ทวงสิทธิ์
1549 Words
"บัตรนี้วงเงินไม่อั้น" นิ้วเรียวยาวคล้ายกับนิ้วของผู้หญิงคีบบัตรเครดิตสีดำวาบวับเลื่อนไปยังตรงหน้าของคนที่ทำหน้าง้ำงออีกครั้ง ตาคมเหลือบมองเพียงนิด เห็นริมฝีปากอวบอิ่มที่เคลือบด้วยลิปกลอสฉ่ำบิดไปมาบ่งบอกว่าเธอไม่ได้แยแสเงินของเขาเลย
มุมปากหนากระตุกยิ้มบางๆ น้อยมากแหละ ผู้หญิงที่ไม่สนเงิน แต่ก็เห็นจะเป็นแบบนั้น เพราะผู้หญิงที่นั่งเคียงข้างเขาในตอนนี้ ฐานะทางบ้านของเธอก็ไม่ได้ด้อยเลย
"หลังจากที่กินข้าวเสร็จ พี่ลมจะไปทำงานต่อเหรอคะ"
"อืม..." เสียงตอบรับดังในลำคอ ก่อนที่นิ้วเรียวจะคีบบัตรเครดิตใส่กระเป๋าเสื้อไว้ตามเดิม
"ถ้าอย่างนั้นซีไปทำงานกับพี่ลมก็ได้ค่ะ" รอยยิ้มกว้างประดับบนใบหน้าสวยหวาน เธอดันต้นขาข้างหนึ่งขึ้นมาบนเบาะหนังราคาแพงก่อนจะดันตัวเองให้หันมาเผชิญหน้ากับคนตัวโต
"คุณพ่อบอกว่าพี่ลมทำธุรกิจหลายอย่าง ซียังไม่รู้เลยนะคะ ว่านอกจากปั้มน้ำมันแล้ว พี่ลมทำธุรกิจเกี่ยวกับอะไรอีกบ้าง"
"เรื่องของฉันมันไม่ได้น่าสนใจขนาดนั้น"
"แต่ซีสนใจค่ะ เราเป็นคู่หมั้นกันนะคะ ซีไม่มีสิทธิ์รู้เหรอคะว่าว่าที่สามีของตัวเองทำงานอะไรบ้าง เอาเป็นว่า หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ ซีตามพี่ลมไปทำงานด้วยนะคะ"
"เธอไม่ชอบงานของฉันหรอก มันน่าเบื่อ"
"แต่ซีไม่เบื่อค่ะ แค่ได้อยู่ใกล้ๆ ได้มองหน้าพี่ลมเฉยๆ ก็เอาค่ะ" รอยยิ้มเก๋ประดับบนใบหน้าของซีรีย์อีกครั้ง ส่วนชายหนุ่มที่ได้ฟังก็เพียงแต่ปรายตามองก่อนจะมองเลยออกไปอีกทาง
@หลังจากที่มื้ออาหารผ่านพ้นไป
"งานที่พี่ลมบอกว่าจะมาทำ คือที่นี่เหรอคะ?" ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ สถานที่ที่รถเลื่อนเข้ามาจอด ไฟแสงสีสาดเข้ามาจนแสบตากับเสียงเพลงที่ดังเข้ามาในรถบ่งบอกถึงเลเวลของด้านนอกว่าแรงมากแค่ไหน
"อืม ฉันต้องมาเคลียร์เอกสารที่นี่ต่อราวสองสามชั่วโมง ถ้าเธออยากกลับตอนไหนบอกคนขับรถได้ตลอดเวลา" ว่าไป พลางขยับสูทสีดำเรียบกริบให้เข้าที่เข้าทาง
"กลับพร้อมกันค่ะ ซีไม่กลับก่อน" หญิงสาวอ้าปากหาวเบาๆ ก่อนหน้านั้นกว่าจะไปกินข้าวกว่าจะเดินทางมาถึงที่นี่ เล่นเอาท้องฟ้ามืดลง เครื่องปรับอากาศภายในรถก็เย็นจนเกือบจะผล็อยหลับไป
"เธอจะไปไหน?"
"อ้าว พี่ลมจะเข้าไปทำงานด้านในไม่ใช่เหรอคะ ไปได้แล้วค่ะ ซีไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของพี่ลมนะ"
"เธอจะเข้าไปด้วย?"
