ตอนที่ 42

2669 Words

เวกัสแกะมือของผมออก ก่อนจะเดินผ่านหน้าของผมไป โดยที่ผมไม่ทันได้พูดอะไรเลยสักคำ หยิ่ง เปิดเผย ไม่เคยเลย ที่ผมจะเจอผู้หญิงแบบนี้ อย่างมี ก็แค่บีบน้ำตา ฟ้อง ร้องไห้ ไม่ใช่แบบนี้ แบบนี้เวกัสกำลังทำ ผมดันลิ้นกับกระพุ้งแก้ม แล้วยีผมตัวเองอย่างหงุดหงิด ที่ผ่านมาไม่เคยมีเลยสักครั้ง ที่คนอย่างผมจะแคร์ใครแบบนี้ ไม่เลยลดตัวไปจัดการเรื่องที่มันไร้สาระแบบนี้ แต่วันนี้ผมกลับทิ้งงาน แล้วไปจัดการผู้หญิงคนนั้นทันที 'พี่แม็กซ์ หมีดีใจจังเลยค่ะ ที่พี่แม็กซ์ใช้คนไปตามให้หมีมาหา แต่ทีหลัง พี่แม็กซ์โทรหาหมีเองดีกว่านะคะ อย่าไปผ่านผู้หญิงพวกนั้น หมีไม่ชอบหน้าพวกมัน พวกนั้นมันขี้อิจฉา' 'กลัวว่าฉันเอาผู้หญิงที่ใช้ไปตามเธอ แล้วเขี่ยเธอทิ้งมากกว่ามั้ง!' ผมยกยิ้มใส่ ที่ไม่โทรหาเธอเอง เพราะไม่มีเบอร์ ลบทิ้งไปแล้ว แล้วผู้หญิงที่ผมใช้ให้ไปเรียกเธอ ผมก็เอามาแล้วเช่นกัน 'พี่แม็กซ์ หมีก็มีสิทธิ์กลัวไม่ใช่เหรอคะ ก็หมีเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD