You are mine มาเฟียคลับ
“เรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ว” ธีรฉัตรเอ่ย
“เรื่องไหน ชีวิตกูมีหลายเรื่องมากตอนนี้”
“ของแทนใจนั่นไง”
“ยังไม่ถึงไหนเลย”
“มึงใจเย็นดีเนอะ”
“แล้วจะใจร้อนไปทำไม” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจมากนัก ผู้หญิงอย่างน้ำแข็งบังคับไม่ได้ง่าย ๆ เขาเชื่อแบบนั้น “มึงน่ะหัดใจเย็นบ้าง”
“กูเย็นอยู่แล้ว แค่อยากรู้ว่ามันคืออะไร”
“แล้วสายธารไปไหนทำไมมึงมาคนเดียว”
“พาลูกไปเดินเล่นเดี๋ยวก็มา”
“เดินเล่นในคลับกูเนี่ยนะ”
“เออ”
“เอาอะไรคิดวะ มีอะไรให้ดูนอกจากกลิ่นบุหรี่กับการพนัน”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขออนุญาตครับ” เป็นลุกซ์ที่เดินเข้ามา “คุณน้ำแข็งกลับไปที่บ้านครับ แอบไปคนเดียว”
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เมื่อกี้นี้เลยครับ คนของเราคอยดูอยู่ห่าง ๆ”
“อืม”
เป็นอย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด ยิ่งถามหาจะยิ่งไม่ได้คำตอบ อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวเธอก็ตามหาเอง
“มึงกับพี่เลี้ยงคนสวยนี่อยู่กันมากี่เดือนแล้ว” ธีรฉัตรถ
