Love Sick คุณปราบ

1 ข่าวฉาว

เสียงลมหายใจของเขมจิราในห้องพักหรูใจกลางกรุงเทพ หนาวเย็นผิดแปลก ทั้งที่แอร์ไม่ได้เปิดเลยด้วยซ้ำ มือของเธอสั่นเล็กน้อย ขณะเลื่อนหน้าจอมือถือที่เต็มไปด้วยข้อความด่าทอ ก่นประณาม และคำหยาบคายที่ไร้ความละอายใจแม้แต่นิด

#เขมจิรากลายเป็นชู้

#แบนเขมจิรา

#อย่าเอาเงินภาษีไปจ้างชู้มาเป็นพรีเซ็นเตอร์

“คนแบบนี้สมควรโดนถอนออกจากวงการ!”

“ต้องฟ้องให้นางหมดตัวไปเลย ไม่สนับสนุนคนไม่มีศีลธรรม”

เทรนด์ทวิตเตอร์อันดับหนึ่งทั่วประเทศไม่ใช่เพลงของเธอ ไม่ใช่คอนเสิร์ตเปิดตัว แต่คือข่าวฉาวที่กำลังฉีกชีวิตของเธอออกเป็นเสี่ยง ๆ ภาพที่ปรากฏในข่าวนั้น มันคือเธอจริง ๆ เขมจิรา เทวานฤเบศร์ กำลังจูบผู้ชายคนหนึ่งกลางร้านอาหารในปารีส

เขาคือ “เควิน” โปรดิวเซอร์หนุ่มลูกครึ่งอังกฤษ-ไทย ผู้มากเสน่ห์ มีชื่อเสียงในวงการเพลงสากล และที่สำคัญเขาคือโปรดิวเซอร์ที่เธอร่วมงานด้วยมาตลอดหลายปี และสิ่งที่โลกไม่รู้จนกระทั่งวันนี้คือเควินมีภรรยาแล้ว ภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์ห้าเดือน และเป็นคนไทยด้วยกันเอง ข่าวหลุดออกมาพร้อมคำแถลงจาก “พิมดาว” นางแบบสาวชื่อดัง ซึ่งเป็นภรรยาของเควิน เธอลงภาพอัลตร้าซาวด์ลูกในท้อง พร้อมข้อความที่แทงกลางใจทุกคนในวงการว่า

“ขอพื้นที่เล็ก ๆ สำหรับแม่และลูก ในวันที่พ่อของเขาอยู่กับผู้หญิงอื่น ณ เมืองโรแมนติก ขณะที่ฉันนอนคนเดียวรอเขากลับมาทุกคืน”

มันเหมือนระเบิดปรมาณูกลางวงการบันเทิง เพียงข้ามคืน บริษัทโฆษณาส่งหนังสือแจ้งยกเลิกแคมเปญพรีเซ็นเตอร์ทุกตัวที่เขมจิรารับไว้ ไม่ว่าจะเป็นแบรนด์เครื่องสำอาง, รถยนต์ไฟฟ้า, นาฬิกาหรู, น้ำหอม และแฟชั่นเฮาส์ระดับโลก ค่าฉีกสัญญารวมเฉพาะแบรนด์แฟชั่นกว่า 500 ล้านบาท

ค่ายเพลง “AVA Sound” ที่เธอเคยเป็นศิลปินตัวท็อป ประกาศ “พักงานไม่มีกำหนด” พร้อมเรียกค่าปรับผิดสัญญาจากการทำลายชื่อเสียงแบรนด์อีกกว่า 30 ล้านบาท

คอนเสิร์ตใหญ่ระดับเอเชียที่กำลังจะเปิดขายบัตร ถูกยกเลิกในวันเดียวกัน เธอถูกบีบให้คืนเงินทุกใบจนครบ เพราะตามสัญญา เธอคือ “สินทรัพย์หลักของโชว์” หากขาดเขมจิรา โชว์ถือเป็นโมฆะ ค่าเสียหายรวมทั้งสิ้น 150 ล้านบาท

ยังไม่รวมคำฟ้องจาก “พิมดาว” ที่ยื่นต่อศาลแพ่ง เรียกค่าเสียหายฐานทำลายชีวิตครอบครัวอีก 20 ล้านบาท ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายในเวลาไม่ถึง 72 ชั่วโมง

เธอขายรถหรูรุ่นลิมิเต็ดราคาเกือบ 20 ล้านได้ภายในวันเดียว ขายคอนโดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา ขายวิลล่าที่พัทยา เอากระเป๋าแบรนด์เนมที่สะสมมาทั้งชีวิตออกมาประมูลทุกใบ และถอนเงินเก็บที่หามาได้ตลอดระยะเวลาสิบกว่าปีในวงการบันเทิง ทั้งหมดหลายร้อยล้านบาท

