วยเหตุผลธรรมดา
“ไม่มีอะไร ก็แค่มาหา” เอ็นเจพูดพลางนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามควินตันด้วยท่าทางผ่อนคลาย
“หึ ขอเรื่องจริงครับ ผมว่าถ้าคุณเอ็นเจไม่มีเรื่องอะไร คงไม่มาถึงห้องผมแบบนี้หรอก” ควินตันตอบกลับ
