อีวานยิ้มมุมปาก แววตาฉายวาวเลศนัย ขณะเห็นเงาของใครบางคน แต่แสร้งทำเป็นไม่เห็น
เลียมกึ่งวิ่งกึ่งหมอบออกมาจากมุมมืดที่หลบซ่อน ความใจร้อนมุทะลุทำให้เขาขาดสติ ขณะเดียวกันเบื้องหลังคือเรอัสซ์กำลังเดือดดาลใช้กำปั้นทุบฝ่ามือไปแล้วเช่นกัน วิกฤตสุดคือเขาจะต้องคิดแผนเอาตัวรอดให้เร็วที่สุดทั้งที่ไม่มีเวลาเท่าไหร่นัก
“รู้อะไรไหมสาวน้อย..” อีวานหรี่ตามามองเธอ หญิงสาวตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า พร้อมฝ่ามือยกขึ้นมามาเชยคางมน หวังให้ใครบางคนที่แอบอยู่ละแวกนั้นคลั่งแล้วคลั่งอีก “วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุด”
เขาค่อนข้างจะรู้ทันเหตุการณ์ ถึงได้วางแผนซ้อนแผน สั่งคนปลอมรหัสบาร์โค้ดสลักลงบนกล่องคลังอาวุธ จงใจสร้างสถานการณ์ความบาดหมางให้ระหว่างแก๊งคู่ค้าสองแก๊ง
ในขณะเดียวกันก็นำตัวเธอมาด้วย เพื่อปั่นหัวเลียมให้สติแตกอีกแรงหนึ่ง
แน่นอนเขากำลังทำสำเร็จ..
มาเฟียมากประสบการณ์การใช้แต่กำลัง แต่ไม่ถนัดการ