แต่ถึงอย่างนั้น หลังจากทุกอย่างถูกขายไปหมด เธอก็ยัง เหลือหนี้ติดตัวอยู่ สามสิบล้านบาท จากค่ายเพลงที่เคยปั้นเธอให้กลายเป็นดาว เงินไม่มีแล้ว สินทรัพย์ไม่มีเหลือ แม้แต่ที่ซุกหัวนอนก็ไม่มีอีกต่อไป เธอจึงทำได้เพียงยื่นคำขอผ่อนจ่ายเป็นรายเดือน พร้อมแนบบัญชีที่ว่างเปล่าซึ่งมีเงินเหลือเพียงพอจะซื้อข้าวได้อีกไม่กี่มื้อ

เขมจิรา เทวานฤเบศร์ หญิงสาวผู้เคยเป็นซูเปอร์สตาร์แห่งเอเชีย วันนี้มีเพียงกระเป๋าลากใบเดียว กับเสื้อผ้าไม่กี่ชุดที่มัน “ขายไม่ได้” เพราะไม่มีใครอยากซื้อของที่เป็นของ “ผู้หญิงแย่งสามีคนอื่น”

ในกระเป๋าไม่มีแม้แต่เมคอัพ ไม่มีรองเท้าส้นสูง ไม่มีชุดราตรีหรือเครื่องประดับมีราคามีแค่บัตรเครื่องบินเที่ยวเดียวกลับเชียงใหม่ และความอับอายที่เธอต้องหอบกลับไปด้วยเพราะตอนนี้เธอไม่มีบ้าน ไม่มีที่พัก ไม่มีแม้แต่คนให้โทรหา ไม่มีใครให้กลับไปด้วยศักดิ์ศรี

เธอมีแค่ “บ้านเก่า” ที่เธอจากมาอย่างไม่ไยดีเมื่อเกือบหลายสิบปีก่อน หลังจบมัธยมปลายแล้วหนีไปเรียนต่อต่างประเทศทันทีโดยไม่แม้แต่หันหลังกลับไปมอง และที่เจ็บที่สุดก็คือ วันที่เธอเดินออกจากบ้านหลังนั้น พ่อของเธอ พลเอก เทวพันธ์ เทวานฤเบศร์ ได้ประกาศต่อหน้าญาติพี่น้องทุกคนว่า

“ต่อไปนี้ เขมจิรา ไม่ใช่ลูกของฉันอีกต่อไป” และเธอก็ไม่เคยกลับไปตั้งแต่นั้นเลย จนวันนี้ วันที่ไม่มีอะไรเหลือในชีวิต นอกจากความพังพินาศ ความอัปยศ และบ้านที่ไม่มีใครรออยู่แล้ว แต่เธอกำลังจะกลับไป

เสียงล้อเครื่องบินกระทบพื้นรันเวย์ของสนามบินเชียงใหม่ในเช้าวันนั้น เหมือนกระแทกลงบนชีวิตที่แตกละเอียดของเธออีกครั้ง ในหูของเขมจิราไม่มีเสียงใดชัดเจนไปกว่าเสียงในหัวตัวเอง ใบหน้าของเธอซีดเผือด ดวงตาแดงก่ำจากการนอนไม่พอและร้องไห้มาหลายคืน เสียงข้อความในมือถือยังคงแจ้งเตือนอย่างไร้เมตตา แต่เธอกดปิดมัน แล้วหลับตา หายใจเข้าลึก

ระหว่างทางบนรถรับจ้างที่พาเธอออกจากสนามบิน เธอทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง ถนนสายเดิมยังคงเหมือนเดิม ราวกับเย้ยหยันว่าเธอหนีมาไกลแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาที่เดิม และในความเงียบของรถที่แล่นไปเรื่อย ๆ นั้น เสียงหนึ่งกลับชัดเจนขึ้นในใจเธอ เสียงของ “หญิงสูงวัยคนนั้น”

ภาพในหัวกลับไปเมื่อเดือนที่แล้ว วันเกิดครบขวบปีแรกของ “ปุณณ์” ลูกชายของคุณโปรดกับไลลา ที่คฤหาสน์อัศวเกียรติในกรุงเทพ งานเลี้ยงจัดอย่างอบอุ่น งดงาม และเรียบหรูเต็มไปด้วยคนในครอบครัว เพื่อนสนิท เธอจำได้ดีว่าเธอเกือบจะไม่ไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะได้รับข้อความเชิญสั้น ๆ เพียงบรรทัดเดียวจากเพื่อสาวคนสนิทอย่างเลย์ญา

