(Prologue)
278 Words
Lorraine's POV
"Anong pakiramdam na sa akin ka rin pala babagsak, huh? Lorraine?" Ani Lumiere sabay ngisi sa akin. Napatungo na lang ako kasabay ng pagtulo ng luha ko dahil sa kahihiyan pero kailangan kong gawin ito para sa kapatid kong nag-aagaw buhay sa hospital.
"Ano pang hinihintay mo? Maghubad ka na? O baka naman gusto mong ako pa ang magtanggal isa-isa ng saplot mo?"
Umiling ako. Kahit anong gawin ko ay hindi tumitigil ang pagpatak ng luha ko.
Bawat salita niya ay para bang pinagpipira-piraso niya ang puso ko.
"Ako na- K-kaya ko naman."
Halos hindi ko masambit. Halos hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam sa dinami-dami ng pwede kong pagbentahan ng pagkabirhen ko ay siya pa pala, Si Lumiere na dati kong kaklase sa maynila na paulit-ulit kong tinanggihan ang pag-ibig.
"Okay, good! Simulan mo na para matapos na tayo dahil marami pa akong importanteng gaggawin." Aniya na talagang ipinaramdam sa akin na hindi ako importante para sa kanya.
Umayos siya ng pagkakaupo sa kama. Direchong nakatingin sa akin at titig na titig ang mga mata.
"Ano ba yan? Ang bagal mo naman maghubad! Ako na nga!"
Nagulat ako ng tumayo siya at biglang lumapit sa akin. Binuhat niya ako at bigla akong inihagis sa kama. Tila ba ngayon lang ako nakaramdam ng takot at pagsisisi sa gagawin ko pero narito na ako. Bawal na akong huminto.
Isa-isa niyang tinanggal ang saplot ko at nagmamadali siya sa bawat kilos niya. Nang magtagumpay siya sa pagtanggal ng saplot ko ay bahagya siyang natigilan at agad na napatitig sa aking buong katawan.
"Tss! After this, you are really mine, Lorraine..."
Lumiere Arellano X Lorraine Mananzala Story ❤️
- Writer
