เขาบอกเสียงเข้ม รอยยิ้มร้ายกาจผุดขึ้นที่มุมปากก่อนเขาจะเดินเข้าไปหาเธอที่หลังโต๊ะทำงาน สองมือรูดซิปแล้วล้วงบางสิ่งออกมา เธอตาลุกวาว ลำคอแห้งผาก แต่ก็อดเหลียวซ้ายแลขวาไม่ได้
“ ใหญ่คะ ตอนนี้ไม่ได้ ”
แต่เขาไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เดินเข้าไปจนชิดใบหน้าของเธอ มือหนึ่งเอื้อมไปประคองใบหน้าสวยนั้นเอาไว้ ก่อนจะบีบปลายคางเพื่อให้เธอเผยอกลีบปาก
“ ผมป้อนนะ ” เขาบอกเสียงพร่าก่อนจะเสือกไสแท่งเนื้อใหญ่เข้าไปในปากของเธอทันที
แม้ตอนแรกจะปฏิเสธ แต่พอได้เห็นได้สัมผัส สติของมิถุนาก็กระเจิงไปแสนไกลเพราะเธอเองก็หิวเขา อยากสัมผัส อยากกลืนกินดังเช่นคืนนั้นที่แสนเร่าร้อน
สองมือเธอจับต้นขากำยำแล้วอ้าปากกว้าง โยกศีรษะให้กลีบปากรูดรึงเข้าออกกับสิ่งที่คับปากคับคอนั้น เขาครางลึกอยู่ในลำคออย่างพอใจก่อนจะเป็นฝ่ายขยับเอวสอบเข้าหาปากเธอบ้าง
“ ดีจังเลยจูน ” เขาครางเมื่อเธอขยับปากออกมาดูดส่วนหัวแรง ๆ แล้วเริ่มโยกหนักขึ้น