"ใช่ค่ะ" ซีรีย์ตอบรับออกมาพลางลูบแก้มตัวเองเบาๆ คล้ายดูให้แน่ชัดว่ามีอะไรติดแก้มใสๆ ของเธอหรือเปล่า
"แต่เธอใส่ชุดนักศึกษา ไม่สามารถเข้าไปในผับได้"
"อ้าว ที่นี่เป็นที่ของพี่ลม พี่ลมเคลียร์ให้ซีเข้าไปไม่ได้เหรอคะ?" ซีรีย์ทำหน้ายุ่ง ตอนแรกตกใจเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าเขาพามาที่นี่ ในสถานบันเทิงแบบนี้ แน่นอนว่า ผู้หญิงต้องเยอะมาก ไม่รู้ว่าทุกครั้งที่เขามาที่นี่มีผู้หญิงคนไหนเข้ามายุ่งกับเขาบ้างหรือเปล่า แล้วอีกอย่าง หลายเดือนที่หมั้นหมายกัน หญิงสาวไม่เคยรู้เลยว่าเขามีสถานบันเทิงเป็นของตัวเอง
อย่างน้อยๆ หลังจากที่ทราบ เธอควรเข้าไปแสดงตัวหน่อยแหละว่าหนุ่มหล่อราวกับพระเอกซีรีส์เกาหลีเจ้าของผับคนนี้มีเจ้าของแล้ว อดยกยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อเหลือบมองแหวนเพชรบนนิ้วนางข้างซ้าย กิริยาของเธออยู่ในสายตาของชายหนุ่มข้างกายตลอดเวลา
"ฉันอาจจะเคลียร์ได้ แต่เธอควรนึกถึงสถาบันที่เธอเรียนอยู่ด้วยว่าจะเสียหายหรือเปล่าหากเธอสวมชุดนักศึกษาเข้าไป" ตากลมโตหลุบมองต่ำยังบริเวณเนินอกอวบที่ถูกปกปิดโดยเสื้อนักศึกษาฟิตเปรี๊ยะ ปากอิ่มเม้มเข้ากันเบาๆ แต่คนมองยกยิ้มออกมาอย่างพอใจ
เขาเคยย้ำกับเธอออกไปแล้ว ว่าแท้จริงแล้ว คู่หมั้นที่ทาบทามเธอไว้แท้จริงแล้วเป็นพี่ชายฝาแฝดของเขาอย่าง อัคนี หรือ นายไฟ หมอนั่นทราบดีว่าตัวเองมีคู่หมาย แต่พอทราบว่าต้องหมั้นเมื่อไหร่ หมอนั่นกลับหายตัวไปอย่างไม่ทราบสาเหตุ สุดท้ายคนที่หมั้นหมายแทนเลยกลายเป็นเขาเพราะไม่อยากให้ทางผู้ใหญ่ผิดใจกัน ตอนแรกกลัวว่าทุกอย่างจะเป็นปัญหา แต่ทว่า พอเขาพบกับซีรีย์ แทนที่เธอจะโวยวายไม่โอเค เธอกลับตอบตกลง และมีท่าทีสนอกสนใจเขาเสมอมา ทวงสิทธิ์คำว่าคู่หมั้นอย่างเต็มที่ ผู้หญิงมากมายอยากเข้าหาเขา แต่ไม่แสดงออกชัดเจนเหมือนกับคู่หมั้นของพี่ชายที่อยู่ๆ ได้มาเป็นของตัวเองอย่างยัยนี่เลย
"ฉันบอกไปแล้วว่ามากับฉันมันน่าเบื่อ ถ้าเธอเปลี่ยนใจอยากกลับ บอกคนขับรถก็แล้วกัน"
"พี่ลมอ่าา..." เสียงจิ๊ปากไม่ชอบใจดังขึ้น ก่อนที่หญิงสาวเจ้าของเสียงจะทำหน้างอแงไม่ชอบใจ แต่ชายหนุ่มคู่หมั้นกลับเฉยชา ไม่เห็นจะสนใจเธอเท่าไหร่เลย
@SL CLUB
Line~
มือหนาคว้าหมับที่โทรศัพท์ในขณะที่มืออีกข้างยังจับอยู่ที่ปากกา คิ้วหนาเข้มขมวดเข้ากันเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพซึ่งปรากฎบนหน้าจอโดยฝีมือของลูกน้องคนสนิท ไวเท่าความคิด มือเรียวกดโทรออกพลางแนบโทรศัพท์ที่ข้างหูทันที
"อยู่ไหน?"
