Ela'nın anlatımından;
Soğuk, mağaranın içine işlemişti.Mağara karanlık ne kadar zaman geçtiğini anlayamaz bir hale gelmiştim. Son yaşanan olaydan sonra ellerimi iplerle bağlamışlardı. Bu olaydan sonra çocukların gözlerindeki korku okunur bir hal almıştı. Ahmet kaçırıldığımızda beri olduğu gibi dik durmaya çalışıyordu. Bu çocuğun içindeki vatan sevgisi ve Mert komutana olan hayranlığı gözlerinden okunuyordu. Köşe de otururken Asya gelip dizime yattı.
"Öğretmenim" dedi iç çekerek... Gözlerinin içine bakıp;
"Türk askeri bizi burada bırakmayacak güzelim korkma..." diyebildim. Derin bir nefes alıp. Ahmet;
"Mert Komutan ve arkadaşları bizi hiç bu kansızların eline bıraktımı? Herkes kendine gelsin!" diye bağırdı. Bakışlarım gururla konuşan Ahmet'ten, arkadan gelen iğrenç kahkaha seslerine çev
