“มันทำอะไรเธอหรือเปล่า” เขาถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของคนตัวเล็กแปลกไปจากเดิม
“เปล่าค่ะ เขามาขอเจอน้ำขิง”
“แล้วเธอว่ายังไง”
“หนูให้เจอ แต่ทั้งหมดขึ้นอยู่กับน้ำขิงว่าเขาอยากเจอไหม”
“...”
“เราจะกลับกันหรือยังคะ ใกล้ได้เวลามื้อเย็นของน้องวินแล้ว”
“ไม่ต้องห่วงฉันให้แม่บ้านจัดการแล้ว”
“ห่วงค่ะ มื้อเย็นเขาจะเป็นคนเลือกเองเช่นเย็นนี้มีแกงจืดกับซุป หนูจะให้เขาเลือกว่าอยากกินอะไร”
“ทำไมต้องเลือก?”
“เขาจะได้กินได้เยอะขึ้น ให้เลือกเองตัดสินใจเองดีกว่าทำให้เขาทั้งหมด”
“อืม” ขานรับอย่างเข้าใจจากนั้นกดโทรหาไปยังแม่บ้านให้ทำอย่างที่เคยทำ
“ขออนุญาตครับ” ลุกซ์พูดขึ้นพร้อมกับก้มศีรษะเล็กน้อยเพื่อเป็นการขอโทษ “ผมไม่คิดว่าอีริคจะมาถึงนี่”
“นายไปไหนมา” ธัญกรเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะมองไปด้านหลังของลุกซ์ที่มีบัวงามเดินตามมาด้วย “อ๋อ... ช่างเถอะวันนี้มันไม่ได้มาหาฉัน”
“ขอโทษครับจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อ
