เช้าวันนี้ ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ผสมผสานกันระหว่างความเหนื่อยล้าและความอบอุ่นจากคืนที่ผ่านไป แสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านม่านหน้าต่างเข้ามาในห้องนอน ทำให้ห้องดูอบอุ่นและเงียบสงบ ฉันนอนนิ่งอยู่บนเตียง รู้สึกถึงความอ่อนล้าที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย
ฉันลุกขึ้นนั่งอย่างช้าๆ สายตาหยุดอยู่ที่ห้องนอนซึ่งไม่ใช่ห้องของฉันเอง นี่คือห้องนอนของครูพีท ความจริงที่ว่าฉันตื่นขึ้นมาในห้องของเขาทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้น ภาพความทรงจำของเมื่อคืนยังคงชัดเจนอยู่ในความคิด ทั้งความใกล้ชิด ความอ่อนโยน และความรู้สึกที่เรามีต่อกัน มันทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น แต่ก็แฝงไปด้วยความเขินอาย
หลังจากที่ฉันตั้งสติและพาตัวเองออกจากเตียง ฉันเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อเตรียมตัวสำหรับวันใหม่ แต่เมื่อเปิดประตูห้องน้ำออกมา ฉันพบว่าครูพีทกำลังยืนอยู่ในครัว พร้อมกับชุดลำลองที่ดูสบายๆ เขายิ้มให้ฉันและยื่นแก้วกาแฟอุ่นๆ มาให้
“ตื่นแล้วเหรอ
