ชาล็อตเต้ เจ้าของชื่อไม่ได้ยินใครเรียกแบบนี้มานานแล้ว นับตั้งแต่แม่ของเธอถึงแก่กรรม สาวเจ้ายืนนิ่ง ตัวแข็งทื่อหันหลังให้กับเขา ร่างสูงที่ยืนหน้านิ่งไม่แพ้กัน
“ชาล็อตเต้ ให้เรียกชื่อนี้ใช่ไหม?”
อย่างเขา มาเฟียซึ่งผ่านเรื่องราวเลวร้ายมานักต่อนัก ไม่แปลกที่จะไม่รู้สึก กับสิ่งที่ตนกระทำในบางครา ทว่าก็ไม่ใช่จะสนใจแค่ตัวเอง องค์กรของเขาฝึกสภาพจิตใจให้เขาคิดถึงส่วนรวมเสมอ เพียงแต่วิธีที่จะนำมาใช้ หวังกำหลาบเพื่อให้สถานการณ์และบุคคลในสถานการณ์นั้นๆอยู่หมัด ไม่ค่อยจะมีทักษะสักเท่าไหร่ ต่างกับหญิงสาว หล่อนหมุนกลับมาทั้งตัว พร้อมดวงตาที่ขึงโตขึ้น ราวกับไม่อยากจะเชื่อ หรือครั้งแรกเธออาจจะคิดว่าหูฝาดไป ทว่าตอนนี้...
“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร..” เธอเดินเข้ามาหาเขา พร้อมคำถามเสียงทุ้ม ก่อนจะขยุ้มคอเสื้อ แต่ด้วยระดับความสูงที่ต่างกัน จุดที่ขยุ้มจึงกลายเป็นบริเวณลิ้นปี่ของเขาแทน “ถึงได้ทำร้ายจิตใจกันอยู่เร