[ คุณซีเธอมานั่งกินก๋วยเตี๋ยวซึ่งห่างจากผับประมาณห้าร้อยเมตรครับ ]
"ทำไมถึงรู้ว่ามีร้านก๋วยเตี๋ยว?" แน่นอนว่า เขาคือเจ้าของที่นี่ เขายังไม่เคยรู้เลยว่ารอบข้างมีอะไรบ้าง
[ เธอโทรถามเพื่อนเธอครับ ]
"ได้ถามหรือยังว่าจะกลับเมื่อไหร่?" แน่นอนว่า สายลมที่ไม่เคยมีขอบเขตอย่างเขาชอบชีวิตอิสระมากกว่าการมีคู่หมั้นสาวตามต้อยๆ แบบที่กำลังเป็น อุตส่าห์หายเข้ามาในผับตั้งสองชั่วโมงกว่า นึกว่าแม่คุณจะยอมกลับแต่ที่ไหนได้ บอกให้คอย เธอก็เล่นคอยคล้ายกับคนที่มีความอดทนเสียมากมาย
[ เธอยืนยันหนักแน่นครับว่าจะรอกลับพร้อมคุณลม ] ลมหายใจของคนฟังถูกพ่นออกมาแรงๆ ก่อนที่สายสนทนาจะตัดไป
"กลับ!"
"อื้อ~" เสียงครางเบาๆ หลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่ม การเคลื่อนตัวของรถยนต์ทำให้คนที่หลับเอนศีรษะพิงกับเบาะรถในตอนแรกเซถลาจนแก้มขาวนวลซบเข้ากับอกแกร่งหอมๆ ของเพศตรงข้าม กลิ่นหอมของสูทราคาแพงทำหญิงสาวลืมตามอง
"พี่ลม..." ซีรีย์ดันศีรษะกลับพลางยกมือขยี้ตาตัวเองเบาๆ
"พึ่งกลับมาเหรอคะ?"
"ง่วงก็นอนเถอะ ถึงคอนโดเธอเมื่อไหร่เดี๋ยวฉันจะปลุกเอง"
"ทำไมถึงหายไปนานนักล่ะคะ เอ๊ะ! ...กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงจากตัวพี่ลมนี่คะ" ดวงตากลมโตเบิกกว้าง จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของคู่หมั้นหนุ่มทันที
"ไม่มีอะไรหรอก" ชายหนุ่มบอกพลางเบือนหน้าหนี แต่ซีรีย์กลับดันต้นขาขึ้นมาบนเบาะหันหน้าเข้าหาร่างสมส่วนแล้วใช้มือหอมกรุ่นประคองใบหน้าหล่อเหลาให้หันมาหาเธอ
"พี่ลมยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นมาหรือคะ" เขาเพียงแต่ปรายตามองเธอพลางพ่นลมหายใจเบาๆ
"ซีไม่โอเคนะคะหากการมาที่นี่มันทำให้พี่ลมยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น"
"เราแค่หมั้นกัน จริงๆ ทั้งเธอและฉันยังมีชีวิตอิสระที่เป็นของใครของมัน"
"พี่ลมคอยวันถอนหมั้นเหรอคะ?"
"สักวันนายไฟคงกลับมา"
"ซีไม่สนใจตรงนั้นนะคะ พี่ไฟไม่ใช่คนที่สวมแหวนให้ซี ต่อให้เขาจะกลับมามันก็ไม่มีความหมายอะไรอยู่ดี"
"อัคนีคือคู่หมายตัวจริงของเธอนะซีรีย์"
"หลายเดือนที่เรารู้จักและใกล้ชิดกัน พี่ลมพูดเหมือนไม่แคร์ซีเลย" น้ำตาเม็ดโตเอ่อคลอออกมาด้วยความน้อยใจ
"ฉันไม่เคยหวั่นไหวกับใคร ...เธอเป็นแค่คู่หมั้นของพี่ชายฉัน เมื่อเขากลับมา เรื่องของเราก็จบทันที" มือบางปล่อยจากใบหน้าคมคายทันที ลูกตาดำตวัดหนี เกลือกกลิ้งไปมาเพื่อขับไล่มวลน้ำตาแห่งความน้อยใจ
"ขอโทษด้วยละกัน"
"ซีไม่รับคำขอโทษปากเปล่าค่ะ ซีจะรับแค่คำสัญญาแทนคำขอโทษ คำสัญญาว่าเราจะไม่พูดถึงพี่ไฟ เราจะแต่งงานกัน"
"ความจริงก็คือความจริงอยู่วันยังค่ำ"
"ความจริงตอนนี้คือซีเป็นคู่หมั้นของพี่ลม ซีขอทวงสิทธิ์ของซีด้วยการห้ามไม่ให้พี่ลมไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นนอกจากคู่หมั้นของตัวเอง!"
- Writer