หลังงานเลี้ยงเริ่มซา คุณหญิงวรรณาเดินเข้ามาอย่างเงียบเชียบ แต่สง่างาม สายตาคมกริบภายใต้คิ้วโค้งเรียวจับจ้องมาทางเขมจิรา “นี่มันก็นานมากเลยนะ” เสียงของคุณหญิงเริ่มขึ้นอย่างเรียบเรื่อย แต่ในน้ำเสียงนั้นแฝงบางอย่างที่ไม่อาจอธิบาย “จนตอนนี้คุณโปรดทั้งแต่งงานและทั้งหย่าร้างเสร็จทุกอย่างแล้ว” หญิงสูงวัยมองไปยังครอบครัวเล็ก ๆ ที่ยืนอยู่ไกล ๆ ไลลาที่อุ้มปุณณ์ไว้ในอ้อมแขน และคุณโปรดที่ยืนข้างเธอพร้อมรอยยิ้มบางเบา “เธอควรลงมือทำอะไรสักอย่างได้หรือยัง”

เขมจิราก้มหน้า เสียงตอบของเธอเบาราวเสียงลม “แต่ว่า...”

“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น” คุณหญิงวรรณาพูดแทรก น้ำเสียงยังคงนุ่ม แต่เย็นจัด “เธออย่าลืมข้อตกลงระหว่างเราสิ ถึงมันจะนานเป็นสิบกว่าปีก่อน แต่ฉันก็จำไม่ลืมนะ ตอนนั้นเธอทำไม่สำเร็จ ฉันก็บอกเธอแล้วว่ารับข้อเสนอไปแล้ว เธอต้องทำให้ได้ ไม่ว่าจะตอนไหนก็ตาม ฉันไม่สนระยะเวลา หรือวิธีการ ฉันสนแค่ ผลลัพธ์ เท่านั้น”

เขมจิรากำมือแน่น ลมหายใจติดขัดในลำคอ “ดิฉันไม่ลืมบุญคุณที่ท่านทำให้ดิฉันมีวันนี้แน่นอนค่ะ แต่ว่าตอนนี้ระหว่างดิฉันกับเขาดูห่างไกลกันมาก ตัวเขาเองก็ชัดเจนมากว่าไม่อยากเข้าใกล้ดิฉันอีก มันคงเป็นเรื่องยากที่เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม”

“ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น” น้ำเสียงของคุณหญิงวรรณาคมจัดขึ้นทันที แววตาเปลี่ยนไปกลายเป็นเหมือนหินผา “ฉันต้องการแค่ว่าสุดท้ายแล้วเธอทำตามสัญญาที่เราตกลงกันไว้ก็พอ หรือที่เธอโอ้เอ้แบบนี้เพราะฉันให้อิสระจนเคยตัวไปแล้ว?”

คุณหญิงวรรณาก้าวเข้ามาใกล้กว่าเดิม กระซิบเบา ๆ ด้วยน้ำเสียงที่เย็นเฉียบแต่เฉือนลึก “อย่าลืมสิว่า ฉันทำให้เธอขึ้นมาอยู่จุดนี้ได้ ฉันก็ทำให้เธอลงไปได้เหมือนกัน เขมจิรา”

แล้วคุณหญิงวรรณาก็เดินจากไป ช้า ๆ แต่ทุกก้าวของเธอเหมือนทิ้งรอยเลือดไว้ในหัวใจ เขมจิรายืนอยู่ตรงนั้น ตัวสั่นสะท้าน ราวกับถูกลอกเปลือกออกจนเหลือแต่เนื้อแท้ของหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรปกป้อง ไม่มีแม้แต่ศักดิ์ศรีเหลือให้หยัดยืน

ไม่มีใครรู้ว่า “ข้อตกลง” ที่เธอทำกับคุณหญิงวรรณาคืออะไร ไม่มีใครเคยล่วงรู้ว่าชีวิตของเขมจิราในแสงสปอตไลต์นั้นมีความลับอะไรอยู่เบื้องหลัง และไม่มีใครรู้ ว่าความลับนั้นกำลังจะพาเธอกลับไปยังเมืองเชียงใหม่ เมืองที่เขาคนนั้นอาศัยอยู่ เมืองที่คุณหญิงวรรณาเคยเริ่มวางเกมบางอย่างไว้ตั้งแต่สิบปีก่อน และมันยังไม่เคยจบ วันนี้มันกำลังจะเริ่มใหม่อีกครั้ง

เธอหลับตาลง พิงเบาะรถที่เก่าและแข็งกระด้าง เสียงล้อรถกระทบหลุมบนถนนสายชนบทไม่ได้ทำให้เธอสะดุ้งเท่าเสียงในใจของตัวเอง เธอกำลังจะกลับไปยังบ้านที่ไม่มีใครรอ กลับไปยังพ่อที่เคยประกาศตัดเธอจากชีวิต กลับไปหา “เขา” ผู้ที่เคยทำเธอให้หัวใจแตกละเอียด และกลับไปชำระข้อตกลงบางอย่าง ข้อตกลงที่เธอทำในวันที่เธอหมดหนทาง และแลกมันกับชื่อเสียง เงินทอง และชีวิตในฝัน วันนี้เธอจะไม่มีวันหนีจากมันได้อีกต่อไปแล้ว