การเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงเพราะเลียมขาดสติ เขาไม่ได้สนใจผลที่ตามมา เพียงแค่ย้อนไปนึกถึงภาพเหตุการณ์ที่เขาไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น แต่จินตนาการจากสมองตอนมีปัญหาไป จากนั้นจึงจะตัดสินใจทำโดยพลการ ข้อมูลถูกส่งผ่านพาสคาลมายังเขา สิ่งนั้นเหมือนยิ่งจุดชนวนให้แย่เข้าไปใหญ่ ความคิดเลียมไม่มีทางกู่กลับได้อีกแล้ว
“เอาจริง? คิดดีแล้วแน่ๆนะ”
บรูโน่เดินดุ่มๆ เข้ามาถาม เขาอุตส่าห์เหยียบคันเร่งจนมิดไมล์ หลังได้ยินข่าวว่าเลียมจะบุกไปยังถิ่นฐานอื่น
“พวกเราเจ็บ พ่อไม่เห็นทำอะไรเลย”
เสียงห้วนเอ่ยทั้งไม่คิดจะมองหน้า เงยขึ้นมามองคนมาใหม่ เขาจดจ่ออยู่กับแผนผัง และอาวุธที่อยู่บนโต๊ะมากกว่า หลังถูกนำออกจากคลังเก็บมาวางเรียงราย จังหวะยืดตัวลุกยืนเต็มความสูง เตรียมจะหันเดินผ่าน มือหนาตะปบไหล่ไว้แล้วบีบแน่น
“ไม่ใช่เพราะเรื่องผู้หญิงคนนั้นหรอกหรือ”
พลางขบกรามกรอด พูดน้ำเสียงเล็ดลอดไรฟัน ก่อนจะปรายตาไปยังส
